ben het eigenlijk wel met je eerste alinea eens ja er staat te weinig en steeds komt er een stukje bij word beetje onsamenhangend verhaal maar lijkt mij niet van 1 tik je je realtie verbreekt er is daar wel meer voorgevallen lijkt mij
Even allereerst terug te komen op je vorige vraag hoe ik het heb kunnen laten gebeuren? dat is heel simpel hij had hem nog nooit geslagen alleen gedreigd en zoals ik dus al eerder aangaf in mijn (voor jou) onsamenhangend verhaal is dat hier dus al de nodige woorden over gevallen waren tussen ons en er dus vanuit ging dat hij het niet in zijn hoofd zou halen om het toch te doen want hij wist dat ik dat niet zou pikken. Overgens wel een harde opmerking wat pijnlijk over kan komen , gelukkig twijfel ik niet aan mijn bekwaamheid als moeder. Of er wel meer of niet meer voorgevallen zou zijn en dat meegespeeld zou hebben om er een punt achter te zetten ( en dan vind ik niet op 1 lijn zitten al een gevalletje genoeg maar bespreekbaar) is niet het onderwerp van mijn topic en hoef ik mezelf niet voor te verdedigen. Ik sta volledig achter mijn besluit niemand raak mijn kind op zo'n manier aan. Ik weet dat je op een forum de (verschillende) meningen van andere mensen krijgt en heb ik alle respect voor , moet ik hier niks zetten als ik daar niet tegen zou kunnen maar trek het niet uit zijn context door eigen bijgevoegde feiten aan een verhaal toe te voegen aub
Je kind moet nr. 1 zijn en inderdaad...niemand mag je kind slaan! Ik kan me je woede goed voorstellen (geen ervaring gelukkig, maar het idee alleen al...). Ik vind het een heel sterk besluit van je. Jullie redden het wel saampjes!
Ik snap je keuze helemaal. Natuurlijk is het vervelend dat je nu geen partner meer hebt,en je voor je jochie geen 'papa' hebt. Jouw jochie mag in zijn handjes knijpen met een mama zoals jij! Een mama die voor haar kind kiest wanneer ze het niet eens is met de aanpak van vriend.Ik kan alleen maar respect voor je hebben! Beter alleen een liefdevolle mama,dan een 'papa' die niet naar je wensen luistert wbt de opvoeding.Kop op meid,je hebt de juiste keuze gemaakt!
ik lees je stukje door en kan alleen maar zeggen je hebt gelijk ik wil daarbij mijn excuses aanbieden... ik heb inderdaad gelezen en dat opgeschreven meer omdat dat op dat moment in mij opkwam dat t niet alleen dat voorval kan wezen. maar ik kan dat natuurlijk helemaal niet weten.... sorry
Daar sluit ik mij ook helemaal bij aan hoor! Stel je was nu bij hem gebleven had hij het misschien opgevat als:"ach, ze vind het niet zo erg, ze heeft het me vergeven." En wie weet wat er de volgende keer dan was gebeurd als jouw zoontje iets deed waar jouw ex het dan niet mee eens zou zijn. Wie weet zou hij hem dan nog eens, of meerdere keren, en misschien wel harder, slaan! Daar moet je toch niet aan denken! Ik vind ook dat jij de juiste keuze hebt gemaakt hoor! (heb niet alles gelezen hoor, vind het sowieso een knap besluit)
Dank je dit waren mijn gedachten ook! Ik zou ze nooit meer alleen durfen te laten gewoon uit pure angst dat mijn zoontje weer iets zou doen wat klappen op zou leveren brrr
Moeilijke situatie zeg...! Verschrikkelijk voor je zoontje ook ik zou hetzelfde doen in deze situatie. Nu ben ik getrouwd en is mijn man de vader van mijn kinderen, maar hij weet ook dat hij absoluut niet hoeft te slaan; wie aan mijn kinderen komt, komt aan mij. Stel dat mijn man het ooit zou doen (wat ik totaal niet verwacht) dan vliegt hij er ook uit! Ik kan hem dan gewoon niet meer vertrouwen... Ik ben zelf vroeger mishandeld door mn vader; hij was erg agressief en als iets niet ging zoals hij het wilde dan probeerde hij het op te lossen met slaan ed. Het begon met een tik, maar het ging van kwaad tot erger. Nee, mensen die slaan vertrouw ik niet meer
Ik zou er niet aan moeten denken dat (mocht die situatie zich voordoen) mijn nieuwe vriend, mijn kind een pak op zijn broek zou geven. ALS dat zou gebeuren, dan zou dat toch echt alleen zijn door mij of mijn vriend. Ik ben de moeder en ik bepaal welke straf gepast is voor mijn kindje. Ik denk dat als mijn vriend een nieuwe vriendin zou hebben en zij der vinger ook maar 1x uitsteekt naar mijn kind, dat ik der ff kom halen! En voor mijn vriend geldt dat trouwens ook denk ik. Ik vind het overigens echt heel knap van je dat je zo voor je kindje kiest! Ik zou zelf ook niet echt meer een fijn gevoel erbij hebben als dat zou gebeuren en je moet ze dan nog alleen laten. Ik ben overigens niet tegen een corrigerende tik op de luier of kont, of vingertjes, maar ik zou echt niet willen dat een derde dit zou proberen bij mijn zoontje. Dan gaan zn tengels eraf hahaha.
Bedankt lieve meiden voor jullie opbeurende reacties. Het is nu even zwaar maar ooit zullen we wel weer een lieve man/papa tegenkomen. Vanmorgen vroeg mijn zoontje mama waar is T? Ik hem toen eerlijk gezegd dat ik erg boos ben op T omdat hij hem op zijn billen heeft geslagen toen zoonlief een beetje ontdeugend was en ik nu geen vriendjes meer wilt zijn met T. Antwoord zoonlief: Mama ik ben jou vriendje wel hoor en gaf me een knuffel daarachter kwam: dus T komt hier niet meer slapen? Nee schat en hij zei okee en ging weer spelen. Je kind blijf voor altijd je kind een partner is altijd maar de vraag of hij blijft.
Kippenvel.. Wat lief zeg! En een heel wijs besluit meid! Zal idd ff moeilijk zijn, maar met jouw instelling komen jullie er wel.
Wat een lieve reactie van je zoontje Ik vind het erg goed van je dat je kiest voor je zoon! Zelfs al was dit het 'enige voorval' geweest, als er niet geslagen wordt, wordt er niet geslagen, punt. Wie zegt dat hij het bij deze ene keer had gelaten? Je kind had hier uiteindelijk de dupe van geworden, dus ik zeg...goed gedaan meid! En laten we even eerlijk zijn...je kind slaan? Het spijt me zeer voor degene die dat nog doen, ook al is het 'alleen maar' een flinke tik op de billen, ik vind het echt 'not done'. Succes de komende tijd Groetjes Kirss
Inderdaad een super reactie van je kleine. Dat is toch waar je het voor doet. Persoonlijk ben ik ook van mening dat slaan niet kan. Ik vind het een teken van onmacht en dat je het overwicht op je kind kwijt bent. Ik ben vroeger zelf ook vaak een etter geweest, maar ben nog nooit geslagen en zal dit ook zeker niet doen bij de kleine. Er zijn meer dan genoeg andere manieren om je kind te laten luisteren. Dus petje af meid. Ga zo door. Zal even moeilijk voor je zijn alleen, maar wel beter dan een relatie hebben met iemand die niet dezelfde opvattingen kwa opvoeding heeft als jij en die je dus gewoon niet vertrouwen kan met je kleine. Succes!
eeen tikje vind ik niet zo heeel erg.. alleen bij sommige kinderen zoals mijn zoon helpt het ECHT NIET! lol.. Het is geen geweldige relatie's als 2 mensen verschillende ideeen hebben! HIj is niet de vader maar ik zou ook iemand willen hebben die mijn kind straft op een gezonde manier ..alleen is het wel apart van je ex dat hij hem zo slaat Trouwens een echte vader heeft meer recht dan geen bio-vader! Vind wel dat je goed gedaan hebt hoor! ik zal nerveus worden om mijn kind achter laten met zo een man