Ik zie het iets genuanceerder, in de gezinsrelatie was het vast ook al geen model vader. Dus ja, na een (vecht) scheiding worden zijn vaderschapsskills zeker niet beter. Houd die gedachte centraal. En je kunt het niet willen, buitenland vakanties, mee in de auto etc. Maar het is hun vader dus heb je pech gehad. Vind een manier om jezelf te ontspannen. Ik zeg niet dat ik het niet snap en je ongerustheid niet begrijp maar er valt gewoon niets anders te doen dan te aanvaarden.
Ik heb hier denk ik echt een gekleurde mening over. De hulpverlening heeft bij mijn moeder in het belang van mij keihard gefaald, wat heeft mijn moeder zich hulpeloos en vooral radeloos moeten voelen. De rechtbank schreef mijn moeder af als een moeder die niet wilde dat vader een rol in mijn leven mocht spelen. En hup ik moest weer verplicht naar mijn vader met alle gevolgen van dien. Ik heb even zitten rekenen ik heb meer als 11 jaar therapie gehad om alles te “ verwerken” overigens heb ik aan dit grapje indirect door de hulpverlening ptss opgelopen en ik ben ik precies die 3 tot 5 procent die er maar mee moet leren leven omdat het iets chronisch is geworden. ( heb het al vanaf mijn 6e) Ik vind het telkens zo’n dood doener “ communiceren, jullie doen beide iets fout.” “ Moeders en vaders praten slecht over de ander, vraag je wel of het leuk was?” Etc etc. Tuurlijk deed mijn moeder dat, zelfs nog tot op de dag van vandaag. En wat zou ik het toch fijn voor haar vinden als ze het gevoel had zich ook negatief mocht uiten naar mijn bio vader. Want het is gewoon een enorme zak hooi.
Het gros van de mensen met een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft hiervoor geen officiële diagnose. Dat betekent niet dat er dus ook maar meteen niets aan de hand is Dit topic is in mijn beleving een groot "welles/nietes"-spelletje geworden waarbij TS zich constant moet verdedigen, omdat het gros van de mensen de situatie vanuit hun eigen referentiekader bekijkt. Wat natuurlijk heel logisch is, dat doen we allemaal, maar ik denk persoonlijk dat als je geen ervaring hebt met narcisme, je geen idee hebt hoe onwijs ver/diep dit kan gaan. (Reacties over onbegrip hoe je met zo iemand kinderen kan krijgen en later het licht in de ogen niet gunnen, etc... Tja... Een narcist is in eerste instantie niet wie hij/zij daadwerkelijk is; men valt voor het masker. Naarmate de tijd verstrijkt - en jij mogelijk al 10 stappen verder bent met deze persoon; trouwen, kinderen, etc - zal dit masker vaker gaan vallen. Maar dan zit jij er helaas al middenin...) Ik wil hiermee overigens ook niet zeggen dat het per definitie wél narcisme is, hoor. Dat kunnen wij vanaf hier niet beoordelen. Ik ga gewoon uit van de oprechtheid van TS.
In eerdere reacties in andere topics heeft ze het over manisch depressiviteit, borderline of narcisme. Ze lijkt zelf niet eens te weten wat hij nu eigenlijk heeft. In dat geval hoor je gewoon voorzichtig te zijn met de labels die je iemand, een ex en vader van je kinderen, opplakt. Als ik het gros van de vrouwen op “zelfhulp groepen “ moet geloven, zijn al hun ex-mannen narcistische eikels.
Ja dat is toch logisch want zij is geen psycholoog. En eigenlijk maakt het verder niet uit of hij borderline, narcist, of depressief is. In al die gevallen is het heel moeilijk om met zo’n iemand om te gaan. En in al die gevallen is het gewoon een stoornis. De meeste mensen met een stoornis gaan niet naar een psycholoog om te laten onderzoeken wat ‘ie heeft, want volgens diegene is er niks mis. Maar hoe langer je met zo’n iemand leeft, hoe duidelijker het wordt dat er iets mis met diegene is. En ja, er zijn vrouwen die een klootzak zomaar bestempelen. Maar er zijn ook vrouwen die echt met een gek te maken hebben.
Ik ga mij niet mijn mening geven over het geval van ts, daar weer ik gewoon te weinig van. Het blijft mij wel echt verbazen dat de vrouwen meestal het slachtoffer zijn en alle schuld bij de man neerleggen en hij alleen het beste voor hebben. Als je kijkt naar het percentage narcisten zijn dat er helemaal niet zoveel als hier mensen doen voorkomen. Dat schiet me echt wel een beetje verkeerd. Ja er zijn rot relaties en hele slechte mannen (net zoals vrouwen), maar over het algemeen houden mensen “gewoon” niet meer van elkaar en zijn ze gewoon te beroerd om ook maar iets met elkaar mee te denken. Ik zag dat er in het buitenland weet Zo niet welk land komt verplicht 3 maanden relatietherapie ik ben helemaal voor!
Correct! En daarom moet ze voorzichtiger zijn met ex labels op te plakken. Ze is immers geen psycholoog maar een vrouw die middenin een vechtscheiding zit. Dat vertroebeld je beeld ook over de partner waar je ooit veel van hebt gehouden. Kun je dat onderbouwen, dat de meeste mensen die een stoornis hebben zich niet willen laten onderzoeken, omdat zij vinden dat er niks mis is met hun? Als ik zie hoeveel mensen er tegenwoordig onder behandeling zijn bij de GGZ, dan zou ik eerder het omgekeerde denken. De ex-man van TS staat/stond onder behandeling van het crisisteam en erkent dat hij problemen heeft.
De meeste is misschien niet de handigste woordkeuze. Veel zou beter zijn. Maar ik denk dat dat ook deels afhankelijk is van wat voor stoornis iemand heeft. En er is al meermaals uitgelegd hoe zoiets werkt. Die leuke man is niet opeens een debiel. Mijn relatie begon ook zoals elke andere relatie begint. Toen ik kinderen kreeg was het ook nog leuk. Maar langzaamaan begon dat wel te veranderen ja. En dan denk je ja hij is in de knoop of niet lekker in zijn vel, overwerkt etc. Dan gaat het weer wat beter/leuker en dat ebt dan jaren door. Want ja, je bent getrouwd en hebt kinderen dus dat wil je niet zomaar opgeven. En nu ik al maanden alleen ben zie ik alleen maar meer van zijn debiele gedrag. Maar dat ga ik hier verder niet allemaal uitleggen want dat zal toch weggewuifd worden als dat ik mijn aandeel niet zie en dat ik niet aan de kinderen denk of dat ik zomaar een diagnose stel als boze vrouw etc etc.
In vechtscheidingen beweren beide ouders altijd het beste met hun kinderen voor te hebben en te vechten voor hun kind. In werkelijkheid gaan kinderen kapot aan een vechtscheiding, krijgt niemand gelijk. En zijn er alleen dure advocaten die hier echt hun voordeel uit halen. Verder verbaas ik mij altijd over het gemak waarmee mensen kinderen krijgen met personen die ze te kort en/of waarschijnlijk niet goed genoeg kennen. Want hoeveel mensen veranderen er nu "opeens" van droomman/vrouw (want waarom zou je er anders kinderen mee krijgen) in afschuwelijk monster, opeens lui/onbetrouwbaar etc etc Ik denk alleen maar arme kinderen..
Nog even een aanvulling voor degenen die er misschien behoefte aan hebben; hierbij een YouTube-kanaal toegewijd aan NPS/NPD. https://www.youtube.com/channel/UCnr7eQQzbj01-Js_Exsr6vg/videos Door de zeer uitgebreide uitleg over diverse aspecten van narcisme (maar ook de andere kant als "slachtoffer" en hoe de dynamiek werkt) ben ik het zelf steeds beter gaan begrijpen en heb ik er - hoe gek het misschien ook klinkt als "slachtoffer" - zelfs begrip/empathie voor gekregen op een bepaald niveau. Nee, het gedrag en de gevolgen zullen nooit goed gepraat kunnen worden, maar uiteindelijk moet je er wel mee leven. Voor mij kwam de omslag toen ik mij kon verplaatsen in waar het in de basis vandaan komt en hoe het in de basis werkt...
In Denemarken willen ze relatietherapie verplichten bij een scheiding. Maar met een man die narcist is of NPS heeft is dat een beetje een lastig vind ik. Want in zo'n therapie doen ze zich het beste voor en kunnen ze helaas iedereen om hun vinger winden. Het is echt zo ontzettend moeilijk wanneer je kinderen hebt met een man met deze stoornis. Als ze op school gaan navragen,is het een hele joviale betrokken vader.. Soms is de familie/vrienden verbaasd, de ideale schoonzoon. Lief/behulpzaam. Je staat er zo ontzettend alleen voor, gaat aan jezelf twijfelen.. ben ik dan degene die het verkeerd ziet? En vaak zijn de dingen zo ontzettend heftig dat je ze niet kan delen. Deel je ze wel, dan begrijpt niemand dat je er nog bij blijft.. niemand.. niemand..
Goede avond. De reden waarom dat ik voor A had gekozen omdat het gevoel erbij goed was... mooie duidelijke site goede verhalen... heldere uitleg. Ex kon B niet uit leggen... Gewoon omdat ik dat wil. B had ik geen goed gevoel bij.. En slechte verhalen over gehoord.... Officiële diagnose... In mijn eerdere posten was dat inderdaad ook niet. Maar hoelang geleden waren die topics...De gesprekken en de uitleg van het crisis team liegde( of wat is het juiste woord) er niet om... en Totdat de hulp verlening zich versprak toen viel het allemaal zijn plek. En ik wil mijn ex er helemaal niet op pakken. Ik wil juist handvaten krijgen om alles beter te begrijpen of hoe ik beter met de situatie om kan gaan... Maar begrijp uit de verhalen( en mijn eigen bevindingen ) dat dat vrijwel onmogelijk is...
Dit en de laatste reacties in dit topic zorgen er voor dat ik er met niemand over durf te praten.... Buiten het feit dat ik mij kapot schaam dat ik me als redelijk ontwikkelde vrouw jarenlang zo heb laten onderdrukken, wie gaat mij geloven? De joviale vent met zijn leugens of mij? De zoveelste vrouw die haar ex een stoornis toebedeeld..... Ex heeft een diagnose (maar "psychologen zijn kwakzalvers"), maar no way dat ik het woord 'Narcisme' durf uit te spreken. Zoals uit veel reacties hier al blijkt is het een populaire term geworden om een lastige ex mee te omschrijven en zijn veel mensen meteen 'kritisch' bij het horen van dat woord. Net zoals ADHD een aantal jaren terug een 'vies woord' werd voor 'gewoon' drukke kinderen....
@Liana40, alsjeblieft! Geef nooit maar dan ook nooit jezelf de schuld dat je erin getrapt bent! Ik hoop dat ergens de ontwikkelde sterke vrouw zit en je niet compleet afgebrokkeld bent Heel jammer dat het een veelvoudig verkeerd gekozen woord is.