mijn oudste heeft het speentje gehad tot een jaar of 3, als ze moe was pakte ze hem overdag ook, en als ze verdrietig was. en in bed had ze hem ook altijd... En die kaken waren echt niet lui hoor Ze praatte eigenlijk vrij snel al heel duidelijk. en heeeeel veeeel
Hier met 9 maanden de speen de deur uit gedaan. Hij heeft er een dag om gezeurd, en daarna was het over. Moet wel zeggen dat hij hem alleen voor het slapen had. Een leeftijdsgenootje heeft de speen nog wel dag&nacht. Maar dat merk je duidelijk in zijn spraak. Hij spreekt (zonder speen) alsof hij zijn mond vol heeft. Alsof zijn tong/mondspieren verdikt zijn door het zuigen. Dat schijnt wel weer bij te trekken. (en mijn zoontje zit nog in de buggy. Hij loopt genoeg, maar soms is het gewoon handig. Als ik net wat langer winkel, en hij in een koppige fase is. Ik weiger om 15 kilo rond te tillen als er prima hulpmiddelen zijn )
hier is de speen weggegaan met 1 jaar, maar dit was omdat mijn meisje hem zelf niet meer wilde, ze bedacht opeens op 1 avond die hoef ik niet meer! en ze heeft hem ook nooit meer gewild! hetzelfde als de avondfles wel makkelijk want ik hoefde niks af te leren. mijn zoontje is nu 2 maanden en heeft ook een speen, ben benieuwd hoe dat met hem gaat lopen ik vind een kindje van 4 met een speen ook een beetje raar, maar daarintegen vind ik een kindje van 7 met een duim er ook niet echt fijn uit zien, ik had in groep 8 altijd een jongen zitten wie nog steeds duimde die was dus 11 of 12 dit vind ik veel erger
Hier krijgt ze alleen een speen als ze heel erg onrustig is, verder pakt ze eigenlijk altijd haar duim, ook met slapen. (dus wij hoeven er gelukkig niet uit 's nachts om er een speen in te duwen ofzo ). Ik vind t allemaal best, heb liever dat ze haar duimpje pakt dan dat ze continu een speen nodig heeft. Als ze straks haar handen nodig heeft bij veel dingen dan kan ze die duim er ook niet meer in doen Mij lijkt t ook dat een duim makkelijker afgeleerd is dan een speen (maar daar heb ik nog geen ervaring mee ), omdat ze dus op een gegeven moment steeds meer hun handen gaan gebruiken en dan kunnen ze niet meer duimen ondertussen, terwijl je met een speen nog alles kan doen in de tussentijd
Een speen kun je juist weghalen. Als je die niet geeft, dan zullen ze er wel aan moeten wennen. Een duim verstoppen is nog best lastig, dus hij is altijd toegangelijk. Het wordt misschien wel minder als ze gaan spelen, maar bij het slapen vooral is het moeilijk af te leren.. Mijn zusje is rond haar 8e omgekocht door mijn Opa, om van het duimen af te komen
Hier ook nog een peutertje met speentje (wel alleen in bed of als hij heel erg moe of ziek is en dan alleen thuis). Ik kan me er nu nog niet druk om maken dat hij nog een speentje nodig heeft om in slaap te komen. Kindjes die duimen wordt toch ook niet tegen gezegd dat ze niet mogen duimen om in slaap te komen?! En kindjes die duimen zullen overdag ook vaker hun duim in de mond stoppen terwijl kindjes met een speentje dit niet kunnen als ze geen speentje krijgen
Das waar. Ach, voorlopig maakt t ook niet uit hier.. Die duim zit er niet voor niks denk ik dan maar (T is blijkbaar wel natuurlijk om een duim in je mond te stoppen als je zo klein bent, niemand die zo'n kleintje vertelt dat ie dat moet doen ofzo, dus t zal wel goed zijn ) Als Yentle bijv een jaar of 8 is en ze wil nog steeds per se een duim in haar mond met slapen, nou, dat moet ze lekker zelf weten dan! Ik vind daar niks anders aan als een vrouw van 30 die nog met een teddybeer slaapt ofzo (en daar zijn er genoeg van! ) Zo heeft iedereen bepaalde behoeftes en gewoontes
Zo, wat een oordelen allemaal: speen is geen gezicht, nee een duim is geen gezicht, nou een kind van 3 in een buggy is geen gezicht, een speen met 1 jaar is al te lang, met 2 jaar... Beetje vreemde vraag vind ik dit. Ik kan er toch niks over zeggen als ik helemaal niet weet hoe het met mijn kinderen zal gaan? Iets "geen gezicht vinden" vind ik binna het slechtste 'argument' dat er bestaat, zeker als het over baby's en kinderen gaat.
Nou hier heeft mijn oudste ook nog een speen en niet alleen voor het slapen gaan. Toen Danique een jaar was kreeg ze al een zusje en die mocht een speen en zij niet meer toen heeft het cb gezegd omdat ik het "probleem"had voorgelegd dat ik het beter nog neit kan afleren vanwege jaloezie. En ja nu is ze er heel erg aan gehecht, het word moeilijk om t af te leren maarja dat zie ik dan wel. Ik wil wachten totdat Mn jongste wat ouder is en niet zoveel zuigbehoeftes meer heeft en dan tegelijk afleren. Mn middelste dochter heeft nooit behoefte aan een speen gehad en was er ook met 7 maanden speen af. En of het nu wel of geen gezicht is boeit me niks en wat maakt het eigenlijk uit, zolang je eigen kind geen speen heeft.. vind t zelf een beetje onnodig om er een toppic over te starten.. Maar dat is ook een eigen keus.
Ik vind het uberhaupt niks, zo'n speen. Ben blij dat onze dochter na een paar weken haar duim vond. Maar ook dat wordt weer afgeraden. Maar goed, feit dat ik het stom vind staan wil niet zeggen dat sommige ouders misschien wel een hele goede reden hebben voor zo'n speen. En misschien ook wel niet.....maar wie ben ik om daar over te oordelen?? Ik denk als je kind de hele winkel een half uur bij elkaar krijst dat je maar al te graag de speen erin stopt. Alhoewel, ik denk dat ik haar zou laten schreeuwen. Maar ja, wie ben ik?
Toen Liam pas was geboren, had ik echt het beeld dat een speen hoorde bij een baby, maar daar dacht Liam anders over. Ik had verschillende modellen liggen, maar hij wilde geen van allen. Hij is ook nooit gaan duimen. Wat Liam dan weer wel heeft, is een Nijntje knuffellap/poppetje. Hij is helemaal gek met dat ding. Er wordt dus niet geslapen zonder Nijntje. Eigenlijk hoop ik als er een broertje of een zusje gaat komen dat die ook zonder speentje kan. Achteraf gezien ben ik erg blij dat Liam geen speen heeft en ook niet is gaan duimen. Je hebt dan op dat vlak niets af te leren. Maar goed, als een toekomstig kindje wel behoefte heeft aan een speen, dan geef ik die wel. Een speen op zich heb ik geen moeite mee, maar als ik soms zie wanneer en hoe ze gebruikt worden, dan heb ik daar mijn vraagtekens bij. Maar dat is dan mijn persoonlijke gevoel, ik heb ook de wijsheid niet in pacht. Maar om een voorbeeld te geven, ik was een aantal weken geleden bij een vriendin die een zoontje van 10 maanden heeft. Het kereltje viel om en smakte met zijn hoofdje op de grond. Uiteraard ging hij hartverscheurend huilen en wat doet mijn vriendin dan, die loopt naar hem toe, pakt hem op en stopt gelijk de speen erin, jochie weer op de grond en gaat weer zitten... kijk, dat is iets waar ik niet bij kan. Ik snap best dat een speen een vorm van troost kan zijn (net als Nijntje bij Liam), maar is dit niet het andere uiterste? Ik bedoel, ik zou hem opgepakt hebben en zelf getroost hebben, ik krijg op zo'n moment een zure nasmaak in mijn mond wat betreft het gebruik van een speen. Ik heb er niets van gezegd hoor, het is haar kindje en ze moet het helemaal zelf weten, maar ik kreeg er een raar gevoel bij. Nogmaals, geen problemen met een speen, maar bij het gebruik ervan plaats ik soms vraagtekens. Tjonge, een heel verhaal geworden! Anyway, dat is dus mijn beeld van een speen, haha! En oeps, de vraag was eigenlijk, een speen bij een ouder kind, nou ja, persoonlijk vind ik dat niets, maar dan hangt het ook weer van de situatie af. Alleen voor slapen in bed, prima, maar dag en nacht ermee rondlopen, nee...
jamie mag zijn speen alleen in om te slapen savonds en smiddags. en als we met de auto rijden. dat vind hij saai en anders gaat hij al gauw jammeren en zeuren en krijsen... dus dan is die tut nog lekker makkelijk. als we weggaan neem ik zijn tut wel mee maar ik probeer hem zo weinig mogelijk te geven. alleen als hij wel eens lastig word enzo.
Mijn zoontje is inmiddels 15 maanden en heeft een speen in bed liggen maar die gebruikt hij maar sporadisch EN hij gooit 'm altijd uit voordat hij echt in slaap valt. Prima dus. Wel heb ik besloten om 'm vóór 1,5 helemaal weg te doen ook ivm de komst van een broertje of zusje. Overdag gebruiken we 'm niet. Wel heb ik 'm wel eens bij me als we ergens heen gaan waar hij stil moet zijn. Soms vindt hij het even lekker om er mee te tutten maar ik geloof niet dat het hem echt wat interesseert (ook 's nachts niet). Nijntje is belangrijk Ik heb inmiddels wel wat begrip gekregen voor de kleuters met een speen.. het is gemakkelijk om je kindje een speentje te geven en dit niet af te leren. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan een speen dan aan duimen (ik zie bij mijn neefje wat het doet met z'n tanden) maar je kent de situatie bij mensen thuis niet. Natuurlijk vind ik het geen gezicht maar veroordelen doe ik niet meer. Het is voor mij meer een herinnering aan hoe makkelijk niet goede gewoontes (om het woord 'slecht' maar even te vermijden...) erin sluipen!
Dat vind ik altijd zo'n raar gezicht. Ik vind dat een speen in bed hoort?! Maar ben niet anti-speen. Mijn dochter slaapt nog steeds met een speen en heb nog niet echt de intentie om het te gaan af leren. Zo lang het in bed is en niet ergens anders... Ze gooit hem altijd keurig weer in bed als ze eruit komt. Ik weet dat de meningen daarover verdeeld zijn maar goed...Maar een kindje van 3/4 jaar dat de hele dag met een speen in zijn mond loopt?
AMEN!!! Echt, ik vind ook dat er zulke vage argumenten worden gegeven.. So what als jou kindje van 1,5/2 jaar nog een speen nodig heeft. Het is slecht voor de tanden en spraak, maar een duim nog véél slechter. Bedoel, wij hebben als ouders ervoor gekozen deze kindjes op de in hun ogen nieuwe boze wereld te zetten. Dan mogen ze toch wel iets van troost hebben? Mijn zoontje is erg gehecht aan zijn speen, vooral door alle pijnlijke oorontstekingen die hij heeft gehad.. En ik vind t niet meer dan normaal dat hij zijn speentje nodig heeft af&toe als troost en als mensen t een raar gezicht vinden.. Dan zeg ik, nee joh jij loopt er lekker bij in die kleren. Is toch precies hetzelfde, slaat ook nergens op! Ik ben van plan als hij 1,5 is de speen weg te laten overdag in de buggy/auto etc. Maar is hij ontroostbaar, krijgt hij em gewoon weer. Geef hem liever zijn vertrouwde speen terug dan hem volproppen met koekjes en andere dikmakers die op dat moment niet nodig zijn.
Misschien een hele domme vraag, maar wat is er nou slechter aan een duim dan aan een speen? Ze hebben t beiden in de mond op bijna dezelfde manier, dus ik snap even niet waarom t ene slechter is voor de tanden/spraak dan t andere?
haha wat een gekke argumenten, lekker belangrijk hoe iets eruit ziet. Ik vind een duim in de mond echt vies, ieuw, de hele dag zo'n natte duim. Mijn dochter mag haar speen tot ze hem niet meer wil, en ik zie wel wanneer dat is. Het maakt mij echt niks uit dat ze er minder leuk uit ziet met een speen in haar mond. Dat is nou eenmaal haar maatje om het zo maar te zeggen.
hier over het algemeen alleen me het naar bed gaan. s,middags en s'avonds anders is het brullen.... en verder rond de tijd dat ze moe wordt dus rond het middaguur en rond s'avonds een uur of 5. maar als we naar buiten gaan of weggaan geen speen hoor. niet nodig. en geen gezicht??? nou vind andere dingen wel meer geen gezicht. das nou iets waar ik meecht niet druk om kan maken. en tot hoe lang ze hem krijgt. tot ze hem wil. mocht ze hem nou rond de leeftijd hebben dat ze dingen ook echt begrijpt wil ik wel evt proberen om het af te leren. ik zelf was 3 toen de tandaarts tegen me zei dat het niet goed was voor mn tanden. heb hem zelf toen ter plekke in de prullenbak gegooid en nooit meer naar getaald. nee hoor komt goed
Persoonlijk heb ik een hekel aan duimen en aan spenen. Voordeel is denk ik dat je een speen op een gegeven moment kan afpakken en een duim niet. Was er ook van overtuigd dat mijn kind geen speen kreeg, helaas zoveel zuigbehoefde dus vanaf twee weken een speen. Met een jaar alleen nog maar 's nachts. Met 14 maanden na neusamdelen pellen en drie keer oorontsteking pakt ze hem steeds vaker overdag en baal dat ik de puf op het moment niet heb er iets aan te doen. Heb me wel voorgenomen dat als de baby er straks is ik hem ga afbouwen en met twee wil ik hem overdag echt niet meer zien. Ik ben dus een mama van een spenen kind maar vind het zo'n dom gezicht als ze overdag met dat ding loopt of in de stad, puur mijn eigen onmacht van ff lekker snel stil. Met andere woorden zelfs bij mijn eigen kind vind ik het geen gezicht.