Hey allemaal, Om t eerst maar even duidelijk te hebben; ik ben echt superblij dat ik eindelijk zwanger ben en dat de zwangerschap goed verloopt. (we zijn een jaar bezig geweest en ondertussen 3 mk's gehad) Ik kan dan ook echt niet wachten totdat onze kleine meid er is Alleen zo af en toe raak ik ineens in paniek. Niet heel extreem hoor, maar dan overkomt me ineens de gedachte: 'Help! We krijgen een kindje! Alles gaat veranderen! Ik kan geen kindje opvoeden. Ik kan het niet! HELP!' Meestal is dat na 5 minuten weer over hoor, zo'n bui, ik wil namelijk niks liever dan mama zijn. Maar ik vind het ook best wel eng eigenlijk... Natuurlijk weet ik hoe ik met kinderen moet omgaan ed, maar natuurlijk weet ik ook lang niet alles. Maargoed, dat kan ook niet Iig weet ik wat ik moet weten nu en hoef ik gelukkig ook niet alles alleen te doen. Maar toch maak ik me dan soms zorgen dat ik het niet zou kunnen... Ben ik nou de enige?
Nee hoor, dat is heel normaal. Bij de eerste had ik dat ook heel erg. Bang dat ik het niet zou kunnen. Heel onzeker was ik toen. Nu bij de tweede begint het weer een beetje of het wel goed komt. Nu is het bij mij dan ook wel dat er 9 jaar tussen deze twee kinderen zit. Het is heel normaal hoor. Maak je er niet te druk over want bijna elke moeder heeft dit wel. Het komt allemaal goed. Het rare is dat als je 1maal je kleintje op je arm heb dat alles vanzelf gaat.
heel normaal is dit is dit hoor en is toch een beetje het onbekende. ik ben nu zwanger van de 2e en weer komen sinds een paar dagen de angsten in me hoofd van kan ik dit wel met kids en gaat het me wel lukken etc. toch weet ik weer dat het wel goed gaat komen. een kind is zwaar en zeker niet iets wat je er even bij neemt. het kost tijd en inderdaad het gooit je leven op zijn kop maar het is ook erg leuk en krijgt voor al de moeite zoveel terug. het gaat wel goed komen hoor en die aanvallen zijn alleen mar goed. ik had ook dromen dat ik de baby vergat en deze in bed uitgehongerd lag enzo.
Ik heb het meer voor de bevalling . Ben bang dat ik dat niet kan.. Bij mijn kindje heb ik meer , ik zie het allemaal wel. Je kan het toch niet allemaal in 1 keer weten!
Ok, ik ben dus gelukkig niet de enige! Voelde me er al een beetje schuldig over namelijk dat ik het eng vind terwijl ik het juist graag wil... @Cherrylein: ik kan me voorstellen dat je t voor de bevalling hebt. Ik ben er echt heel erg bang voor, ik wil er liever ook niet te veel over nadenken
Ik heb daar dan juist geen last van voor de bevalling. Ik heb zoeits van ach ze komt er toch een keer uit. Misschien komt het ook wel omdat ik toch niet echt een fijne zwangerschap heb gehad. Vanmij mag ze nu wel komen hoor
Ik ben nu zwanger van de 3e en heb het ook hoor. Ik moet ook zeggen dat ik het alleen doe allemaal en na deze ellendige zwangerschap toch blij ben als hij er is. Maar heb idd ook van die angsten van lukt t allemaal wel, slik straks zijn het er 3. Haha natuurlijk heb ik ervoor gekozen en ben ontzettend blij met mijn 3 prachtwonders maar hormonen soms.....pffff haha
Hey meiden! Ik vind dit forum echt een hulp bij alles wat komen gaat. Alles voor het eerst en het is allemaal nog zo onwerkelijk en raar. Ik blijf verbaasd over dat er 'iemand' in mij groeit (morgen de 1e echo). soms heb ik ook van die momenten van hoe moeten we dat nou gaan doen en dan heb ik de verantwoording voor zo'n kleine meid of jongen... Maar ik weet zeker dat we het met mijn vrienden en mijn ouders als back-up wel gaan redden. Mijn vriend zegt ook vaak - HET KOMT WEL GOED! Ik probeer dus elke keer als ik zo'n gevoel krijg om het ook rationeel te bekijken. En ik lees altijd over instinct enzo dus ik ga er van uit dat ik daar ook wat van heb, misschien helpt dat je ook?
Heel herkenbaar... had het al toen we de beslissing maakten niet meer met bescherming te vrijen! Gaat het gevoel ooit over?
hoi ik heb het ook hoor zeker nu het allemaal zo dichtbij komt me schoonzusje is 1 week eerder uitgerekend dus misschien doen we het wel op de zelfde dag ben ook een beetje bang voor de bevalling vooral omdat ik bang ben dat het een keizersnee word weet ook nie waarom maar vind het gewoon allemaal doodeng weet wel dat het allemaal goed komt en heb hulp zat en een hele lieve man enzo maar toch zit ik er wel een beetje tegenaan te hikken zeker nu ik verlof heb dan heb je meer kans om der over na te denken he ik droom derzelfs over
Schijnt indd heel normaal te zijn! Maar maak je geen zorgen alles komt helemaal goed! En over de bevalling moet je je helemaal geen zorgen maken. Gewoon op je af laten komen want ja...de kleine moet er toch hoe dan ook uit he En ik vond de bevalling echt heel erg meevallen! Natuurlijk prettig is iets anders, maar je ziet af en toe van die vrouwen onwijs gillen op tv. Maar zo veel pijn vond ik het nou ook weer niet doen haha. Maar dat beleeft iedereen op ze eigen manier natuurlijk.
Er is niets zo mooi en natuurlijks als het krijgen van een kindje! Helaas (of gelukkig?) zit er geen gebruiksaanwijzing bij. Maar het is zo boeiend om dat zelf uit te vissen. Natuurlijk zul je best es even achter je oor krabben als ze iets doen, of juist niet willen, of als ze huilen, of als je maar niet snapt wat ze bedoelen. Op een gegeven moment zul je denken: hee, nú weet ik het. Maar het grappige is dat ze dan weer iets anders verzinnen. Zo blijf je je hele leven bezig met je kids, ook al zijn ze volwassen. Het is een geweldig proces, het kan soms zwaar zijn, maar het is altijd de moeite waard! Zelf ben ik vorig jaar voor de derde keer moeder geworden, en aangezien mijn eerste kids al volwassen zijn, besef ik pas hoe mooi het is, al die 'golven', die je kindje gaat meemaken. Vooral als je weet dat al die golven ook weer overgaan en plaats maken voor een nieuwe golf. Niets is zo interessant als de ontwikkeling van je eigen kind. En wat een voorrecht het is om dat mee te mogen maken, er een beetje stuur aan te mogen geven, het kind te begeleiden tot de volwassenheid. Heel veel plezier straks met je kleine puk. Iedereen kan het, dus jij ook!
Oh meid, vorig jaar had ik dat precies hetzelfde. Maar toen het bij ons op een spoedkeizersnede uitdraaide, was dat toch zó mooi! Het was echt een prachtige ervaring. Natuurlijk was er haast bij, vanwege het dalende hartslagje van onze baby, dus dat was wel een beetje eng, maar de keizersnede op zich was helemaal niet eng. Het was prachtig, en ik vond het een geweldige ervaring. Het herstel daarna was ook helemaal niet zwaar eigenlijk. Daar had ik ook verhalen van gehoord, maar de pijnbestrijding is de eerste vijf dagen heel goed, en daarna is het prima te doen hoor. Dus daar niet overin zitten.
Ik heb het ook hoor....soms overvalt me zo'n gevoel van oh jee, wat hebben we gedaan...? Zo van: "nu kunnen we niet meer terug", dat wil ik ook zéker niet hoor, begrijp me goed, maar toch...echt heel erg spannend. De bevalling is voor mij nog erg ver weg en daar ben ik nog niet zo bang voor. Meer voor het geheel, we krijgen een kindje. HEt is echt JOEPIE JOEPIE HELP JOEPIE!
je bent absoluut niet de enige hoor! ik heb het ook.. bij ons heeft het een halfjaartje geduurd, en mijn kinderwens is heel groot, ik heb ook altijd gezegd dat ik vroeg kinderen wilde.. maar nu ik zwanger ben heb ik ook regelmatig van die angstaanvallen! dan ben ik ineens hartstikke bang om mama te worden en denk ik dat ik niks weet en dat alles fout gaat.. alleen bij mij is het zo dat, op het moment dat ik dat denk, krigj ik het ook niet meer uit mijn hoofd.. dus ik denk nu al 16 weken dat ik het indd niet kan.. xx