Hematoom boven vruchtzakje

Dank voor je bericht. Wat zal het spannend zijn geweest! Wat een tijd ook na de bevalling.. hoe gaat het nu?

Vanaf wanneer wist je van de hematoom en heb je bedrust genomen?

Is er nog een bep hoeveelheid magnesium? Of had je een multi?

 

Het was heel spannend inderdaad. Het gaat nu goed. DL is nu een sterke peuter met een ijzersterk willetje.

Ik wist tussen 5 en 7 weken van de hematoom en heb toen meteen bedrust genomen, niks meer in huis gedaan en elke dag 3 schepjes Magnesiumcitraat (ik heb potjes met poeder de max dagdosering nam ik) als je citraat hebt, heb je degene die het makkelijkst opneembaar is voor je lichaam. Ik ging toen alleen nog maar naar de wc en lag verder op de bank of in bed.

De hematoom was rond de 6 weken dus 3x a 4x zo groot als het vruchtje.

Tussen 10 en 12 weken was hij weg. Toen ben ik weer wat dingen gaan doen.

Volgens mij is het engste stuk gewoon voorbij zodra de hematoom weg is. En meestal lossen ze ook gewoon (snel) op.

 

Dankjewel voor het delen!

Je hebt goed naar je lichaam geluisterd. Ik merk dat ik ook automatisch rustiger aan doe. Gisteren een echo gehad waar te zien was dat de hematoom zich had opgesplitst. Eén verder de baarmoeder in, ver van het vruchtje af. Een andere zit er nog bij, net zo groot als het vruchtzakje en bij de uitgang. Wel is de wand tussen vruchtzak en hematoom dikker geworden. Alsof hij hem minder kan meenemen als het eruit komt. Het vruchtje/zakje heeft gewoon de hematoom binnen een paar dagen aan de kant geduwd om te kunnen groeien, anders was er geen ruimte geweest waar ze ook bang voor waren. Ik heb het gevoel dar het super sterk is maar durf dat bijna niet te geloven.

Ook weer een paar dagen teruggezet. Heel eng vind ik dat aangezien het bij de vroeggeboorte ook zo begon.. moest 6.6 zijn en de meting voor 6.2 met de week werd de afstand groter.

 

Hey, dankjewel. De meting was in het WKZ inmiddels iets beter.

Ik weet als geen ander dat het weinig zegt, wat ik zelf al wist, plus het is me de vorige zwangerschap 100 x verteld..maar bij ons zei het letterlijk Alles. We hebben verhoogde kans op herhaling van Edwardssyndroom plus ik heb meerdere miskramen gehad (3), mogelijk ook door Edwards. Ze hebben de termijnecho 3 x opnieuw gedaan omdat ze geen juiste termijn konden vinden. Ach het zit vast allemaal goed je hebt vast verkeerd gerekend, 1mm verschil is een dag, late innesteling etc etc gefeliciteerd met een prachtige zwamgerschap! Haar achterstand was al 2 weken rond de termijn, met die meting had ik geen positieve testen en met 5 en 6 weken een echo met zwangerschap kunnen hebben. Ik heb echt totale paniek gevoeld omdat niemand wilde geloven dat er groeiachterstand was, dat het mis was. Pas in het ziekenhuis zagen ze het direct. Een verdikte nekplooi en heel veel vocht rond haar lijfje. Achteraf ook de echofotos ervoor heel duidelijk te zien, maar ik ben geen kenner dus zag het toen nog niet, een kwalijke zaak volgens artsen dat het de echoscopiste/vlk niet is opgevallen. Een maand later is ze overleden.

De angst om weer te moeten verliezen, bevallen, bloedverlies, naar de OK, het mandje. Het zit zo diep, met de pijn en spoedoperatie van de BBZ nog geen jaar geleden. En nu deze situatie grijpt me zo naar de keel. Het WKZ vond de bloeding zeer fors. Je hoopt te horen dat het wel meevalt. De tijd zal het moeten leren. Wat is dit eng. Nu mega veel klaagzang maar ik merk dat ik supergevoelig ben en letterlijk voor alles bang.

 

1 tip. Ga nooit googlen!!!

Ik had ook een hematoom en was ook doodsbang door google. Ik ben heel veel bloed verloren maar na 12 weken was de hematoom weg.

Rust is idd nooit bewezen. Ik heb het ook niet gedaan. Maar dat is een keuze.

 

Dankjewel, hoe gaat het nu bij jou? Zit de angst er nog of merk je wat meer rust? Voor jou hetzelfde gewenst!

 

Ik lees je berichtjes nu even na.. wat ontzettend rot! Ik kan me voorstellen dat dit je heel zwaar valt. De risico s die je omschrijft.. pfft meid echt..wat gaat er nu gebeuren?