Op dit moment al 5 maanden eigenlijk niet, helaas. Zo af en toe even uit pure noodzaak (onrustig kindje), maar "gewoon, omdat ik er zin in heb" al even niet meer. Komt wel weer Voorheen was ik in ieder geval vrijwel dagelijks met hobby's bezig; overdag terwijl de kinderen op school zitten, 's avonds als iedereen op bed lag nog even een uurtje of gewoon in het weekend. Ik heb vooral creatieve hobby's die thuis te doen zijn en waarvoor ik een aparte kamer heb, dus dat maakt het heel makkelijk om er ook gewoon even tussendoor voor te gaan zitten. Toen ik nog werkte was het vooral in de avonden.
Ik bedoel tijd voor elkaar hebben ook niet in de zin van letterlijk samen iets doen wanneer je tijd over hebt. Ikzelf vind het gewoon ontzettend belangrijk dat je in de tijd die je beiden over hebt elkaar niet vergeet. Dat gebeurt namelijk nogal snel als je andere verplichtingen hebt en daarnaast ook nog (kleine) kinderen hebt. Ondanks mijn man dan achter de computer zit of naast mij op zijn telefoon vind ik dat fijn om hem tussendoor een kus te geven of te vragen of hij ook wat te drinken wilt etc. Je kunt in huis wel samen zijn zonder dat je daadwerkelijk ook alles letterlijk samen doet. Maar juist de kleine dingetjes vind ik ontzettend fijn, net zo dat we waar mogelijk altijd samen naar bed gaan.. Tenzij er één van ons heel moe is of ziek dan niet. Maar dan heb je ook nog even tijd met elkaar en kunnen we knuffelend in slaap vallen. Je bent gewoon heel snel geneigd met een drukke week om "langs elkaar heen te leven" Dat is wat ik probeerde te zeggen.
Het is denk ik ook maar net waar je van houdt en gewend bent. Daar heeft voornamelijk werk een grote invloed op. Als er werk is waarbij onregelmatige diensten gedraaid worden is het logisch dat je elkaar minder ziet en naast dat werk ook nog tijd voor jezelf wilt waardoor je elkaar nog minder ziet. Nu werkt mijn man alleen overdag en is gewoon rond etenstijd thuis, straks met een nieuwe baan zal hij ook pas rond bedtijd van zoontje thuis komen. Maar de weekenden is hij sowieso vrij, nu is mijn man vaak doodop na zijn werkdag dus ik ben eigenlijk ook niet anders gewend dan dat hij merendeel van de week 's avonds thuis is op soms een avondje sporten na. Maar vaak zijn ontspanning zoekt in dingen die ik weer niks aan vind. Ik daarin tegen ben vaker van huis' s avonds omdat ik door de weeks overdag al thuis zit. In het weekend plannen we vaak onze eigen dingen en hobby's en zo nu en dan gaan we ook een dag als gezin erop uit. Mijn man heeft in het verleden vrijwilligerswerk gedaan naast zijn huidige baan maar moeten stopzetten omdat hij daar ook veel verplichtingen had en dus door de weeks veel vergaderingen had en in het weekend altijd weg was en dan eens in de zoveel tijd nog kamp had waar hij een week weg was en daar dus ook vakantie voor moest nemen. Dat alles gecombineerd naast zijn huidige baan die een volledige werkdag betreft van 8 tot 5. Dus toen ik in verwachting raakte wilde ik dat hij wel meer betrokken zou zijn bij het gezin. Toen opperde hij om flexibele kracht te worden, maar helaas gingen zij daar niet mee akkoord en moest hij er mee stoppen. Vond hij enigszins wel jammer omdat hij dit al zolang deed zelfs voor de tijd dat wij elkaar leerde kennen.. Maar toen had hij nergens naar te kijken en was toch maar alleen. Maar zegt nu ook vaak dat hij blij is dat hij niet meer zo intensieve hobby heeft (hij haalde daar echt voldoening uit en zag het als een hobby) omdat hij anders niet wist waar de tijd en energie vandaan te halen.
Ah, snap m. Tja, ik vind elke dag 'op elkaars lip zitten' dan weer niet fijn. En samen naar bed gaan ook niet, haha. Maar ik ben een slechte slaper. Afgelopen maanden elke nacht naast vriend, ipv maar 2 nachten per week. Ik ben doodop Samen slapen vind ik ontzettend overgewaardeerd, haha. Ik heb gewoon wat meer tijd echt alleen nodig. En vriend vindt dat gelukkig ook fijn. Daarom gedijen wij zo goed bij de andere ritmes die we hebben. Tijd samen hebben we dan in het weekend volop!