Ik herken het helemaal....! Mijn beste vriend woont alleen 200 km verderop en onze levens zijn zo veranderd! Toen ik net ging samenwonen zagen we elkaar nog vrij vaak, minstens 1 weekend per maand, maar toen ik eenmaal ging trouwen en zwanger werd van Yentle werd t allemaal stukken minder.. Zo ging hij ook voor een jaar naar het buitenland, kreeg hij een vriendin waarmee hij sinds kort verloofd is, krijgen wij weer een kindje... Zo is er elke keer weer wat waardoor het moeilijk is om tijd te vinden voor elkaar.. En ik heb heel erg het gevoel dat hij niet snapt dat mijn leven nu eenmaal anders is geworden, dat ik niet zomaar meer even weg kan.. En dat is ook moeilijk te snappen als je zelf (nog) niet zo ver bent.. Ik heb hem laatst een hele lange mail erover gestuurd en hem duidelijk laten weten dat het me dwars zit en het me pijn doet dat t zo gelopen is, dat ik hem mistte.. Gewoon mn hele gevoel eruit gegooid 2 weken later stond ie ineens spontaan voor de deur hier Nu is t contact weer eventjes wat minder, maar ook die periodes komen we wel door. Je hoeft niet dagelijks contact te hebben toch? Als jij er echt zo mee zit en bellen op dit moment een te grote/moeilijke stap is, zou ik idd ook een uitgebreide mail sturen, daarin gewoon je hele verhaal doen (niet op een beschuldigende toon oid ) en je gevoel uiten.. Dat je hem enorm mist en graag weer eens samen wat wilt doen, zoals vroegah! *knuffel* en succes ermee!
Sorry ik ben het wel met Queen eens. Als je door een verhuizing je vriendschap zo laat verslechten vraag ik me ook af hoeveel die vriendschap eigenlijk waard is. En tja 15 km is in mijn ogen totaal niet ver om af te spreken. Er bestaat openbaar vervoer, en met mooi weer is 15 km prima te fietsen. Sorry ik snap het ook niet zo goed als ik eerlijk ben. En daarbij je kan nu toch gewoon bellen of mailen??! Als het echt zo'n goede vriend is zal hij dat zeker wel waarderen
Ik kan me precies voorstellen hoe je dit hardop zou zeggen OT: ik zou er eens voor gaan zitten en je maatje een e-mail sturen. Een beetje zoals Kristel86 gedaan heeft. Succes, en sterkte voor nu.
Wel als manlief dan thuis is he Of eventueel even een goede vriendin vragen om op te kunnen passen.. over het bellen weet ik niet of het voor mij was maar persoonlijk gewoon langs gaan.. is net even wat anders dan bellen.. dan ben je er.. en laat je zien dat je tijd hebt
Ik zou ook een kaartje sturen, je hebt hele leuke tegenwoordig. En ik zou ook niet langer wachten, want dan wordt de stap alleen maar groter. ik las de topictitel en dacht; herkenbaar, ik mis ook m'n maatje......... 38
die mis ik ook ! maar daar heb ik me bij neergelegd en vaarwel gezegd hahahaha.. ik ben nu een mail aant typen en dan stuur ik die
goed van je! Ik wou al zeggen, je kan hier je verhaal typen en als je dat kan kun je dezelfde gevoelens ook recht tegen hem zeggen! Dat vind hij vast wel fijn om te horen. Succes!
Ja dat denk ik ook, ik ben 120 km verderop gaan wonen, maar mijn mattie en ik zien elkaar gewoon elke 2 weken..