Vorige keer wisten wij zelf wat het werd, maar hadden we het aan niemand verteld. Tot ik bij een babywinkel werd betrapt door een vriendin, met een stapel jongenskleertjes bij de kassa. Toen hebben we het toch maar aan onze ouders verteld, omdat we het wat lullig vonden als die vriendin het wel wist en zij niet. Deze keer hebben we er daarom maar helemaal geen geheim van gemaakt. Scheelt ook een hoop gevis van mensen, die dan heel erg op je woorden gaan letten (oh, ze heeft het over 'hem', dan krijgen ze vast een jongetje, dat soort dingen). De naam hebben we niet verteld, maar dat is voornamelijk omdat we het zelf nog steeds niet helemaal zeker weten. Vrijdag ga ik met mijn beste vriendin naar de negenmaandenbeurs en dan willen we onze buiken laten beschilderen met de namen van onze babies. Dus dan weten wij het wel van elkaar, maar dat vinden we allebei helemaal niet erg. Je bent tenslotte niet voor niks beste vrienden, toch?
mijn man wil niet weten wat het word dus dat is voor ons de verassing! de namen hadden we al voordat we zwanger waren. jongtje word vernoemd naar mijn vader (rip) en mijn oudste broer, maarten-jacob MJ meisje word vernoemd naar mijn man zijn moeder (rip) en mijn moeder, Hielkje-jannie Hillieanne dit wist iedereen al wel.. maar het geslacht is voor ons een verassing
Wij wisten de namen wel al tijdens de zwangerschap (logisch ) het geslacht niet maar ook ik kreeg veel vragen hoe heet kindje zou gaan heten als het meisje/jongen was maar ik heb meegemaakt met de laatste zwangerschap van mijn moeder en die zei op een verjaardag idd de naam die ze in gedachte hadden voor een meid en jongen, een nichtje (verder in de zwangerschap) kreeg een meisje en noemde haar exact de naam die mijn moeder had gezegd. Ik heb negen maanden lang mijn mond dicht gehouden.......puur om die reden.
hier precies hetzelfde als anael2009. ik vind dat iedereen zelf moet weten of ie het wilt vertellen of niet. naam en/of geslacht. wij vertellen het geslacht wel, maar willen de naam een beetje een geheimpje houden tot hij geboren is. ook een gewoonte denk ik. al staat mijn zus wel helemaal te springen om het te weten haha. als we samen zijn noemen we de beeb wel bij naam, met anderen erbij een grappige 'schuilnaam'
daarom houden wij de naam ook nog voor ons, gebeurt namelijk best wel vaak dat mensen dan die naam "afpakken" op mijn werk is het ook gebeurt, een collega was heel open tegen haar andere zwangere collega over namen en heeft het letterlijk overgenomen, toen moest zij dus een andere naam gaan bedenken, jammer he? dat mensen dat doen
Wat ben ik dan ouderwets...! In deze tijd waarin we zoveel te weten komen over alles, vind ik het juist leuk het geslacht niet te weten van tevoren, en de naam niet te noemen. Ook blijft er toch altijd nog het risico van het bij het verkeerde eind te hebben? Ken mensen die een paar keer op de echo bevestigd kregen dat het een jongetje was. Suprise, het bleek toch een meisje bij de geboorte! Toen was dat knalblauwe geboortekaartje toch iets minder . Uiteraard is dit typisch Nederlands, in bijv. Spanje vinden ze het erg vreemd. Ik veroordeel niemand hoor! We hebben nu eenmaal de technische mogelijkheden om tijdens de zw.schap 'naar binnen' te kunnen kijken, dus moet je zelf weten of je daar gebruik van maakt. Overigens vond ik de namen juist een verrassing bij de geboorte; wij hebben vernoemd (niet letterlijk) en degenen die vernoemd werren waren erg verrast. Nouja, zoveel mensen zoveel meningen natuurlijk (gelukkig maar)!
hier hetzelfde, wy willen ook graag weten tijdens de zwangerschap wat het word, en hebben ook al tegen onze ouders en schoonouders verteld wat de namen dan worden. en als we weten wat het wordt, vertellen we het ook aan de buitenwereld hoe hy/zy gaat heten in onze omgeving zijn ook zo veel vrouwen zwanger, ben veelst te bang dat ze onze namen gaan gebruiken. maar dan nog, ik kan en wil het niet voor me houden het voelt gewoon goed, om het nu al bij de naam te noemen. ieder zo zijn ding, toch
Ik heb van het geslacht sowieso nooit geen geheim gemaakt maar van de naam heb ik tot aan het moment dat ik mijn dochter vasthad erg getwijfeld tussen Amy en Elena maar mijn beste vrienden wisten die 2 namen wel en op het moment dat ik haar vasthield en ze aan mij vroegen hoe ze nu eigenlijk heet floepte ik Jayla eruit hahaha die naam viel me ineens in op dat moment en dat is dus ook zo gebleven zoals je ziet
De eerste keer hebben we alles meteen verteld, ook de namen. De tweede keer hebben we wel verteld dat het een meisje zou worden, maar de namen hebben we pas na de geboorte bekend gemaakt. Leek ons ook weleens leuk.
Ik had bij de 2e de naam in vertrouwen aan mijn schoonzusje verteld. Ik lag al eerder in het ziekenhuis, komt mijn zwager (haar man) op bezoek, rammelt aan mijn buik: Ivootje! Nou ik was er meteen helemaal klaar mee! Dus een dag voordat mijn zoontje geboren is naarstig op zoek naar een nieuwe naam... Vandaar dat ik nu niemand de naam vertel (alleen aan mijn moeder dan, maar die weet hoe ik me toen voelde en houdt echt 100% zeker haar mond tegen anderen).
Hoi hoi, Leuk om dit te lezen. Ik moet zelf nog wel ff, 27 weken nog, hahaha....maar we hebben de namen al klaar. Als het een meisje word, heet ze Lilly en als het jongetje word heet ie Cis. En ik heb het iedereen ook al verklapt...wij beide eigenlijk.. Terwijl we nog niet eens weten wat het word! Ieder z'n ding toch?! Groetjes Marieke
wij praten tegen onze Menno ook al met zijn naam en iedereen neemt dit ook over ! en zo willen we het ook .... persoonlijk vinden mijn man en ik het beter zo, dan te moeten zeggen tegen de buik 'het' of 'de baby' ! en het leuke is dat iedereen meteen aan de naam gewend is !
Over het geslacht doen we niet geheimzinnig, ik praat toch mijn mond voorbij. Maar de naam vertellen we niet! Onze a.s. zoon gaat nu onder de projectnaam "Kees" door het leven en zo wordt ie dan ook steevast door de (schoon)ouders genoemd .
Hihi, onder de projectnaam, die is leuk! Suzanne1982, niet zo bedoeld hoor, daarom had ik ook 'ik vind' ervoor gezet. Ennuh Ellen: ik vind Emma een prachtige naam!
Zolang je je er zelf goed bij voelt is het niet raar vind ik Hier vinden ze t juist raar dat we wél het geslacht vertellen, maar de naam voor ons willen houden... Mensen hebben gewoon altijd wat te zeuren
Joh ieder moet het voor zichzelf weten. Van mij mag iedereen weten wat het gaat worden omdat ik toch mijn klep voorbij praat. Alleen de namen houden we nog even voor ons zelf omdat we dat gewoon nog niet willen verklappen. Lekker zelf weten wat je doet hoor.
Geslacht hebben we wel gewoon verteld aan iedereen, en dat vonden mensen al raar! Naam doen we niet, toch nog een beetje verrassing, maar ik ken iemand die dat ook gewoon heeft gedaan. Niks mis mee toch?
wij zijn een open boek en JUIST dat maakt het extra persoonlijk iedereen heeft het al over "Miley" ipv de baby en voelt hierdoor echt al een band het is bijna raar dat ze nog in mijn buik zit hihi terwijl we haar al zo kennen..