@Nicole: Misschien moet je ook nog even een kasrsje branden met een tekst erbij dat je een plens water wilt? Dan heb je de weeën en de vliezen allebei gehad, dan moet het wel snel goedkomen.. @Snuffeltje: Wow, wat een toeter En helemaal geen streepjes, echt mooi! Ja, we gaan gewoon voor dit weekend @All: Ik ga een middagdutje doen, mn oogleden hangen op mn tenen..
Guyino, thanks voor de tip! Ga mijn vriend meteen vragen het voor me te halen! Ben benieuwd! Denk namelijk ook dat Liv haar lucht niet kwijt kan, ze kon in het ziekenhuis al geen boertjes laten terwijl in haar sonde dan wel lucht zat! Hopelijk gaat het helpen! Alle rommelende dames; Nog ff volhouden! Als het zover is, dan weet je het zeker! Succes! Mijn dame is net weer wakker, maar zit nu ook weer lekker te persen! En ondertussen zie je haar oogjes ook steeds kleiner worden! Ben benieuwd of ze zo in slaap gaat vallen! xxx
Poosje weer niet hier geweest!!! Alle nieuwe moeders gefeliciteerd met jullie kroost!! Hier 1 dag overtijd en vandaag ook bij de vk geweest als ik volgende week dondedag nog niet bevallen ben gaan ze me gelukkig strippen. Hier rommelt het ook al sinds een week en slaap daarbij ook heel slecht. Ik heb ook hele mooie foto's van baby's gezien en dan wil ik ook!!!
hoi dames ben ik weer... na tepelkloven en borstontsteking is het nu tijd voor spruw waarschijnlijk dus heb het eventjes gehad. Wel een prachtig snoetje om in te verdrinken, de kleine jongen heeft gelukkig geen spruw. @ margrietje- ik had ook aambeien voor de bevalling maar tijdens de bevalling zelf helemaal geen last van gehad, nu prikken ze een beetje maar langzaamaan wordt het minder, ben nog wel steeds aan de curanal (zalf en pillen en zetpillen). Hoop dat bij jou ook de last minder wordt, maar maak je om de bevalling geen zorgen! @ nieuwe mama's: VAN HARTE GEFELICITEERD! heeft er trouwens iemand ervaring met spruw? ik weet het niet zeker nl, had het CB gebeld omdat ik vanacht zat te huilen bij het aanleggen en zij dacht dat dat het was. Maar ik wil nu wel eventjes zonder allerlei pilletjes en druppeltjes en olietjes, zie door de bomen eht bos niet meer en begin van alles te vergeten. De kleine groeit gelukkig prima! Leuk om hier te lezen over de luiers, ik blijf klakkeloos newborn kopen en me helemaal niet gerealiseerd dat hij daar straks uitgroeit! Hoop dat ik weer een beetje vaker mee kan lezen want nu is het om de paar dagen en moeilijk alles bij te houden. Groetjes!
Deetje het zit je ook niet mee he meis!!! Ik heb bij de oudste spruw gehad, hij had zijn mondje vol en ik zere tepels. Uiteindelijk kreeg ik een zalfje ervoor en mijn zoontje moest ook behandeld worden (kruisbesmetting, dan blijf je aan de gang) toen was het ook snel weer over. Gelukkig doet de kleine het goed! Dikke knuffel! Kristel, nou die strepen zitten er wel hoor, alleen zie je ze op de foto niet omdat ze niet zo gekleurd zijn Diantje, ik hoop dat het vanzelf begint en anders dat het strippen bij jou in ieder geval gaat helpen! Liefs
Ik was die gelukkige! Grrr ik had een week voor mijn bevalling een getromboseerde aambei helemaal hard en zoooooooo pijnlijk ter grootte van een halve duim. Ze hebben die plaatselijk moeten verdoven toen en op 3 plaatsen ingesneden omdat de pijn niet te houden was. Ik kon niet meer lopen of wat dan ook. Gelukkig komt deze vorm niet zo vaak voor. Gelukkig was het goed genezen voor de bevalling en ik heb geen aambeien bij gehad en nergens last van gehad. Maar ik baalde toen ook zoooooooooooo en nu dan weer die kies die er gisteren uit moest... Gelukkig heb ik er niet veel last meer van gehad en nu ben ik blij dat ik van die helse pijn af ben!
lijkt me vervelen, ik heb gelukkig nooit last van aambeien gehad wist tot voor kort niet eens wat het was haha zwangere vrouwen schijnen er snel last van te hebben, heb ik dus even geluk
Hey dames! Na meer dan een week in het ziekenhuis zijn we eindelijk thuis. Ik kopieer hier even mijn verhaal. Heb het nog steeds heel zwaar. Kort samengevat: het was een redelijk traumatische ervaring. Ik kreeg al heel snel na het inleiden sterke weeën, maar ze leidden nergens toe. Ik bleef op 1 cm steken tot de gyn de vliezen brak. Hierna ging het inderdaad heel snel. Zo snel en heftig zelfs, dat ik de weeën heeeeel goed voelde door de epidurale heen. Ik vraag me af hoe hard ik had moeten puffen zonder de epidurale. Om 19u bleek ik plots 9 cm opening te hebben. Joehoe!!!! De zenuwen gierden door onze kelen. Plots kreeg onze meid het heel moeilijk (te zien aan de monitor). We weten nog steeds niet waarom. Misschien duurde het allemaal iets te lang? De gyn werd met spoed opgeroepen en ik werd naar de verloskamer gereden. Daar bleek ik een sterke temperatuursverhoging te hebben. Dit putte me al helemaal uit. Weer werd er naar de gyn gebeld om te zeggen dat ze plankgas moest doen. Ondertussen werd er ook noodgeval uitgeroepen. Elke beschikbare verpleegster moest naar de verloskamer komen. Ook de hoofdkinderarts werd opgeroepen. Toen de gyn kwam aanlopen, kon ik onmiddellijk beginnen persen. Maar er gebeurde niet veel. Onze meid bleef lekker hoog zitten, terwijl ze het steeds zwaarder kreeg. Haar hartslag ging tegen 230 aan. De gyn besloot om de pomp te proberen. Hier had ik maar twee persweeën voor. Als het dan niet gelukt was, zou het een spoedkeizersnede worden. Terwijl de pomp werd geplaatst, belde de verpleegster naar het operatiekwartier. Ze moesten daar al alles klaarzetten, zodat het heel snel kon gaan. Tijdens die tweede perswee ging iedereen ervoor. Ik moest persen, twee verpleegsters duwden met volle kracht op mijn buik, twee verpleegsters hielpen met de benen, de gyn deed haar werk met de pomp en Scott was er voor de aanmoedigingen. Voor ik het wist, werd de baby over mij heen aan de kinderarts gegeven. We kregen ze niet te zien, we hoorden niets, Scott mocht de navelstreng niet doorknippen, ... Die hele tijd renden de verpleegsters heen en weer en de bezorgde blik in de ogen van de gyn hielp ook niet. Na een tijdje (we weten niet hoe lang, leek een eeuwigheid) hoorden we Ziva hoesten en dan schreeuwen. Wat een opluchting!!!!! Ze werd eerst helemaal nagekeken voordat ze in mijn armen gelegd werd. Onbeschrijflijk gevoel Ondertussen kon de gyn beginnen hechten. Ik heb een totaalruptuur opgelopen, intern en extern, vooraan en achteraan. Het ging plots zo snel dat de gyn geen tijd meer had om te knippen. Het duurde een uur voor het hechten klaar was. Toen mochten we eindelijk naar de kamer. Daar ben ik enkele keren bewusteloos gegaan, dus er bleef heel de nacht een verpleegster bij mij. Ik heb bloedtransfusie gekregen, maar daar reageerde ik niet al te best op. Ik ben plots enorm veel vocht beginnen ophouden na de bevalling. Ben heel opgeblazen op het moment. Dit is zo wel een beetje genoeg voor nu, denk ik. Ik ben nog steeds heel zwak en ik moet heel wat medicatie nemen. Ik hoop snel weer op de been te zijn, zodat ik degelijk voor onze meid kan zorgen. Op het moment moet Scott zowat alles doen. Enkel eten geven lukt me goed. Jammer genoeg geen borstvoeding, want dat was echt te zwaar na deze epische bevalling. Er staat een prachtfoto in mijn album. Ze woog 3,680 kg en was 50 cm lang.
@ meilan heftig hoor. Schrijf hier maar neer, dat helpt. Wat een mooi meisje heb je ervoor teruggekregen!
Heftig verhaal Meilan! Hopelijk knap je snel weer wat op en kun je gaan genieten van de kleine! Ego: gelukkig viel het doktersbezoek mee! Uit voorzorg adviseerde de huisarts te gaan wel smeren met creme tegen aambeien, want de boel is geirriteerd,maar gelukkig was er nog geen fistel of aambei te zien! (Ik heb eerder een fistel gehad en dat was net zo pijnlijk als dat het nu voelt, vandaar dat ik me toch wel zorgen maakte..) In ieder geval bedankt voor jullie lieve berichtjes!
@kristel; ja dat is een goed idee!! ga het er meteen bijzetten: breek nu maar snel mijn water, dan sla ik geen flater geef mij ook weeen, dan zijn wij helemaal tevreeen whaaaah (mijn man verklaart me bijna voor gek en mijn zoon zegt: straks kan papa weer dweilen als nu je vliezen breken!!) heb vandaag al 3 dutjes gedaan, blijf misselijk en me niet lekker voelen... @deetje: vervelend die kwaaltjes... hopelijk is het snel over. stap je nu over op de fles? @meilan: jeetje wat een heftige bevalling heb jij gehad. Vervelend begin met je kleine mooie meisje... hopelijk herstel je nu voorspoedig en kun je gauw van je kleine meisje gaan genieten
hoi allemaal, Ik ben vanochtend in het ziekenhuis bevallen van een kerngezonde dochter. Haar roepnaam is JJ (voluit: Jamie Jayden Hayley). Ze weegt 3700 gram en is 48 cm. Ik zal snel even een update-je sturen, maar nu ga ik lekker uitrusten.
Alle nieuwe mama's gefeliciteerd!! Hier nu helemaal over op de fles.... Borstvoeding ging op een geven moment helemaal niet meer. Had flinke tepelkloven, voeden was extreem pijnlijk. Had van alles geprobeerd, van zalfjes tot tepelhoedjes. Maar niets hielp. Iris kreeg zelfs bloed binnen waardoor ze weer misselijk werd, en alles eruit spuugde. Toen maar besloten om over te gaan op de fles. Ik heb het geprobeerd maar vind het wel jammer dat de borstvoeding niet gelukt is.....
Ik ken het verhaal Ani. Had het precis zo met de eerste... 2e ging wel goed, heb toen 13 maanden gevoedt. 3e weer helemaal niet, ben ik ook gestopt met 2 weken. En deze keer gelijk de fles gaan geven. Maar klein beetje dubbel gevoel heb ik ook wel hoor. Zeker nu met de stuwing. Maar ik weet ook dat ik de stress die het oplevert als het niet goed loopt nu niet kan gebruiken! Dus ja.. Jeee Meilan...dat is geen fijne bevalling geweest zeg! Maar wel een schatje zeg! WAT en bos haar!! Had je op de echo al gezien he.. nu maar opknappen he, rustig aan maar. Dan mag ik niet klagen... Hier mijn verhaal, voor wie het wil lezen. De bevalling van Sophie Vrijdag 17 juli, m'n buik was nog helemaal rustig. Donderdag zat ik nog in het ziekenhuis omdat m'n bloeddruk wat aan de hoge kant was bij de verloskundige. Gelukkig bleek alles goed, inclusief m'n bloedruk en kon ik weer naar huis. Maar bevallen ho maar, Rosalie was al geboren rond deze tijd. Ik dacht, ik ga een stukje wandelen, de druk van het hoofdje kan de weeen wel eens doen beginnen als de tijd al rijp is. Inderdaad kreeg ik wel een onrustige buik. Om een uur of tien naar bed gegaan en had al zo'n gevoel...toch maar wat proberen te slapen. Maar werd elke weer wakker door een pijnlijke buik. Op de een of andere manier weet je gewoon dat het gaat beginnen, ook al zijn het nog niet echt weeen te noemen. Dus mannetje op de hoogte gesteld (schrik!)Het was nog heel goed te doen maar al vrij snel kwamen ze regelmatig, zo om het kwartier. M'n moeder maar gelijk gebeld, die zou erbij zijn en aangezien ik niet wist hoe snel het zou gaan en ik best wel een beetje angstig was..(de bevalling van Rosalie heeft er toch ingehakt met die kruinligging ) Ze kwam gelijk en al heel snel kwamen de weeen om de 5 min. Dus de verloskundige gebeld en op bed gaan liggen verder. Toen ze kwam had ik 3 centimeter ontsluiting en regelmatige maar weeen die heel goed te doen waren. De vliezen waren nog in tact en dat wilde ik zolang mogelijk zolaten omdat ik bang was voor hele heftige weeen. (die je toch vaak krijgt dan) Even later had ik zo'n 5 centimeter en braken ze vanzelf. Plons! Ik had heel veel vruchtwater, dat verklaart voor een deel ook die dikke buik! Heel snel 7 centimeter en de weeen kwamen sneller maar nog heel goed te doen. Alleen...ze voelde hoe ze met haar hoofdje lag...grote schrik van mijn kant..in kruin.. Niet weer dacht ik en zag het helemaal niet meer zitten.. Ondanks de opbeurende woorden van moeders. Maar volgens de verloskundige was er nog niets aan de hand, veel kindjes lagen nog zo. Ik moest maar proberen op handen en knieen te gaan zitten, dan zou het hoofdje goed indalen en zou ze gedwongen worden hopelijk haar kin naar haar borst te buigen. ja ja...dacht ik...dat worden weer allerlei vruchteloze pogingen die heeeel pijnlijk voor me gaan worden en niets uithalen uiteindelijk.. Maar goed, ik braaf geluisterd.. En pijn kreeg ik! Hoe mild de weeen hiervoor ook waren, nu wist ik weer hoe echt weeen aan het eind kunnen voelen.. Dacht dat ik dood ging en kreeg echt ENORME persdrang, niet te stoppen bijna. Bij de derde wee vroeg ik of al volledige ontsluiting zou kunnen hebben. Ze dacht van niet en ik kon het beter nog maar even wegzuchten. Maar ik drong aan en toen ze voelde..10 centimeter EN..ze lag goed met haar hoofd! Wat was ik opgelucht! Een paar keer persen en het hoofdje heel voorzichtig geboren laten worden...nog 1 keer en ze werd op m'n buik gelegd!! kleine Sophie Elise Mariel... Nou ja..klein... 4300 gram zwaar en 51 centimeter! Ze doet het heel goed en ze is zoooo lief!!
Hi meiden, Hierbij mijn bevallingsverhaal! Donderdagavond 25 juni ging ik lekker bbq'en met vriendinnen en had daarna nog een verjaardag van een vriendin! In de supermarkt heb ik een bakje verse ananas gepakt, want volgens dit forum zou dit de bevalling opwekken! Ohhh, wat moesten mijn vriendinnen daar om lachen! Tijdens de bbq voelde ik telkens al iets 'lopen', maar ging ervan uit dat het afscheiding zou zijn.. We zijn daarna nog lekker naar die verjaardag gegaan en kwamen rond half 12 thuis om lekker naar bedje te gaan! Maar toen ik in bed stapte leek het wel of ik in mijn broek plaste, dus ik schrok een beetje.. Ben vervolgens naar het toilet gegaan om te kijken wat er zou gebeuren als ik op mijn hand zou blazen en ja hoor, daar kwam weer een plasje! Ik naar het ziekenhuis en mocht meteen komen met mijn spulletjes! Voelde me nog lullig tegenover vriendlief, want die moest die dag daarna werken en ik was bang dat het vals alarm zou zijn.. Aangekomen in het ziekenhuis kreeg ik een CTG en een echo, ze dachten aan een hoge vliesscheur en ik mocht een nachtje blijven zodat ze de volgende ochtend konden kijken of ik ingeleid zou kunnen worden. Na een lange, slapeloze nacht werd ik de volgende ochtend gewekt met de mededeling dat ze het wegens mijn zwangerschapssuiker toch die dag wilde laten komen.. SPANNEND! Ze hadden een gel bij zich om mijn bmm week te maken, maar bij inwendig onderzoek bleek ik al 3 cm ontsluiting te hebben, niet nodig dus! Het was al begonnen! Ze hebben toen direct mijn vliezen gebroken en na een korte douche van zo'n tien minuten begonnen mijn weeën direct! En ook meteen heel heftig om de twee minuten! Het infuus met de weeënopwekker kon dus ook weer weg, hahaha! Mijn ontsluiting ging als een gek en telkens als ze kwamen kijken was ik weer zo'n 2 cm verder! Voorspoedig dus! Vriendlief heeft elke wee met me meegepuft en liet me weten wanneer de wee weer afzakte! Echt een supercoach! Toen de weeën om de minuut kwamen, kon ik ze niet meer opvangen en vroeg ik om pijnstilling.. Maar na onderzoek had ik al 9 cm ontsluiting en kreeg ik al persdrang! Moest nog even een paar minuutjes op mijn zij liggen voor de laatste cm voordat ik mocht gaan persen, jeetje, dat was wel heftig hoor! En ja hoor, ik mocht eindelijk toegeven aan mijn persdrang, wat een heerlijkheid zeg! Na flink wat gepers kwam de vk tot de conclusie dat het niet zonder hulp zou kunnen en een vermoeide ik was het helemaal met haar eens! Ik werd ingeknipt en er stond een assistent boven me met man en macht op mijn buik te drukken.. Maar helaas, ook dat mocht niet baten! Ik was toen echt op en kon mijn knieën niet eens meer optillen.. Pfff, was was ik kapot! Vriendlief hielp me met mijn knieën optillen en drukte mijn hoofd op mijn borst! 'Kom op Lin' riep hij! De lieverd! Uiteindelijk besloot de vk de gyn erbij te halen en onze kleine te halen met de vacuum! Ik was opgelucht! Maar de gyn was nog ff een 'boterham aan het eten', ohhhh, ik was furieus maar liet niets merken.. Gelukkig kwam hij al snel! Met de vacuum was het binnen een paar minuutjes gebeurt en daar was onze kleine Liv! Wat een heerlijk gevoel is dat zeg! Aangezien we niet wisten wat het was, was mijn eerste reactie; 'Wat is het, wat is het?!' hahahaha! De bevalling duurde in totaal 5 en een half uur! Zeer voorspoedig dus! Werd helaas na de bevalling helemaal niet goed en was zelfs bang dat ik het niet zou halen! Ja, het was heel eng! Ik viel telkens weg en kon bijna geen adem meer halen.. Waarschijnlijk was het een longembolie, mijn bloeddruk was schrikbarend laag en moest meteen aan het infuus en de zuurstof! Na 2 injecties met bloedverdunners voelde ik me weer wat opknappen, maar ben echt even bang geweest dat ik mijn dochter niet zou leren kennen.. Eng joh! Maar we hebben het overleeft! En genieten nu van een heerlijk meisje! En het is waar wat ze zeggen, je bent je bevalling zo weer vergeten! Hoewel ik de eerste week dacht dat ik nooit meer zou kunnen fietsen, voel ik nu al helemaal niets meer en begin ik zelfs mijn lijn alweer een beetje terug te krijgen! Heerlijk! xxx Trouwens! Voor alle meiden die rommelen, die verse ananas heeft blijkbaar wel geholpen! Toevallig is de zus van mijn vriendin het ook gaan proberen en dezelfde dag nog bevallen! Dus het proberen waard