Ik zou graag nog een reactie willen geven, maar ik denk dat ik beter aan mezelf kan gaan werken. Wil er iemand meedoen? Kristel? Tempus? Bri?
Volgens mij zitten hier heel veel van die negatievelingen die heel veel zeiken als ik dit topic moet geloven.
Ah joh, niet zo beledigd! Er waren ook een aantal mensen die toegaven dat dit onderwerp voor hen erg dichtbij kwam en dat ze het inderdaad op zichzelf betrokken...Dat vind ik wel karakter hebben eigenlijk. Waarom zou je er andere zo emotioneel inzitten?...gaat gewoon over een hypotethisch probleem van iemand anders die advies zoekt... Ben echt niet gemeen hoor, althans bijna nooit En zeker niet tegen deze kennis! Maar dan had je het goed moeten lezen vrees ik
Snap eigenlijk wel wat je bedoeld met deze topic. Je wil volgens mij best wel luisteren naar iemand die niet lekker in haar vel zit, maar het kost energie als je iemand treft die in een circel blijft rond draaien. Iemand die 'zuigt' is even niet erg, maar als er werkelijk niets goed Is, is dat dood vermoeiend. Je zou bijv aan haar kunnen vragen: waar word je gelukkig van? Wanneer heb je je voor het laatste energiek en lekker gevoeld? Zo komen mensen er zelf misschien achter hoe ze dingen kunnen doorbreken en wat de oorzaak is.
Ja dat is het, ze draait steeds rond in cirkels...Ze mag best even zeuren en zuigen maar ze is nooit eens positief, echt nooit. Ga haar iid wel eens vragen wat haar wel gelukkig maakt, goeie vraag want daar ben ik echt oprecht nieuwsgierig naar! Blijkt trouwens dat meer mensen in onze vriendengroep los van elkaar moeite met haar gedrag hebben maar ook niet weten hoe het aan te pakken, misschien gaan we wel met zijn alle iets ondernemen om haar weer in beweging te krijgen...
Ben door dit topic trouwens wel in verweer gegaan vandaag, dus toch nog ergens goed voor geweest anja. School was om 15.15 uit, belde ze me om 15.13 dat het zo hard regende dat ze nog niet vertrokken was van huis, of ik haar kinderen naar haar huis kon brengen.. Euhm, ik stond daar toch ook al even te wachten in de regen, ben ook gewoon van huis vertrokken op tijd met een dreumes en een peuter. Dan moet ik daar op het schoolplein staan blijven wachten op haar 2 kinderen, en dan uiteindelijk met die 3 van mij en die 2 van haar helemaal de andere kant op, hun afzetten en dan weer het eind terug naar mijn eigen huis ( ik woon vlakbij maar moet dan helemaal om naar haar huis).. door de stortregen. Heb toch maar gemeld dat ik daar geen zin in heb omdat ik ook snel naar huis wil ivm de regen. Geen idee hoe ze het heeft opgelost verder, kan me ook eigenlijk niet zoveel meer schelen.
Hee wat goed! Tja ook wel vreemd om van iemand te vragen, net of jij wel graag door de stortregen loopt Wel lastig he? Vind het altijd zo moeilijk om nee te zeggen...maar het moet ook gewoon kunnen natuurlijk! ps: ben blij dat dit topic ook iets positiefs heeft opgeleverd, haha
Goed he haha.. ja ik bedacht me ook, waarom zou het voor mij minder erg zijn om door die stortregen te lopen met het hele grut?
ik herken die mensen die altijd wat te zeiken hebben wel. ook had ik een kennis op mijn FB die zichzelf gewoon vanalles aanpraatte en dit elke dag moest meedelen met haar vrienden op het net. Het was op een gegeven moment zo erg dat een goed vriendin van haar ongeneeslijk ziek was en overleed. Toen had ze zowaar even tijd voor de terminale vriendin, maar 1 dag na diens begravenis stond er weer geklaag over mevrouw zelf over hoe zwaar ze het wel niet had door al haar kwalen. ja die heb ik gelijk even uit mijn fb lijst geknikkerd. :x
@umm, goed gedaan!!! Soms moet je gewoon even hard je grenzen aangeven, zodat ze weten waar ze aan toe zijn. @anja, er zijn genoeg mensen die snappen hoe je het bedoeld dus je verhaal lijkt me duidelijk. @skyscrapper, zo irri zulke mensen, beter kwijt dan rijk
Nee, het gaat niet om een hypothetisch probleem. En ik vind dat je best makkelijk afstand neemt van wat het met anderen doet. Maar ondertussen veroorloof je je wel uitspraken over de kennis/vriendin. Wat verwacht je dan, dat men zich er in herkent maar daar dan maar over moet zwijgen? Laat dit een open discussie zijn, vraag misschien ook eens iets aan deze mensen in plaats van je flauwe ' I hear you'. Je hebt niet het alleenrecht op uitspraken en meningen. En nee, ik trek het me niet persoonlijk aan.
Nou dit was dus afgelopen donderdag, die afspraak is vanmorgen en guess what, heb 8 oproepen gemist.. echt no way.
Ik vind het inderdaad een beetje raar dat er op mensen die zich qua ziek zijn herkennen in het verhaal zo flauw gereageerd wordt. M.i. zijn die reacties om de andere kant van het verhaal te belichten; mijn reactie i.i.g. wel. Een verhaal heeft altijd twee kanten, maar blijkbaar mag hier alleen de toeschouwer-kant besproken worden. Uiteraard kan ik me voorstellen dat het niet leuk is als er nooit eens iets positiefs uit iemand komt, maar wie weet "klaagt" ze wel zo veel in de hoop dat iemand haar eens een keer serieus neemt?! Ga met haar praten i.p.v. haar zo afzeiken hier
Kan vast, dat ik me aangesproken voel. Maar daar gaat het niet om. Ik heb de rest van je reacties ook gelezen en ik blijf erbij dat je er beter aan doet haar te negeren. Je schrijft hier erg naar over haar, en dat merkt zij heus wel. Je geeft zelf aan dat je haar ziet als kennis, dus niet iemand waar je heel dichtbij staat. Dan hoef je ook echt niet te denken dat je haar manier van denken en doen kunt veranderen door een of andere briljante interventie. Daarvoor moet je of een professional zijn, of écht om haar geven. En beide lees ik hier niet terug. Er zijn vele manieren van negeren. Je hoeft niet te doen alsof ze er niet is, maar je kunt haar geklaag best het ene oor in en het andere oor uit laten gaan. En dat ze het ene moment ziek, zwak en misselijk in haar bed ligt, om het volgende moment vrolijk op te springen om iets leuks te doen is niet jouw zorg. Zoals ik jouw commentaren lees wil je haar gedrag veranderen omdat jij je eraan ergert. Niet omdat je haar wilt helpen. Dus blijf ik erbij dat je het gedrag waar jij je zo aan ergert beter kunt negeren. Zo duidelijker?
Uhm tja sorry hoor maar ik snap niet zo goed waarom mensen zich aangeproken voelen. Ik ben ook chronisch ziek en nee mensen zien niet altijd wat ana de buitenkant, ik rij met mijn scootmobiel en er zullen echt wel mensen zijn die zeggen van maar ze kan wel ........ Nouja prima toch maar ik voel me dus echt niet aangeproken als men het heeft over iemand die altijd klaagt en zeurt en niks mankeert. Want punt 1 mankeer ik wel degelijk wat, punt 2 zeur en klaag ik zelden, en punt 3 wie kent ze niet die mensen die echt altijd zeuren en dat hoeft niet eens over ziekte te zijn maar vandaag zijn ze moe morgen hebben ze geen zin overmorgen zit er een scheet dwars dan regent het en dan schijnt de zon maar goed is het nooit en zo iemand ben ik niet dus ze bedoeld die mensen niet en dat heeft TS al diverse keren uitgelegd het gaat niet over mensen die ziek zijn of mensen die pijn hebben of wat dan ook maar over iemand die altijd klaagt en zeurt, dat vind ik een wereld van verschil.