kindje met syndroom van down.

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door imjustmyself, 30 jun 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Beckje

    Beckje VIP lid

    12 jul 2010
    8.652
    4
    36
    idd. kijk tuurlijk, met een zeer ernstige hart afwijking wat zo ernstig is, dat het gewoon niet meer goed kan komen. ja dan begrijp ik het.
    maar verder idd. het leeft al. het reageerd al. het kindje is zelfs al helemaal af... net als wij
     
  2. NathalieD

    NathalieD Fanatiek lid

    17 dec 2009
    2.534
    0
    36
    Ja dus is het in mijn ogen hetzelfde als een moord plegen.. Tenzij kindje natuurlijk niet levensvatbaar.
     
  3. Beckje

    Beckje VIP lid

    12 jul 2010
    8.652
    4
    36
    ja precies. dan kan ik het wel begrijpen. dan zou ik zelf ook de keuze maken denk ik.
    vind het een erg lastig onderwerp. waar ligt de grens....
     
  4. bagheera

    bagheera Bekend lid

    2 aug 2011
    746
    0
    0
    NULL
    NULL
    Ik vind het wel makkelijk oordelen zo.. Ik bedoel het ene stel wat een kind verwacht met down is het andere niet. De 1 heeft wellicht wel de mogelijkheden, instelling, karakter, situatie om een kind met down te verwelkomen in hun gezin en een ander niet. De 1 vind down een zware handicap/ afwijking en een ander niet.

    Ik ben zo iemand die dus niet zou weten wat ik zou kiezen tot ik in die situatie sta. Mijn man heeft gezegd dat hij het niet zou aandurven, maakt dat hem een slecht mens? Nee absoluut niet! Oppervlakkig even min. Volgt hij dan een trend? Nee en wat een walgelijke benaming van de betreffende vk. Als onze dochter een gezondheidsprobleem zou hebben of een syndroom zouden wij roeien met de riemen die wij bezitten! En er het beste van maken en zelfs gelukkig kunnen zijn. Maar als je sommige dingen van te voren weet in het leven sta je opeens voor een keuze en kan ik me voorstellen dat mensen verschillende keuzes kunnen maken.

    Ik hoop niet dat ik nu reacties krijg dat ik een potentiele moordenares ben zoals hier wordt geroepen. Ik heb zelfs van die test afgezien omdat ik niet voor die keuze wil komen te staan.
     
  5. imjustmyself

    imjustmyself Niet meer actief

    een kind met het downsyndroom zou zeker nog niet een reden zijn om mijn zwangerschap af te breken maar wel als het een zwaar gehandicapt kindje gaat worden die de rest van zijn/haar leven een kasplantje zou zijn!
    Dan vermoord ik in de ogen van sommige mensen maar mijn kind.
    Ik zie het niet als moord!
    Integendeel zelfs ik wil me kind er alleen voor behoeden dat hij/zij zo in het leven komt te staan.
    En heus ook ik heb redenen genoeg tot deze mening te komen.
    zeker iedereen mag zijn mening geven maar respecteer dan ook de mening van een ander...
     
  6. roompje25

    roompje25 Actief lid

    3 apr 2011
    437
    1
    16
    Wij waren de vorige keer in verwachting van een meisje waaruit bleek dat ze h et syndroom van turner heeft. We wilden de zwangerschap uitdragen behalve als er nog iets bij kwam waardoor ze geen kind kon zijn.

    Daarmee bedoelen we eigenlijk niet rond kunnen rennen en spelen met vriendjes en zo.... Vervolgens kwamen ze er bij 22 weken.achter dat ze een hypoplastisch linkerhart had. In combinatie met turner en haar slechte aorto wat ook bij het syndroom hoorde zeiden ze op voorhand dat opereren geen zin had en dat ze er niet aan zouden beginnen. Nou hadden we dat ook niet gewild want dat zijn zulke enorme operaties dat wilden wij ons kind niet aan doen.

    Daardoor ben.ik met 23 weken ingeleid en is ons kindje voordat ze geboren werd al overleden. Een hele moeilijke keuze maar we hebben het in het belang van haar gedaan. Wij zeiden vooraf ook een kindje met down daar beginnen we niet aan maar toen uiteindelijk bleek dat ons kindje een afwijking had hebben we geen moment getwijfeld en toch besloten om haar ter wereld te laten komen. We hielden op dat moment al zoveeel van haar dat de enige optie was laten komen.


    Ik ben het wel eens dat je goed onderzoeken moet laten doen omdat kindjes met welk syndroom dan ook nog andere afwijkingen kunnen hebben die belangrijk kunnen zijn tijdens je.oordeel voor afbreken of niet.

    Succes xxxx roompje
     
  7. LieveMamaTrix

    LieveMamaTrix Fanatiek lid

    12 mrt 2012
    2.806
    0
    36
    Wij hebben niet gekozen voor de prenatale screening, omdat ik nog jong ben en we waarschijnlijk niet voor vervolgonderzoek zouden gaan.
    Als uit de 20-weken echo blijkt dat het kindje heel zwaar gehandicapt, d.w.z. zowel lichamelijk als geestelijk, zou zijn, dan zouden we denk, weliswaar met heel veel verdriet, ervoor kiezen de zwangerschap af te breken.
    Ik zou met liefde voor het kindje zorgen, maar ik denk dat het leven voor het kindje zelf ook heel zwaar wordt, als het al blijft leven.

    Een kindje met een verstandelijke beperking of enkel een milde lichamelijk beperking zouden we zonder twijfel laten komen. Ik denk dat er voldoende mogelijkheden zijn voor deze kindjes en ik zou me er meer dan hard voor maken om ze deze kansen ook te bieden.
     
  8. bagheera

    bagheera Bekend lid

    2 aug 2011
    746
    0
    0
    NULL
    NULL
    Opmerkingen als "kindjes met syndroom van down zijn zo gelukkig" vind ik trouwens heel irritant om te lezen. Vind dat echt bij een karakter horen en niet bij een syndroom!!! Valt voor mij in de catagorie alle dikke mensen zijn grappig etc.
     
  9. tupp

    tupp VIP lid

    13 jun 2009
    22.622
    18.475
    113
    Vrouw
    lerares basisonderwijs
    @Roompje: Ergens vind ik dat wel een mooie afweging; het kind moet kind kunnen zijn. Wat doet het met je, zeker als kind / jongere als je nooit 'normaal' met je leeftijdsgenoten mee kunt doen door ernstige medische problemen?
    Ik hoop dat ik nooit voor de keuze kom te staan. Het is iets gruwelijks om zo'n beslissing te moeten nemen. Ik kan ook echt niet zeggen wat ik zou doen. Ik denk niet dat ik het zou kunnen, maar er zullen situaties zijn waarin ik het toch zou doen. Geen idee.

    Ik lees trouwens best veel reacties van mensen die down wel mee vinden vallen en denken dat het geen ernstige handicap is. 'Want er zijn ook mensen met down die op een gewone middelbare school zitten en als volwassene een baan hebben.' Bedenk wel dat dit echt uitzonderingen zijn! De meeste downers komen in het speciaal onderwijs terecht. (Is het niet op de basisschool, dan wel daarna.) Het overgrote merendeel zal nooit zelfstandig kunnen wonen. Hun werk is meestal meer een soort dagbesteding. (En dat is heel goed! Mensen krijgen vaak veel eigenwaarde uit hun werk.) Daarnaast hebben downers vaker wel dan niet nog allerlei andere medische problemen. Ieder kind brengt kopzorgen met zich mee, gezind of niet. Maar de meeste kinderen worden volwassen. Naarmate je als ouders steeds ouder wordt, kun je over het algemeen de rust hebben dat ze voor zichzelf kunnen zorgen en dat ze het wel redden zonder jou. Als je een kind hebt met down of een andere verstandelijke beperking, brengt dat toch extra zorgen met zich mee.

    Dat zou voor mij overigens geen reden zijn om een zwangerschap af te breken. Maar een aantal dames hier lijkt een te 'mooi' beeld te hebben van down. ("Ze zijn altijd zo vrolijk en kunnen toch gewoon naar shool.") Zo'n eenzijdig beeld vind ik wel erg jammer in deze discussie.
     
  10. bagheera

    bagheera Bekend lid

    2 aug 2011
    746
    0
    0
    NULL
    NULL
    Tup ik ben het helemaal met je eens. Ik heb namelijk ook met mensen gewerkt die het syndroom van down hebben en bijvoorbeeld enkel de hele dag op hun tong bijten en met hun hoofd tegen de muur bonken dat gaat echt door merg en been kan ik je vertellen, heel naar om te zien. Vooral als je van iemand houdt.
     
  11. imjustmyself

    imjustmyself Niet meer actief

    Juist zulke dingen ben ik dus ook regelmatig tijdens mijn werk tegengekomen je voelt je dan echt super machteloos
     
  12. NathalieD

    NathalieD Fanatiek lid

    17 dec 2009
    2.534
    0
    36
    Volgens mij begrijp je niet wat mensen daarmee bedoelen. Als je het leven beeindigd van een kindje met down syndroom ontneem je de kans voor het kindje om gelukkig te kunnen zijn, je ontneemt zijn/haar leven waar hij/zij gewoon recht op heeft!!! En tuurlijk zijn ze niet allemaal gelukkig. Zijn wij dat wel altijd?
     
  13. Maartt

    Maartt Fanatiek lid

    30 mrt 2011
    4.843
    725
    113
    Wij hebben een dochter met meerdere lichamelijke afwijkingen ( geen down).

    Ik krijg heel erg vaak te horen dat mensen het vreselijk knap van ons vinden en zij dit zelf niet zouden kunnen.

    Ik vind dit ronduit ERG!
    Ik heb niets tegen prenataal onderzoek en iedereen moet hier zijn eigen keuze in kunnen maken. Maar je hebt nog steeds geen garantie op een gezond kind.

    Jou gezonde kind kan een ongeluk krijgen, ernstig ziek worden, zuurstof tekort hebben tijdens de bevalling etc. Noem het maar op.
    Als iemand dan zegt ik zou dat niet kunnen, en ik kan alleen voor een gezond kind zorgen nou dan heb ik nu al medelijden met dat kind!

    Je kan niet kiezen voor een gezond kind. Zelfs niet als het gezond wordt geboren.
     
  14. 2lovelychildren

    2lovelychildren Niet meer actief

    mooi geschreven echt recht uit je hart.
    jij hebt ook helemaal gelijk.
    groetjes
     
  15. Maartt

    Maartt Fanatiek lid

    30 mrt 2011
    4.843
    725
    113
    Dank je.. lief!

    Het komt inderdaad uit mijn hart.
     
  16. 2lovelychildren

    2lovelychildren Niet meer actief

    #76 2lovelychildren, 1 jul 2012
    Laatst bewerkt door een moderator: 1 jul 2012
    ik hoor in augustus of noah een afwijking heeft.
    hij is geboren met een hygroma colli ,en ze denken dat daar een sydroom bij hoort.

    groetjes:)
     
  17. Laris

    Laris Fanatiek lid

    27 jun 2008
    1.917
    2
    0
    Heb niet alle reacties gelezen, maar je moet doen wat voor jou goed voelt. Daar kan niemand wat over zeggen of oordelen, het lijkt me heel moeilijk. En ik denk dat je pas kan 'oordelen' op het moment dat je zelf in de situatie zit. Maar het is toch helemaal niet gezegd dat het bij jou zo is? Tot die tijd zou ik er ook niet over gaan piekeren en de echo afwachten. Het is goed dat je van te voren bedenkt wat je zou willen, maar wellicht denk je daar op dat moment toch anders over.
    Bedenk dat de kansen op een gezond kind vele malen groter zijn dan een kindje met een afwijking.
     
  18. Ik heb zelf de zwangerschap laten afbreken met 22+6 omdat mijn dochter* geen levenskansen had. Deze keuze hebben wij gemaakt omdat er geen kans was dat ze ooit zou kunnen leven. Als er wel een kans was geweest, dmv operaties of transplantatie bijvoorbeeld, hadden we ervoor gekozen dat ze had mogen komen.

    Afhankelijk van de ernst van het downsyndroom (bijvoorbeeld: down komt regelmatig met een hart- en/of nierafwijking) zou ik kiezen voor afbreken of doorzetten. Sommige hartafwijkingen zijn voor nu nog niet goed operabel en nierafwijkingen zijn al helemaal zelden met het leven verenigbaar. Een kind met downsyndroom is nog steeds mijn kind en ik hou van het kind, zou dus een afweging maken in het antwoord of hij of zij kans heeft op een leven op zich. Maar dat hangt dus niet echt samen met het downsyndroom zelf maar de afwijkingen die erbij komen kijken.

    Ik wilde trouwens nog zeggen dat ik het behoorlijk kwetsend vind dat mensen praten over een kindje laten weghalen met 20 weken of later. Weghalen?? Wat denk je, dat je kindje een paar centimeter groot is? Mijn dochter* was al bijna 30 cm lang. Dat laat je niet zo weghalen. Je bevalt gewoon op normale wijze. Het heet dan wel abortus, maar is geen abortus provocatus.

    Daarnaast kan je van tevoren bedenken wat je zou doen, maar soms blijkt het toch anders te gaan als het daadwerkelijk zo is. Ik dacht nooit een zwangerschap te kunnen afbreken. Toch is het gebeurd, omdat ze anders alleen maar zou lijden, dat is toch verschrikkelijk??
     
  19. 2lovelychildren

    2lovelychildren Niet meer actief

    sorry voor t woordje weghalen,ik wilde hier niemand mee kwetsen echt niet is nooit de bedoeling geweest van mij.ik wist niet hoe ik het anders moest omschrijven.nogmaals sorry
     
  20. Hopmarjanneke

    Hopmarjanneke VIP lid

    10 jul 2008
    13.507
    494
    83
    Vrouw
    Docent Frans (in opleiding)
    Duitsland
    Tot een paar weken geleden was ik zelf nog van mening dat ik niet 1,2,3 een zwangerschap zou willen afbreken puur en alleen vanwege het risico op een kindje met Downsyndroom. Mijn partner is wel altijd heel stellig geweest... heeft het Down, dan werd wat hem betreft de zwangerschap afgebroken.

    Twee gezonde dochters gekregen (met twee goede combinatietesten) Tot ik afgelopen januari door slordig pilgebruik voor de derde keer zwanger raakte, ook nu weer combinatietest laten doen, mede gezien mijn leeftijd (ten tijde van test nog 37) Afspraak stond gepland voor 17 april. Op zondag 15 april kreeg mijn vriend vanuit het niets een hartinfarct en het was echt kantjeboord, vijf minuten later in het ZH .... dan hadden we hem hoogstwaarschijnlijk kunnen begraven op zn 48e :$ Dus de dinsdag er na ben ik met mn stiefdochter naar de nekplooimeting gegaan, terwijl mijn vriend nog op de IC lag.

    Tot onze grote schrik kregen we tijdens de echo al te horen dat ons kindje een ernstig verdikte nekplooi had (4,5 mm) en in combinatie met een verkort neusbeentje heeft mijn gyneacoloog toch behoorlijk aangedrongen op een vruchtwaterpunctie. Ik had een kans van 10 tot 20% op een kindje met een genetisch "probleem". Toen heb ik ook gezegd, met in mn achterhoofd de medische situatie van mijn partner (die thuisblijfpapa is en voor twee jonge kinderen zorgt) dat ik de zwangerschap zou afbreken bij Down syndroom.

    Drie weken later kreeg ik de vruchtwaterpunctie en nog geen twee dagen er na kregen we al zeer slecht bericht.... Ons zoontje had trisomie 18 oftewel Edwards syndroom en zou geen levenskansen hebben. Na anderhalve week ben ik ingeleid, dit ivm allerlei wettelijke regelingen in Duitsland, waar ik woon. Op 30 mei jl hebben wij afscheid genomen van Yannick.
     

Deel Deze Pagina