@ Kristel, dat is inderdaad het lastige van zwanger proberen te worden... Je zit op het wachtbankje en daar moet je mee leren om gaan... Misschien is het inderdaad wel een idee om even niet met ovutesten e.d. verder te gaan. Probeer het een tijd onspannen te houden. Alhoewel ik denk dat dat heel moeilijk gaat worden na deze tijd maar ik denk dat dat wel de manier is. Eerst op een ontspannen manier te proberen en na een bepaald aantal rondes vind ik ovutesten, tempen e.d. opties maar dan ben je alweer zo'n hele stap verder.
durf je wel... Ik weet wel zeker dat jou eitjes gaan winnen... Mijn eitjes zullen al wel een tijdje rustig zijn dus ik maak geen schijn van kans tegen die hele gangster club van jou :
Als ik wil ontspannen ga ik altijd lekker op bed liggen met een zoetsappige film! HEERLIJK! Kan ik me helemaal ontspannen! Lekkere zak chips erbij, jammie! Het is heel raar, maar ik ga ook heel vaak naar mijn vaders graf om even te ontspannen! Gewoon even die rust en kletsen met mijn papa, word ik helemaal ontspannen van!
Het zou toch wat zijn als ik een drieling zou krijgen! Volgens mij gaan we dan keihard lachen hier! Dat we kippendag hebben en jullie met jullie kindjes zitten en ik met een toeter loop alsof ik elk moment kan bevallen terwijl ik pas 3 maanden zwanger ben
Fijn dat je zo'n goed en rustig gevoel krijgt als je bij je vader gaat kijken Linnie, dat vind ik wel bijzonder! En ik zie jou ook inderdaad met zo'n lekkere dikke toeter lopen straks whahahaha... Of dat wij je met de kippendag moeten rondduwen in een rolstoel, dat je zo'n grote buik hebt dat je alleen nog maar van die soepjurken past en de pantoffels van je haantje Nee jij bent straks een heel mooi zwanger kipje, weet ik gewoon zeker!
@Linnie, ja meid die dikke toeter gun ik je wel. Ik vind er voor mij een tweeling al dik genoeg denk ik, bij mij willen er geen 3lingen in. hahahah 2lingen wel want zit in de familie en heb er zelf nog maar 1tje van rond lopen in huis. Maar ik zie jouw inderdaad wel rondlopen met die soepjurken en die mooie chice (of hoe je het typt) pantoffels van je haantje! hihihihi @Deli, lekker he die extra vrije dag in de week he?! Genieten meid! @Kristel, laat je niet gek maken door je eigen. Ik kan uit ervaring spreken dat je er niet te veel mee bezig moet zijn. Dat geld voor als je zwanger wilt raken maar ook dat je bang bent is het wel of is het niet?! Ze zeggen wel eens: zet die knop uit maar dat gaat niet, dat weet ik als de beste. Het is wat ik eerder wilde zeggen tegen je: wacht nog even voordat je dus weer die klap in je gezicht krijgt. Ik hoop voor je dat het een héél goed teken is dat je dit nu zo voeld en dat dit kleintje veilig en gezond geboren mag worden bij jullie, maar bescherm je eigen een beetje en "probeer" er niet te veel mee bezig te zijn. Ga lekker ontspanning of afleiding zoeken. dadelijk grote vakantie, ga lekker weg en laat je verlangen naar een kind even afzijdig liggen en geniet! Voor je haantje is dit ook niet echt heel erg leuk, ga samen lekker genieten van een warm bad met z'n tweetjes en dan een mooie film, geniet met hem en niet denken aan wat er allemaal in je omgaat. Wat hij zei dat ie denkt dat jij er aan onder door gaat kan ie nog wel eens gelijk in krijgen als jij zo door blijft gaan meissie. IK kan echt niet meer zeggen dan dat je echt moet wachten meissie en je proberen niet druk te maken voor de rest kun je niks doen. liefs Miranda
@Kristel, wat betreft die pauze nemen.... zou ik opzich een heel goed idee van je vinden. Je hebt nl al 2 kindjes vroeg verloren in de zwangerschap en dat hakt er letterlijk en figuurlijk er goed in, dus nee ik zou het niet gek vinden als je dat deed. Eerlijk gezegd dacht ik dat gistern al toen ik je aansprak en wilde "beschrmen". Ik dacht moet je dan niet 1 maandje of misschien wel 2 wachten om misschien dan weer te gaan klussen voor een kleintje. Maar het is jouw lichaam en jij voelt wel of je het aankunt of niet. Ik denk dat áls het nu niks is of dat het weer verkeerd is gegaan dat je er verstandig aan doet om eens een maand of misschien wel 2 maanden een pauze in te lassen voor je eigen én voor je lichaam maar zeker ook voor je haantje want die maakt zijn eigen méér zorgen om JOUW dan om het feit dat de zwangerschap niet wil blijven volhouden tot aan de 9 maanden. Neem jezelf goed in acht he want anders zit jij met je eigen in de knoei, je haantje maakt zich druk om jouw en dan hebben jullie niks aan elkaar want kun je niet meer van elkaar genieten en dat wil je niet denk ik! Liefs miranda
Nou, zwanger of niet zwanger, jullie mogen mij best rondrijden in een rolstoel hoor! No problemo! En Miran, heb jij een tweeling? Gaaf! Deli, mijn vader ligt op een hele mooie begraafplaats (vind ik dan) op een heel stil plekje! Dus als het zonnetje schijnt ga ik daar vaak even op een bankje zitten en kom ik helemaal tot rust! Raar kind ben ik toch ook he?! Het wordt hoog tijd dat ik weer eens een kijkje ga nemen!
Jullie zijn lief En dit doet me ook echt wel goed allemaal! Natuurlijk zijn mn angst en onrust niet als sneeuw voor de zon verdwenen, maar ik voel me al wel iets beter erover Haantje heeft me net ook nog gebeld vanuit zn werk en dat deed me ook heel goed. Moest alleen de hele tijd huilen weer aan de telefoon Ik zit de laatste tijd eraan te denken om een 1-jarige privéopleiding te doen tot weddingplanner en ik neig er steeds meer naar om het gewoon echt te doen! Op het moment doe ik namelijk niks, ja, ik 'werk' op internet voor mezelf en verdien daar geld mee, (Second Life, weet niet of jullie dat wat zegt?) maar ik zit wel de hele dag thuis... De reden waarom ik kies voor een privéopleiding (1 op 1) is voor het geval ik tussendoor zwanger zou worden en blijven, dat ik dan niet op een gegeven moment tijdelijk moet stoppen. Ook zou het werk als weddingplanner prima gecombineerd kunnen worden met kinderen, want je kan gewoon vanuit huis werken. Zo kan ik me aandacht tenminste ergens anders op vestigen EN heb ik een papiertje op zak waar ik wél wat mee kan! Nu heb ik een opleiding tot verpleegkundige gedaan, maar het werk is niet bepaald geschikt voor mn rug
@Linnie, ja ik HAD een 2ling, mijn zoontjes "wederhelft" is in de 11de week van de zwangerschap overleden en ik kwam er pas achter dat de kleine dood was in de 24ste week van de zwangerschap. Die "wederhelft" is blijven zitten tot einde bevalling.
Ik vind jou geen raar kind! Juist fijn dat je daar een prettig en rustig plekje hebt voor jezelf! Dat is beter dan dat je er verdrietig van wordt want dat zou je papa vast niet gewilt hebben!
@ vrieskippie! Dat kinkt allemaal goed! En verstandig! Het zou wel fijn zijn als je lekker wat om handen hebt want zwanger raken kan nou eenmaal ff duren en je daar de hele dag op richten maakt het er niet ontspannen op natuurlijk! Ik ben al getrouwd, anders kon je alvast oefenen met mijn wedding te plannen
Jeetje Miran, dat wist ik niet.. Wat naar zeg! Maar gelukkig heb je wel 1 gezonde zoon overgehouden! (altijd positief blijven toch? ) Kristel, ben blij dat je weer wat gerust gesteld bent! Houden zo! En over je opleiding, waarom niet?! Af en toe moet je gewoon eens een risico nemen en als dat is wat je leuk vindt zou ik het zeker doen! Linnie vindt Deli lief! Maar dat wist je al toch?!
@ Miran, zo'n verhaal heb ik wel vaker gehoord inderdaad... Lijkt me toch een vervelende situatie! @ Linnie, ik ben nogal onzeker, mijn haanjte moet me ook iedere dag vertellen dat ik heeeeeeel lief/leuk/knap/gezellig/spannend etc. ben dus je mag het best nog eens zeggen hoor
@ Linnie: Ik kan een beetje begrijpen hoe het moet voelen om bij je vaders graf te zijn. Ik vind dat wel mooi Mijn vader is dan niet overleden, maar hij woont in een verpleeghuis. Hij heeft 6 jaar geleden een ongeluk gehad en is toen in coma geraakt. Daar heeft ie een zware hersenbeschadiging aan over gehouden en kan dus absoluut niet meer voor zichzelf zorgen. Hij weet ook heel veel dingen niet meer. Hij weet wel dat ik zn dochter ben, maar hoe oud ik ben of wanneer ik geboren ben dat weet ie dan weer niet. Ook als je m nu iets vertelt is ie dat straks weer vergeten. Ik voel me altijd goed als ik bij m op bezoek ga en de zorg even op mij kan nemen. Zo kan ik m toch laten merken dat ik van m hou, wat er ook gebeurt is (er is heel veel gebeurt vroeger maar ik ga niet in detail als jullie t niet erg vinden). Dus in dat opzicht kan ik me jouw gevoel wel begrijpen
@Kristel; Jeetje meid, dat is ook een verhaal zeg.. Ik snap het heel goed hoor, toen mijn papa ziek was maakte het mij ook blij dat ik voor hem mocht zorgen! Op zo'n moment is dat het enige wat je voor zo iemand kan doen en dat doe je dan ook met liefde! Het enige wat ik nu nog kan doen is veel aan hem denken en bij hem langs gaan. Dat laatste heb ik al eventjes niet meer gedaan, maar dit weekend ga ik weer eens bij hem kijken! Aan hem denken doe ik elke dag en af en toe helpt hij me daarbij Telkens als ik een duifje zie (lang verhaal) en als ik weer eens een mooi liedje hoor! Heb dit weekend nog zitten huilen om het liedje van zijn begrafenis, gelukkig was ik lekker bij mijn vriendinnetjes! En Deli; Ik vind jou heeeeeeeeeeeeeeeel leuk/ lief/ schattig/ aardig en een SCHAT! Nu jij!
@ Lin, dat liedje hoor je de laatste tijd wel vaak of niet? Heb je er al een paar keer hier over gehoord tijdens het tokken! En uhhhhhh: Ik vind jou echt heeeeeeeeeeeeeeeel leuk/ lief/ schattig/ aardig en een SCHAT! (wist niet dat je ook onzeker was)
@Linnie, ik heb er idd 1 kind aan overgehouden en gezond MET afwijkingen. Ik wist helemaal niet dat het er 2 waren hoor, mijn 1ste gedachten en gezegdes naar mijn vriendin zeiden dat het er 2 waren MAAR de "gyneacoloog", die alles GOED in de gaten moest houden bij mij, constateerde maar 1 kind. Toen heb ik een auto-ongeluk gekregen ( wij stonden stil met de auto en er komt er 1tje met 50 km/p/u ingereden. Ik zat achterin en kreeg dus de gastank in mijn rug geduwd.) en had ik heel veel last van buikpijn, wij naar het ziekenhuis maar nee alles was goed met het kind want hij zit in ik weet niet hoeveel vruchtwater. Met 24 weken een PRET-echo en wat blijkt nu........ juist het kleintje is dus overleden was al ruim 4,5 cm groot had alles al armpjes, beentjes weliswaar nog als wormpjes maar het zat er wel. Ik heb toen heel veel gepraat hierover met mijn vriendin, want ik kon met niemand hierover praten, en heb het zo een plekje kunnen geven. Maar als ik nu zie wat er allemaal mis is met mijn zoontje dan denk ik weleens ik wil niet weten wat dat kindje gehad zou hebben..... dan denk ik je krijgt niet voor niks een miskraam dwz er moet dan écht wel iets goed mis zijn met de kleine. @Deli, achteraf na de bevalling heb ik ook gelijk gevraagd of ik het vruchtzakje van de 2de mocht bekijken en die vroegen heel nonchalant: was je zwanger van een 2ling dan? En dat voor een ziekenhuis he?! Maar goed, je zag niks meer, het was net of dat je knoeit met drinken en je krijgt een koffievlekje op je broek zo zag dit er ook uit. Het was grof gezegd: weggerot! Ik heb er op die manier mijn eigen iets makkelijk bij neer kunnen leggen. En praten dat helpt ook natuurlijk!
Jeps! Ben een heel onzeker kippetje! Maar verbloem het altijd met een grote lach Lieve schatten, ik ga ervandoor! Ga lekker schoonmaken en eten koken, joehoe! Fijne avond! xxx
Hahaha Linnie, ik heb het makkelijk vanavond want de kuikens wilde graag pannekoeken! Dus mama gaat die opwarmpannekoeken halen en klaar is mamakip. Linnie, jij ook fijne avond he meid met al die kippenvriendinnetjes van je!