soms moet je gewoon even jezelf een schouderklopje geven..lijkt me leuk om daar een onderwerp van te maken dus.. waar ben jij trots op? IK BEN TROTS OP.... Dat ik na heel veel verdriet en ellende in de kraamweek besloten heb om te gaan kolven en de fles te geven. Mijn meisje was te vroeg en heb teruggetrokken tepels, tepelhoedje wilde ze niet en ze viel alleen maar af... Nu kolf ik alle voedingen, 7x per dag en het is doodvermoeiend en soms wil ik het bijltje er bij neerleggen, maar gisteren kregen wij te horen dat mijn mooie meis in twee weken bijna 900 gram aan is gekomen en nu al ruim 4300 gram weegt.. ze groeit als kool op MIJN melk en ook al is het niet op de normale manier, ik doe het toch maar mooi... kreeg complimentje van kinderarts en ook de lactatiedeskundige (die ook niets kon met mijn tepels ) complimenteerde mij... ben er toch maar mooi trots op! x
En terecht dat je daar trots op bent! Het is ook gewoon hartstikke veel werk en vele anderen zouden het al lang opgegeven hadden al lang een pak poedermelk gekocht! Zoals je weet kolf ik zelf ook ongeveer 8x per dag (mevr wil nog steeds niet volledig aan de borst, sommige dagen helemaal niet) en ik vraag me soms ook af waar ik mee bezig ben Alles moet ik eromheen plannen, kan niet superlang van huis nog (voel me nog niet bepaald op mn gemak als ik buitenshuis moet kolven), MAAR Yentle doet t er hartstikke goed op en daar doe ik het voor *Geeft ook even een schouderklopje aan Moontje* Ga zo door!
schouderklopje terug aan jou! Ik heb ook moeite met buitenshuis kolven, geef het altijd aan als ik naar iemand toe ga en dan zorgen de meeste mensen er voor dat ik een lekker rustig plekje heb... mijn vriend zorgt er voor dat niemand per ongeluk binnen loopt.. tenminste dat heeft ie beloofd x
Ik ben trots op... Het feit dat moeder zijn me verrassend gemakkelijk af gaat. Voordat ik mijn man leerde kennen en hij begon over kinderen, heb ik altijd gezegd: Nooit trouwen, nooit kinderen! Ik was daar heel stellig in. En nu: getrouwd, kindje... Tijdens de zwangerschap heb ik echt weken gehad waarin ik in een paniek toestand de dag door kwam. Zal ik wel van mijn kindje houden? Kan ik er wel voor zorgen? Wat als ze ziek wordt? Veel onzekerheden. Maar toen ze er eenmaal was... tja, geen twijfels meer: dit is mijn kindje en ik ben haar mama Ik kan dit! Geen probleem! Tuurlijk, ik heb nog wel vragen over verschillende dingen, voeding, slapen, tandjes, etc. Maar dat is normaal. Mijn man en ik zullen een geweldige, zelfstandige, ondernemende jonge vrouw afleveren straks, die vol levenslust en liefde is. Kijk uit wereld: Vicky komt er aan!
THUMBS UP meiden! Ik ben er trots op dat ik weet wat het beste is voor ons meisje. Beetje hetzelfde als ladydaisy: nooit trouwen, en kinderen??? noooo way! Nu getrouwd en een kindje, en ik ben op en top een sterke mama die helemaal haar moedergevoel volgt. Geen probleem, zo doen we het. Fijn he, kben nooit ergens onzeker over eigenlijk, en dat terwijl ik voor onze uk er was nog nooit een luier verwisseld had.
Allemaal schouderklopjes van mij!!! En ik ben er trots op dat ik toch wel een beetje moeder ben Ook ik zei eerder altijd, nooit trouwen en geen kinderen. Totdat ik verkering kreeg met mijn man. Ik zei altijd, als je wil trouwen moet je me vragen en dan zal ik wel ja zeggen. Maar als je het niet doet vind ik het ook goed. En op het strand in Miami na een reis van 6,5 week door de USA vroeg hij mij. En onze trouwdag was GEWELDIG!!! Maar goed daar ben ik gewoon heel blij mee. Toen kregen we het steeds vaker over kinderen en of we wel of geen kinderen wilden. Ja, we wilden wel kinderen. Dus stoppen met de pil en supersnel zwanger, schrik!!! Tijdens de zwangerschap (die me ook erg zwaar viel) telkens bang dat ik het niet leuk zou vinden. Nu ben ik de trotse mama van Lars die is nu 7,5 week. Hij doet het hartstikke goed en ik vind het GEWELDIG LEUK!!! Daar ben ik trots op!!! Dus ook klein schouderklopje voor mezelf!!! Liefs Rianne!!!
Ik ben ergens anders heel trots op: Ben namelijk mijn eigen praktijk gestart! Maarre, meiden: heel goed van jullie!
@pcj; daar mag je ook trots op zijn!!! Ik ben trots dat ik als enige (tenminste, op die manier) Alyna zo goed aanvoel en 9/10 keer weet wat ze wil of nodig heeft. Van mij ook een schouderklopje voor iedereen!!!
Ik ben trots op het feit dat ik mama ben. Dat we de moeilijke start achter ons hebben gelaten en vol goede moed aan de opvoeding van ons zoontje zij begonnen. Ook ben ik trots op mezelf hoe ik kind en werk combineer, ondanks dat ik het super zwaar vind. Maar natuurlijk ben ik het meest trots op mijn ventje die eindelijk zijn weg lijkt te vinden in deze wereld! Schouderklopjes voor iedereen!
Ik ben trots dat ik al mijn angsten onverwonnen heb: - de angst om me te binden aan een man - de angst voor fysieke pijn door zwangerschap en bevalling - de angst om me te binden aan een kind Gezien de situatie waar ik uitkomt en de ziekte die ik heb, ben ik dus echt trots op mezelf en eigenlijk moet ik me daar wat vaker van bewust zijn. Dus TS: dank voor het openen van dit topic! PS: Hulde voor alle mama's!
Ik ben trots op het feit dat we een heerlijk mannetje hebben die heel zijn omgeving opvrolijkt zodra hij z'n koppie laat zien. En die hebben wij maar mooi gemaakt
nou hier mag je heel trots op zijn, vooral dat je jevent de deur uit hebt gezet, helaas durven veel vrouwen dat niet als hun man agresief is (en soms ook andersom)
@ moontje! ik heb zelf 1 volle maand gekolfd : wat was dat vermoeiend zeg! op het laatste had ik gewoon zo weinig dat ik om het uur aan de kolf hing, ik leek wel een koe! (volgens de dokter maakte ik geen melk meer aan omdat ik over vermoeid was) dus jij mag zeker heel trots op jezelf zijn!!! @tess: jij mag ook heel erg trots op jezelf zijn! een kindje helemaal alleen opvoeden er daarbij ook nog 40u werken?! knap hoor! ik heb het soms al moeilijk als ik na een 38u werkweek thuis de boel nog moet opruimen! (met hulp van man!) ik ben heel erg trots op mijn mannetje! zo'n knap ventje altijd goed gezind. af en toe twijfel ik wel eens, doe ik het wel goed? maar als jamie dan naar mij toe komt gekropen, zijn armpjes strekt en me een dikke natte vettige tongzoen op mijn wang geeft dan ben ik er van overtuigd dat hij heel erg gelukkig is!
Allemaal een dikke pluim !!! Ik ben trots op mezelf omdat ik eerst mijn eigen leven op orde heb gekregen voordat ons meisje er kwam, hoewel ik al jaren naar een kindje verlangde. Ik was er niet klaar voor; had jaren van ziekte achter de rug, moest nog veel medicatie slikken. Ook moesten mijn vriend en ik elkaar weer "herontdekken", weer leren elkaars partner te zijn zonder dat hij de verzorgende en ik de ziekenrol had. Het was wel moeilijk om te wachten met het voor een baby gaan, ik wilde zo graag... Maar nu weet ik dat het goed is dat we gewacht hebben. Ik ben gezond en gelukkig, heb helemaal met mijn medicijnen kunnen stoppen voordat ik zwanger werd. Ook mijn geliefde sigaretten (ik rookte, en veel ook) heb ik voor mijn zwangerschap al de deur uitgegooid. En ik raak ze nooit meer aan. Een sterke en gelukkige mama is de beste basis die ik mijn kleine meisje kan geven. En daar ben ik trots op!
ik ben trots op: haha best wel veel! -dat ik mezelf serieus genomen heb toen ik beetje bloedverlies gehad heb, -dat ik niet in paniek geraakt ben maar juist heel rustig bleef in het ziekenhuis -dat ik zo vlot bevallen ben -dat ik 5 maanden lang borstvoeding heb afgekolfd -dat ik een superzoon heb en een superman!!!!!!!!!