ja ik zou het niet belangrijk vinden haha , ik heb altijd de namen vooraf medegedeeld, de geboorte van ons kind en het kindje zelf zijn speciaal genoeg daar hoeft het geslacht of naam geen verassing voor te zijn denk ik dan, het had wel wat leuks, iedereen vroeg "hey hoe is het met "naam"" en wees dan naar mijn buik.. ik vond "de baby" ook altijd zo onpersoonlijk klinken... Ongelukje kan gebeuren (waar het hart van vol is zullen we maar zeggen ) misschien kan je ze vragen of ze hun mond willen houden en anders is jullie kindje zo bijzonder die heeft geen verassingseffect nodig
Ach, mijn man had het bij onze oudste ook per ongeluk tegen zijn broer gezegd. Kan gebeuren toch? Over een paar maanden weten ze het ook wel Ik kan me echt niet voorstellen waarom je om zo'n reden de naam zou willen veranderen? De naam voor je kindje kies je toch niet "om maar zo lang mogelijk geheim te kunnen houden" maar omdat jullie het een mooie naam vinden..
ja dat lijkt mij dus ook, je kiest een naam op gevoel, omdat je vind dat het wel "past" dat lijkt mij juist bijzonder eraan het is geen puppy maar een mens die een heel leven met die naam moet doen dus ik vind dan gevoel erg belangrijk...
Mijn vriend had dit met nando . De jongste haha. Stond ook ff te kijken maar uiteindelijk was ik er snel aangewent en konden we bij ons thuis gewoon over Nando praten ipv over de baby
ik zou dat ook echt heel rot vinden Wij hebben de naam van onze dochter ook bewust niet in huis genoemd omdat onze zoon echt een kleine papegaai is en het anders ook allang verraden had en iedereen aan hem ging vragen '' hoe gaat je zusje heten'' in de hoop dat hij het wist.. Maar ik zou de naam ook niet veranderen hoor, het is ''jullie'' naam
Hahaha dat heb ik met de 2e ook gehad!! echt heel erg!! Achja kan gebeuren, ff balen maar later lach je erover!
Hier ook manlief die de naam verklapt heeft aan zijn ouders. Ik kreeg een hoofd als een biet en was geschokt van hoe kun je dat nou doen. Het floepte eruit voor hij erg erg in had. Gelukkig vonden zijn ouders het een erg leuke naam maar op dat moment was ik even niet blij met hem.
Balen! Maar lan gebeuren. Bij de tweede waren we er nog niet over uit terwijl ik de ok inging. Toen F. Geboren was, kwam er een ok assistent naar me en toe en zei, gefeliciteerd met F. Haha, vriendlief heeft tussen onze twee favoriete namen gekozen, stiekem degene die ik het leukste vond/vind.
Iedereen idd even vragen het voor zich te houden en lekker de naam houden, (tenzij je een nog veel leukere tegenkomt natuurlijk ). Balen, maarja... kan gebeuren
hihi oops! dit had ik met vrienden die opeens de naam verklapten...doordat hun dochter zo heftig reageerde met "dat mag je niet zeggen mama" had ik het door...wel lullig maarja ach...
Wij spraken met de oudste altijd over "baby zusje". Thuis hadden we het wel eens over haar naam, maar verder nooit. Tot we 2 weken voor de bevalling bij mijn ouders aten en we het over "baby zusje" hadden. Toen zei ze: ik weet hoe "baby zusje" heet E! Nou ja, we hebben er hard om gelachen met z'n allen!
Kan me voorstellen dat je daar inderdaad echt wel even flink van kan balen en even boos om kan zijn maar gelukkig zie je ook de lol en de onschuld ervan in. Soms floept er zoiets gewoon uit, helaas (soms)
Haha ja dat is balen ja. Bij ons weet ook mijn familie het al. Mijn schoonzusje is ook zwanger en toen we heel pril waren hadden we het eens over namen. Wat voor soort namen we mooi vonden e.d. Dus ik heb DE naam toen ook genoemd. (Toen wist ik trouwens nog niet dat we ook definitief voor die zouden gaan, we wisten ook het geslacht nog niet) Nu met moederdag waren we allemaal bij mijn moeder thuis, en omdat schoonzusje en ik allebei een meisje krijgen even verteld wat de eerste letters zijn van de namen. Dus toen zei mijn schoonzusje, oh die naam heb je volgens mij wel eens gezegd, dus maar gezegd dat dat idd zo was. Het is een naam die wel voorkomt dus uiteindelijk hebben ze 'm hardop geraden (mijn broertjes). Dus ja toen was het meteen voor iedereen duidelijk. Ik voelde me toen wel echt even heel rot. Ik heb een tijd getwijfeld tussen 2 namen, en overwoog ook echt om dan maar voor de andere te gaan. Maar mijn man wil pertinent de naam die we dus al hadden. Waarschijnlijk doen we dat ook. Nu heb ik zoiets van ach ja, het zij zo, er zijn ergere dingen. Maar snap wel dat het even heel rot voelt.
Oh, mijn zusje had ook de naam van haar tweede per ongeluk aan mij verteld. We noemden de beeba ltijd anders dus ik moest al moeite doen om mij te herinneren hoe hij zou heten Ik zou er niet te zwaar aan tillen!
Oh ik heb destijdszelf de naam (een beetje) per ongeluk verklapt Buurmeisje was net bevallen van zoontje L.iam Dus ik zei in mijn enthousiasme: hebben we straks 2 kleine pfaffs inde straat! Haha ze hadden het niet door tot ik een rooie boei kreeg