Afgelopen dinsdag curretage gehad. Kindje zou hoogstwaarschijnlijk gehandicapt ter wereld komen en hartje klopte veelste traag. Maar hebben al snel besloten een spontane miskraam niet af te wachten was al 15 weken! Maar nu weet ik het niet meer heb ik spijt ? Wat een naar gevoel bah!
.... tja, spijt kan je hebben van beslissingen die je genomen hebt en als je niet achter je beslissing staat, is dat een rot gevoel. Maar ik denk dat een curretage altijd een rot gevoel zal opleveren.. niet om het e.e.a. verder, ik vind het wel een rare post.. ik vind het bijzonder om een zwangerschap te beëindigen op basis van een aanname... En ik vind dit ook geen miskraam maar een beëindigde zwangerschap (abortus provocatus)...
Het kindje zou niet fatsoenlijk kunnen leven, misschien heb ik het niet duidelijk genoeg gepost. En moest het van het beheer hier neerzetten Of zwaar gehandicapt of dood ter wereld.
Natuurlijk is het moeilijk, je zult altijd denken wat als. Maar als ik je post goed lees dan denk ik dat je de beste keuze voor het kindje hebt gemaakt meid.. Heel veel sterkte
Ik denk dat je in een dergelijke situatie altijd wel twijfels houdt. Ik bedoel je hebt er als ouders voor gekozen de zwangerschap te beëindigen ivm de levenskansen en de kwaliteit van leven. Maar je zult altijd twijfels houden verwacht ik. Wij hebben een vergelijkbare situatie gehad (met 20 weken afscheid genomen) en op het moment dat we de afspraak hadden gemaakt om de volgende dag te starten met de inleiding... begon mijn vriend ineens "Wat als ze het onderzoek niet geod hebben gedaan?", "wat als ons kindje toch niet mankeert", wat als..... Uiteindelijk was het zeer duidelijk hoor, dat ons kindje toch echt Edwards Syndroom had, dus de twijfels zijn dan grotendeels weggenomen. Heel veel sterkte!
Ik denk dat dit hele normale gevoelens zijn. Het is ook niet niks om te doen. Ik wil je veel sterkte wensen, en neem ook even rust. Laat alles over je heen komen...
Nou het was anders zoiezo een mk geworden uit zichzelf. En wat moet ik er dan neer zetten abortus? Er staat toch voor, je kon niet leven buiten mij zegt genoeg toch?!
Jeetje gaan jullie nu echt zeuren om wat er in haar onderschrift staat!? Meissie....ik vindt het heel erg voor je het lijkt me ook verschrikkelijk wat jullie hebben meegemaakt. Zo moeilijk! En die gevoelens zijn ook heel,normaal.....
Ik wilde je niet aanvallen. Sorry als dat zo overkwam. Ik vind persoonlijk een abortus gewoon anders dan een miskraam. Heel veel sterkte. Lijkt me gewoon heel moeilijk waar je nu inzit.
Ik denk zelf dat er te snel tegen je is gezegd hoe en wat. Maargoed daar heb je niets aan. Ik denk dat spijt voortkomt omdat je er niet helemaal achterstond. Ik snap trouwens dat het hard klinkt abortus/afwerking maar dat is wel wat er is gebeurt en zolang als je het niet zo benoemd kun je dat waarschijnlijk ook niet aanvaarden
Meid, bereid je er maar op voor dat je nu ook reacties gaat krijgen die je eigenlijk niet wil horen.. En wat mensen eigenlijk niet zouden MOETEN zeggen aangezien het voor jou al moeilijk genoeg is.. Maargoed, andere mensen kunnen het soms zo "goed" zeggen voor een ander omdat ze zelf nooit voor deze keuze hebben gestaan en alleen maar denken; "oh wat erg dat zij dat heeft gedaan"... Deze gevoelens van spijt zijn heel normaal, ik denk dat 90% van de moeders dit ervaart die hun zwangerschap heeft laten beiindigen omdat het kindje niet gezond/levensvatbaar zou zijn.. Ook heel logisch want je wilde dit kindje zo graag! En nu ga je juist denken; ja maar wat als.. Dat is ook logisch want je had het graag anders gezien! Je had veel liever over 25 weken een gezond kindje in je armen maar helaas kon het kindje niet verder leven.. Dus de keus was, of zelf afbreken of het vanuit zichzelf langzaam laten sterven.. En ik denk dat dat laatste ook verschrikkelijk geweest zou zijn! Het idee alleen al dat je kindje langzaam doodgaat in jou, dus ik begrijp jou keuze heel goed! Soms kun je niet anders dan voor het welzijn van je kindje kiezen.. En spijtgevoelens zullen er toch zijn.. Ze zullen minder worden, maar het zal er altijd zijn en blijven.. Logisch ook, want je kindje is overleden door mensenhanden ipv moeder natuur, maar of moeder natuur in jouw situatie de beste oplossing was.... Heel veel sterkte met de verwerking van dit alles! *digiknuf*
@Kiraa: Wat goed verwoord! @TS: Tja, spijt... dat is een raar ding. Dan ga je achteraf denken dat je misschien... Maar dat moet je niet doen. Je hebt op een bepaald moment een beslissing genomen die je op dat moment het beste leek, voor zowel jou als je kindje. Dus dat is goed! Ik wens je heel veel sterkte met het verwerkingsproces! Neem goed de tijd. En misschien is het slim om even op het vlindertjes-deel van dit forum te kijken. Daar zitten meer mensen die hebben meegemaakt wat jij hebt meegemaakt...
wat maakt het nou uit hoe je dit vreselijk verdrietig gebeuren noemt,het is gewoon verschrikkelijk erg als je zo een beslissing moet nemen en dan helpt het misschien ook als je het een miskraam noemt dus dat recht heb je ook.abortus klinkt voor sommige mensen alsof je een keuze had en dat was hier niet het geval.je hebt het op de meest humane manier aangepakt en je hebt het volste recht te twijfelen,te huilen,te missen....maar geef jezelf zeker geen schuldgevoel want je hebt de juiste keuze gemaakt. heel veel sterkte en een hele dikke knuffel xxx