Ja hoor, in friesland is dat doodnormaal om zo te zeggen. En ik zeg het ook gewoon tegen mijn kids.....klinkt normaal in mijn oren
Ik noem (voornamelijk) mijn vader ook gewoon bij zijn voornaam. Ik vind er dus niks raars aan. Mijn kinderen praten allebei nog niet (mijn dochter nogal laat helaas), maar ze mogen me zowel met mama aan gaan spreken als met mijn voornaam. Dat maakt me echt niet uit.
Ik ben 33 en zeg nu geen mamma of pappa meer, maar als ik mn ouders aanspreek zeg ik wel mam of pap. En als ik het met mn zussen over onze ouders heb, dan zeggen we wel mamma. In de zin van: Ga jij nog naar mamma of pappa toe dit weekend? Is eigenlijk heel gewoon hier bij ons, maar het klinkt wellicht wat kinderachtig. Maar bij de voornaam noemen zou ik echt niet doen. Maar mijn zoontje leren we dan wel weer de voornamen van onze ouders. Dus oma Yvonne of oma Ria. Die vinden het echt niet erg. Ik zou echt nooit willen dat mijn zoontje U tegen me zegt. Tegen andere mensen wel, maar niet tegen mij. Dit vind ik zo ouderwets.
Ik zeg nog steeds mama en papa tegen mn ouders; niks "kleins" aan mij hoor Maargoed, ik weet dan ook niet beter dat ik dit doe. Anderen zullen het wellicht kinderachtig vinden
ik zeg ook mama hoor,heb nog nooit haar hele naam genoemd,klinkt ook raar vind ik en mn kinderen zeggen ook mama en papa maar als ze ons bij onze voornaam willen noemen vinden we het ook prima.
Ik zeg tegen mijn moeder wel vaak "mam" en niet haar voornaam, maar ik zeg dus echt nooit papa en mama. Dat vind ik zo raar klinken. Een vrouw van 30 die papa en mama zegt. Nee, dat kan ik echt niet. Overigens is de reden dat ik mijn vader bij zijn voornaam noem ontstaan omdat mijn ouders zijn gescheiden (toen ik nog een peuter was). Mijn vader is hertrouwd en zijn nieuwe vrouw noem(de) ik bij de voornaam. Ik ging dan dus ook automatisch K. (vader) en A. (stiefmoeder) zeggen en niet pap(a) en A. Mijn (half)zusje en (half)broertje zijn dat gaan overnemen en noemen onze vader en hun moeder (mijn stiefmoeder dus) ook bij de voornamen.
Bij ons is het ook papa en mama. Hooguit pap of mam. Pa en ma vind ik verschrikkelijk! Voornamen ook niet. De jongens noemen opa's en oma's wel bij de voornaam. ongeveer tenminste. Hebben ze een koosnaam van gemaakt maar ook daar komt eerst oma of opa voor. (dus bijv. oma Bep of opa Kees). Maar dat komt omdat mijn moeder het verschrikkijk vind om de zelfde naam te gebruiken als dat wij mijn opa en oma noemde (met achternaam)
Als kind heb ik mijn ouders altijd bij de voornaam genoemd; dat was gewoon in ons gezin. Mijn dochters noemen ons wel papa en mama, maar weten ook heel goed onze voornamen. Oudste dochter kan in vlagen ons soms bij de voornaam noeme'; prima hoor. Vriendjes van dochter noemen ons ook bij de voornaam. U zeggen hoeft absoluut niet. Ik denk niet dat je kinderen meer respectvol zijn als ze je nietbij de voornaam noemen of alleen maar 'u' zeggen. Hoe ze ons ook noemen; onze dochters weten echt wel dat wij de ouders zijn en hebben respect voor ons.
U tegen je vader en moeder vind ik onzin en zou ik echt vreselijk vinden als mb kids dat zouden doen zo onpersoonlijk en zonder emotie. Voornaam zou ik ook vreselijk vinden gewoon papa en mama of pap/mam is prima..
Mijn kids weten trouwens wel hoe wij heten (voornamen) maar vind het liever en respectvoller als ze papa of mama zeggen ik vind het een eervolle titel en de mooiste die er is ben er trots op en leg dat ook uit aan de kindjes ze vinden het wel enorm grappig om zogenaamde telefoongesprekken met deze namen erin te zien plegen hihi
Ik zeg gewoon pa en ma tegen mijn ouders en dat mag mijn kleine straks ook. Maar hij hoeft geen U te zeggen. Gewoon je of jij, dat is inderdaad ouderwets. Ik hoefde het niet tegen mijn ouders en mijn kleine ook niet straks. En naar de voornaam roepen vind ik niks!
M'n dochter zegt mama en jij. Soms zegt ze zomaar uit het niets moeder, dat klinkt best schattig En ze vind t vaak leuk om u tegen me te zeggen, terwijl ze weet dat niet hoeft.m
Onze dochter zegt gewoon pappa en mamma (al zou ze applaus krijgen als ze onze namen zou zeggen, zou toch knap zijn haha) Zou niet willen dat ze ons bij de voornaam noemt. Wij noemen onze ouders ook nog gewoon pappa en mamma.
Mijn dochters zeggen pappa en mamma (of pap en mam.. Of mahaham, hahaha) en je en jou. Zelf ben ik mijn ouders vanaf mijn vijftiende, zestiende of zo bij hun voornaam gaan noemen. Ik hou zielsveel van ze, maar da's gewoon zo ontstaan of zo, ze hebben er ook nooit moeite mee gehad.. Ik heb heel lang u tegen ze gezegd overigens. Natuurlijk noem ik mijn moeder ook heus nog wel mamma (mijn vader is overleden, dus pappa gebruik ik als dochter zijnde niet meer zo vaak), maar meestal noem ik haar gewoon bij haar voornaam.. Nooit bij stilgestaan dat andere mensen dat wel eens vreemd zouden kunnen vinden of zo.
Ik noem mijn moeder bij haar voornaam. Mijn broertje is dat heel vroeger gaan doen toen hij heel jong was en ik heb dat over genomen. Mijn zusje ook trouwens. Helemaal prima Ik heb het liever nu nog niet maar onze kinderen mogen mij best gewoon bij mijn voornaam noemen als ze 16 zijn geweest. U vind ik voor ouderen en onbekenden wel netjes. Maar voor familie hoeft dat niet.
Robyn noemt ons gewoon altijd papa en mama (of mam, mammie ofzo). Maar ze wilt ook nog wel eens mama Birgit of buurvrouw Birgit roepen haha. (de kinderen hier in de straat spreken iedereen aan met buurvrouw/man en dan naam)
Ik vind het op zich niet raar om je ouders bij de voornamen te noemen, mijn man doet het ook, maar bij mijn eigen kinderen zou het toch afstandelijk voelen denk ik. Als ze dat zelf graag zouden willen als ze ouder zijn, prima, maar tot die tijd zijn wij papa en mama. Als ze gaan praten dan, want dat doen ze tot op heden uberhaupt nog niet
Nou, mijn zoontje mag me geen 'u' gaan noemen, dat vind ik veel te afstandelijk! En wat had dat jongetje dan tegen die moeder moeten zeggen? Ons zoontje noemt mijn zusje ook vaak alleen bij de voornaam, en geen tante erbij. Nou, ik kan er niet wakker om liggen hoor. Vrienden van ons noemt ie ook gewoon 'Pietje' en 'Rietje'. Ik weet niet hoe ik het andes zou moeten verwoorden?
Mijn neefje zegt altijd mama Moniek (Moniek is een voorbeeld naam). Is hij zo gewend omdat hij ook altijd zijn ooms en tantes aanspreek met oom +voornaam en tante +voornaam. Vind het wel lief klinken als hij het zegt. Ik noem mijn moeder mama en mijn vader meestal bij zijn voornaam. Is gewoon zo gegroeid eigenlijk. Ik wil dat mijn zoontje ook gewoon mama zegt, ik ben er zo trots op om zijn mama te zijn! Ik vind het not done als kinderen volwassenen alleen bij de voornaam noemen. Dus ook ooms en tantes en buurvrouwen kan hij gewoon aanspreken met titel (dus oom, tante) en dan voornaam. U hoeft van mij zeker niet!