Wil ik een derde kindje met mijn gevoel of verstand

Ik herken het wel hoor.
Ik wil ook graag weer zwanger zijn, ik mis mijn buik nog steeds. Maar dat is bij mij grotendeels vanwege het zwanger zijn zelf en niet specifiek vanwege de baby die je daarna hebt.
Ja natuurlijk wil ik ook dat babytje Maar het is met name die zwangerschap die lonkt.

 

Dit ben ik btw ook, dacht dat dit account het niet meer deed maar toch wel. Dus ga hiermee verder !

x

 

Herkenbaar...
Alhoewel het hier toch ietsje anders ligt.
Voordat wij onze oudste dochter kregen heb ik 3 vroege miskramen gehad en tussen de oudste en jongste weer 3.
Wij wilden heel graag een derde kindje en zijn hier ook voor gegaan, vrij snel na de geboorte van onze jongste dochter; toen zij 10 maanden was weer.
Dit met in ons achterhoofd dat het wellicht weer even zou gaan duren ivm vmk's en zoniet dan waren we alleen maar dubbel gezegend dat het zo snel mocht lukken.
Ik was vrij snel zwanger, maar helaas liep dit ook weer uit op een vmk.
Die keer hakte er zo enorm in... Waarom mocht het nou niet eens 1 keer gewoon meteen goed gaan?
Ik ging er geestelijk echt aan onderdoor..
Wij hebben, meerdere malen, hulp gezocht ivm onderzoeken doen naar de vmk's en vorig jaar kwamen we in Gent (BE) terecht. Hier werd ons doodleuk verteld "jullie hebben al 2 kinderen, dus we doen niks"; dit terwijl ze dit al wisten bij het eerste contact...!
Voor ons was de maat vol en wij durfden het gewoon niet meer aan om nog verder te gaan met proberen zwanger te worden.
Continu die emotionele achtbaan waar niet alleen wij, maar ook onze kinderen aan onderdoor gingen, want papa en mama waren verdrietig...
Wij hebben dus besloten om het bij onze meiden te houden en hebben ons leven hier nu ook aan aangepast en opnieuw ingedeeld.

De beslissing was erg emotioneel, maar wel bewust genomen.
En ondanks dat we nu ons leven anders ingedeeld hebben blijf ik twijfelen..
Mijn verstand zegt "nee, niet doen, we moeten het verleden achter ons laten", maar mijn gevoel wil nog zooo graag!

Wij hebben altijd gezegd dat als wij voor de volle 100% klaar zijn mijn man de schaar erin laat zetten zeg maar
Op dit moment durven we dat nog niet, want stel dat we er over 2 jaar anders over denken...
Wij kijken het in ieder geval nog 4 jaar aan (totdat ik 30 ben, daarna wil ik het zelf niet meer) en wie weet wat de toekomst ons brengt
Voor nu zijn we in ieder geval dolgelukkig met onze meiden en zouden we het niet anders willen

 

@Kristel86: Jeetje wat een heftig verhaal, en vreselijk dat ze zeggen je hebt al twee kinderen. Vind het ook niks voor belgen die zijn vaak zo behulpzaam etc. Ik ben zelf bij een helderziende geweest die geen 3de kindje in mijn toekomst ziet dit voelde toen eigenlijk heel goed, het gaf me rust. Maar naar mate de tijd niet meer ! Maar ja hoe kom je erachter of je een kindje wil of een zwangerschap.

En wat je zegt als jullie er 100% achter staan kun je die keuze altijd nog maken. Knap dat je er zo over kan denken ondanks dat de wens blijft.

Ik ben na de zwangerschap van de 2de nog steeds niet mezelf. Hij is nu 10 maanden oud maar mijn hormomen gaan nog alle kanten op. En met een dochtertje van 24 maanden oud is het ook een hele klus. Ben bang dat 3x kids ook stuk zwaarder zal zijn.

Greetz x

 

Ja heel erg! Er zijn meerdere mensen in mijn omgeving net bevallen en dat laat mij er bijna continue aan denken hehehe Maar gelukkig denk ik (in dit geval dan) met mijn hoofd en niet met hart of eierstokken Want een derde kindje zou geen optie voor ons zijn qua geld of ruimte. Mijn lijf zou het zeker willen!

 

Heel herkenbaar, heb dit mezelf ook heel vaak afgevraagd. Een jaar geleden bijna, wilde ik al voor een derde gaan, maar toen afgesproken om een jaar te wachten. En nu vind ik het nog steeds wel lastig, maar ik vind het wel leuk als de kids beetje gelijk met elkaar optrekken. Een perfect moment is er niet denk ik. En wie weet wat er nog allemaal tijdens een zwangerschap voor kan vallen. Maar nu sta ik er helemaal achter, heb ik de knop om gezet en verwelkom ik een 3de kleintje. Omdat we van onze kinderen houden en heel graa nog een 3de kindje erbij willen om van te houden. Kinderen zo echt geweldig leuk! Ook voor later is dat gewoon heel gezellig (als ik kijk naar mijn familie etc.) Maar als het niet anders kon, gaat, ben ik heel gelukkig met mn 2 meiden!!

Wel was ik een jaar geleden nog vol van mijn hormonen en zei mn verstand dat ik het even rustig aan moest doen. Nu heb ik naar mn gevoel/verstand netjes de tijd genomen, en gewacht, genoten van mn meiden. En dat doe ik nog steeds, en blijf ik doen Maar nu met een wens voor een derde erbij die vervuld mag worden...

 

Wij hebben nu 2 kindje, een dochter van 3 (23-04-2010) en een zoontje van bijna 2 (27-06-2011) en voor mij voelt ons gezin nog niet helemaal compleet. Ik zou heel graag nog een 3e kindje verwelkomen in ons gezin. Ik heb ook wel gehad dat ik alleen de leuke kanten zag, inmiddels herinner ik me ook weer de zware kanten van een new born baby. Maar mijn eierstokken zijn er niet minder hard om gaan klepperen , helemaal nu mijn zusje in blijde verwachting is!

Maar ik wil wel wachten tot mijn beide kinderen wat zelfstandiger zijn en op school zitten. Nog ruim 1,5 jaar en dan gaan we voor een 3e!

 

Herken t precies , kan me ook niet voorstellen niet meer zwanger te zijn
Ten eerste wil m'n vriend er maar 2
En als ik helder na denk is t goed zo onze dochter 3,5 erg moeilijk op t moment , zeer pittige zoon van anderhalf . Dus nog 1 kan ik niet aan denk ik
En qua kosten klopt t zo goed we kunnen nu leuke dingen blijven doen en de kindjes af en toe iets geven .

Mocht de situatie veranderen en ze zitten allebij op school en we zitten ruimer bij kas kan t zijn dat m'n vriend van gedachten veranderd . Maar de vraag is dan of ik dan weer van voor af aan wil beginnen met luiers voedingen huilen enzv

 

Wij hebben getwijfeld maar besloten dat 2 goed en genoeg is. Het moet wel leuk blijven zeggen we altijd tegen elkaar. Onze kinderen zijn nu 5 en 3 en we kunnen nu zoveel leuke dingen doen, straks ben ik weer zwanger en 9 maanden moe,zit ik daarna weer met een baby en flesjes/krampjes/luiers etc...
Daarnaast de kosten,oké het is zo gek als je het zelf maakt maar we kunnen met z'n viertjes van dat geld ook leuke dingen doen.
En wij willen geen gehandicapt kind o.d, heel hard misschien maar ook dat zou zo'n grote impact hebben op ons leven nu.
Dit alles heeft ons doen besluiten om tevreden te zijn met wat we hebben.

 

@Takhen: Echt he die eierstokken klapperen dan mijn lichaam uit hihi! Wat jij ook zegt is hier ook het geval, we kunnen nu lekker leven en dan moeten we in gaan leveren.

@madeliefje1987: Wouw wat fijn dat jullie de knoop hebben door gehakt. Ik ben ook dol op kindjes ik zou er dan pas een baby'tje bij willen als ons dochtertje ongeveer 6 is dan is ons zoontje 5. Maar bij ons komt ook het financiele plaatje om de hoek kijken. En daarbij moeten we de zolder verbouwen en als ik zie wat daar staat heb ik ook die ruimte echt wel nodig. En waar een wil is, is een weg maar ik ben bang dat het mij echt om de zwangerschap gaat.

@Amethist: Wat leuk jullie hebben de kindjes ook dicht op elkaar. Idd het heeft zeker zijn zware kanten. Oei je zus dat is dan ineens wel heel dichtbij hihi. Maar je kan wel lekker meeleven en genieten. Mocht ik er ooit voor gaan dan idd als onze kindjes zelfstandiger zijn.

@happymama: Mijn vriend wil er ook echt maar 2 ! En idd financieel is 2 hier ook beter. Natuurlijk kan je altijd met minder maar wil ik dat ook is dan de vraag. En zeg nooit nooit, ben zelf nog maar 25 dus wat dat betreft heb ik de tijd.

@ All: Hoe zi het met jullie mannen, willen die er 3 of liever 2. Als ik erover nadenk vind ik 3 ook rot aantal. Je moet bv grotere auto, onze zolder moet worden verbouwd en die ruimte is zo lekker. Als je op vakantie gaat is vaak 4 persoons naja genoeg om nog door te kunnen gaan. Of zijn die uitwegen haha, het heeft natuurlijk ook leuke kanten.
Maar zoals mijn eigen ouders zeggen je kinderen kunnen nog zo oud zijn je staat ermee op en gaat ermee naar bed.
Hebben nu 2 gezonde kinderen een jongen en een meisje wat wil een mens nog meer !

Liefs,

 

@mamamadelon: Dit klinkt mij zo bekend in de oren. Wat jij zegt dat zegt mijn vriend ook altijd. En het is eigenlijk gewoon ook zo. Wanneer ben je compleet en een zwangerschapstest doen blijft leuk en mooi. Idd nu kun je lekker weg etc moet het hele gezin zich weer aanpassen aan een baby.

Gr x

 

Ik vind het leuk als de kinderen samen opgroeien, dus daarom kids dichter op elkaar. En ik kijk uit naar een zwangerschap/baby maar ook naar een nieuw individu. Dus denk ik dat het bij niet alleen de zwangerschap meer is die ik graag wil. En vind babyritme helemaal niet erg, liever nu alles achter elkaar, dan na 5 jaar weer opnieuw beginnen...denk ik

@mamamadelon snap dat wel hoor, ik zou het ook wel heel moeilijk vinden als we een kindje krijgen die wat heeft. Maar aan de andere kant kunnen er nog andere dingen in het leven gebeuren waar ik ook geen invloed op heb en zwaar kan zijn. Maar we hopen op een derde gezond kindje

Ik vind het leuk om te lezen hoe iedereen zn keuze hierin maakt. Alle motivaties die er zijn, zet je ook weer even aant nadenken

 

@ Enjoyllive: Mijn man maakt het denk ik niet zoveel uit. Hij moet nu zeker nog niet aan wéér een baby erbij denken en als ik zou zeggen dat ik het toch bij 2 wil laten dan vindt hij dat ongetwijfeld prima. Maar als ik erbij blijf toch nog graag een 3e te willen, dan weet ik bijna zeker dat hij dat ook prima vindt .

 

Ik herken het omgekeerd
Ik zie op tegen een zwangerschap. Beide kindjes zijn prematuur geboren met 34w en 36w. Laatste op het randje prematuur maar wel een mindere start dan 1e. Een zwangerschap vol harde buiken elke dag (dus kan niks en amper de deur uit), die onzekerheid en stress en hoop wanneer je eindelijk 28w bent: is wel moeilijk.
Maar de liefde om nog een kindje te willen is zo groot. Ik zie nog wel een kindje tussen onze beide kinderen liggen, kruipen en lopen en spelen! 't Is zo genieten... Financieel hebben wij ook wel over nagedacht maarja dan maar wat minder van alles en genieten met ons 5-en denk ik dan wanneer het lukt (want heb ook nog pcos en beide keren via mmm zwanger met Clomid).. 't Voelt gewoon nog niet compleet en wil het niet alleen voor mezelf doen (dus NIET over 3 jaar nog eens...!) en dat betekend dus wel er binnenkort voor gaan.. 't Kwam pas een paar maanden geleden weer bij me naar boven ik wil toch wel erg graag 3 kindjes (voor de zwangerschappen al gewild) maar mijn man wilde niet. Nu is hij dus bijgedraaid en het maakt hem eigenlijk niks uit of we het bij 2 houden of dat er nog 1 bij zal komen. Zien het nu beide dus wel zitten .

 

Ik vind trouwens die babytijd verschrikkelijk, die nachten en de flesjes. Maar kan ook komen doordat wij beide keren een uur met de fles moesten zitten.. De 2e dronk helemaal slecht en viel 2+ weken af en zat tegen het randje van opname aan. Poeh wat een onzekerheid.

 

Wat grappig om dit te lezen. Hier gaan mij eierstokken ook rinkelen We waren het helemaal eens dat een derde niet denkbaar zou zijn! We hebben twee prachtige dochters en alles is nu zo "makkelijk" en we hebben zelfs al alles verkocht! maar nu hebben we het volgende "probleem";

Ik ben "bang" dat ik zwanger ben.. ik ben sinds mijn ei sprong misselijk, opgezette borstklieren, opgezette buik en steekjes in mijn buik. Het was even schrikken, er is nog niets zeker maar alles lijkt erop. Ik kan nog niet testen (te vroeg) dus tot die tijd is niets zeker. Nu het zo dichtbij komt hebben mijn man en ik het erover gehad en is de "optie" ineens weer open. Als ik nu zwanger ben is het kindje meer dan welkom en zouden de twee meiden bij elkaar op de kamer moeten tot we ooit verhuizen.. hier was ik altijd zwaar op tegen maar ineens word ik een stuk makkelijker daarin, en waar er twee eten kunnen dat er ook drie zijn.

Wel hebben mijn man en ik besloten dat als ik nu niet zwanger ben we de optie zeker open houden maar nog even wachten tot we er weer voor gaan..

gevoel of verstand.. dat blijft altijd lastig en misschien is het voor ons nu dus al wel besloten.. ik noem het dan "het lot"

succes met deze moeilijke keuze!

 

Ik weet niet of ik mij hier ook bij mag aansluiten, aangezien ik met dit gevoel worstel, maar dan omtrent een tweede kindje.

Wij hebben een dochter van ruim 2 (13-01-11).
Toen ik stopte met de pil om zwanger te worden van de eerste, bleek mijn man verminderd vruchtbaar. Voor die tijd had ik altijd een plaatje in mijn hoofd van 2 kindjes. Maar na onderzoeken en de letterlijke mededeling van de vruchtbaarheidsarts: "de kans dat het jullie natuurlijk zal gaan lukken is nihil", veranderde mijn mening en bedachten we dat we blij mochten zijn als het dus uberhaupt 1 keer lukte.
Na de geboorte van onze dochter voelde het eigenlijk als heel compleet. Ik riep heel hard dat ik nog wel een keertje zwanger zou willen zijn, maar geen kindje meer wilde. Tot vorig jaar. Mijn beste vriendin en ook mijn schoonzus bleken in verwachting. De herinnering aan mijn eigen zwangerschap , die overigens geen pretje was (bijna 9 maanden lang ziek), maakte dat ik ineens weer lichtjes het gevoel kreeg dat er misschien toch nog wel een tweede in zat. Hoe verder de zwangerschap van mijn vriendin en schoonzus vorderde en hoe dikker de buiken, hoe harder de eierstokken gingen rammelen. Mijn man wil zeker weten graag een tweede.

Maar ik vraag me af of ik écht nog wel een tweede kindje wil. De reden voor mijn twijfel is eigenlijk het financiele. Twijfel daarover lijkt helemaal niet nodig. We hebben allebei een goede baan en hebben alles wat ons hartje begeert. Nu weet ik wel dat een kleine baby/klein kindje niet enorm veel kost, maar ik ben als de dood voor de tijd dat ze naar de middelbare school gaan. Kunnen we alles dan nog wel betalen? Waarschijnlijk irreële angsten, maar toch.

Iemand advies?

Lieve groetjes!

 

@ikbenlief, Goh ik begrijp je gevoel! Na de mmm ben je zo dankbaar dat je denkt als het bij 1 blijft ben ik ook blij. Maar hier zitten wij dan aan kindje nr. 3 te denken haha.
Als je het goed kunt betalen is een kindje ook wel te doen. Wat het in de toekomst kost heb ik ook geen idee van. Je kunt wel (zolang je het kunt missen) de kinderbijslag op een extra spaarrekening zetten zodat je geld voor de toekomst hebt (ook voor zwemdiploma's en die dingen).