Ja, bij mij in de familie komt het syndroom van down voor en dat was voor ons reden om te willen weten hoe groot de kans daarop was.
Nee twee keer niet. Omdat een kindje welkom is en omdat de uitslag in een kansberekening geen zekerheid geeft. Het gaat niet zozeer om de test als wel om wat je met de uitslag zou doen...
Nee, het kindje is sowieso welkom en dan wil ik het liever pas weten als het kindje geboren is om niet in spanning of stress te zitten tijdens de zwangerschap. Bovendien komt het bij ons in beiden families niet voor en we zijn allebei nog jong en het is ons eerste kindje dus alle tijd en aandacht. Ik heb wel even getwijfeld om de andere 2 syndromen die ze eruit kunnen halen.
Hier 3 keer niet, omdat het geen zekerheid geeft. Met een op 1 op 10000 kun je nog steeds die ene zijn en met 1 op 200 heb je vaak veel onrust en is het gelukkig meestal nog goed. Daarnaast zouden wij toch niet een zwangerschap afbreken. De 20-weken echo vind ik wel belangrijk, omdat je mocht er wat mis zijn, je na de bevalling gelijk daar op kan handelen en je daar op kan voorbereiden.
Nee niet gedaan. Voor ons zou het sowieso niet betekenen dat we de zwangerschap afbreken en dan geeft het alleen onrust de komende maanden.
Nee omdat de combinatietest niet heel betrouwbaar is en ik met bijna iedere uitslag toch geen rust zou hebben. Wij gaan direct voor de nipt bij het uz in Antwerpen. Als er iets mis is kun je, ongeacht of je het dan houdt of niet, maar beter weten. Dan ben je voorbereidt.
Ja. Niet voor het syndroom van down maar wel voor patausyndroom en edwardssyndroom. deze twee syndromen zijn niet verenigbaar met het leven.
Wij wel, onder andere omdat wij van dichtbij zien hoe het is om een kindje te hebben en wij het echt wilde weten.
Nee, het kindje is altijd welkom. Je zegt toch ook niet als het kindje zuurstof gebrek heeft bij de geboorte: doei hier ga ik niet voor zorgen! Dat zeg je dan ook niet.. Dat kan nog wel veel erger zijn. Het kan trouwens ook depressies krijgen, spastisch zijn, adhd, autistisch, ziek worden.. dan zorg je toch ook gewoon voor je kind.. Neehoor zou mij dus helemaal niets uitmaken
Wij wel. Bij de eerste niet gedaan. Nu bij de tweede wel. Gaan de zw niet laten afbreken, maar wil goed voorbereid zijn. Juist omdat ik al een kindje heb.
Wij hebben het wel gedaan. Niet alleen omdat er ook niet levensvatbare dingen gevonden kunnen worden, maar ook omdat we ons dan voor kunnen bereiden als eruit komt dat het kindje bijvoorbeeld Down heeft. Wij willen een gedegen keuze kunnen maken voor de gezondheid van ons kind. Bij een Down kindje zou ik bijvoorbeeld al direct in het ziekenhuis willen bevallen en niet thuis. Juist omdat Down vaak gepaard gaat met hartafwijkingen en andere medische problemen. Iedereen gaat altijd maar uit van het feit dat als je test doet, je de zwangerschap wel af zal laten breken, maar niemand denkt na over goed voorbereid zijn op de ziekte van het kindje en zijn/haar bijkomende problemen! Dat verbaasd me wel enorm.
Wat mij verbaast is dat mensen zeggen dat het hoe dan ook welkom is, maar ik snap dat je dat denkt bij bijvoorbeeld down... Maar vergeten jullie dan d 2 syndromen die niet met het leven verenigbaar zijn? Dan kan het kindje zo welkom zijn maar t arme kindje heeft geen kans.
Maar dan is het nog niet aan mij om die keuze te maken; als het echt niet met het leven verenigbaar is, dan zal de tijd dat leren, maar ik zou daar niet actief in willen en kunnen handelen. Daarnaast ken ik een kindje van een aantal jaar oud met trisomie 18 (dit is natuurlijk een uitzondering, maar toch) en ook een aantal kinderen die vlak na de geboorte iets hebben opgelopen, waardoor ze minimaal net zo ziek zijn, als dit kindje met trisomie 18.