Vanochtend ben ik met mijn oudste dochter naar de opticien geweest om in eerste instantie mijn eigen ogen weer eens te laten controleren, maar aangezien ze binnenkort naar t CB moet en daar een ogentest moet doen heb ik t vast bij de opticien laten opmeten. Met name vanwege mijn eigen verleden; ik kreeg zelf een bril met 4/5 jaar en mijn ogen gaan momenteel nog steeds achteruit (zit op -7,75 links met daarbij een cilinder van -1,75 en -7.00 rechts) Nu was de eerste indicatie dmv het doormeten van haar ogen met een apparaat -3 aan beide ogen Ik had nooit verwacht dat haar ogen perfect zouden zijn; wel enorm gehoopt natuurlijk (!), maar -3 vind ik toch wel behoorlijk voor een meisje van net 3 jaar Bij deze opticien werkt ook een oogarts die 2 dagdelen per week aanwezig is dus we hebben direct een afspraak gemaakt met haar voor over 2 weken om het eens helemaal goed op te laten meten. De ogen van mn dochter worden dan gedruppeld en dan kan alles goed doorgemeten worden... Zelf heb ik dit vroeger ook heel vaak moeten laten doen en ik kan zeggen: die druppels zijn verschrikkelijk!!! Mn dochter kreeg niet zoveel mee van het slechte nieuws en weet dus ook niet dat ze een bril zal gaan krijgen. Ook weet ze niet dat ze naar de oogarts moet om t nog eens te laten controleren met oogdruppels.. Er zijn natuurlijk veel ergere dingen, maar ik schrok hier echt heel erg van Hoe kan ik mn meisje goed voorbereiden op het bezoek aan de oogarts en t feit dat ze een bril zal gaan krijgen? En voor wat betreft de oogarts dan met name de druppels...? Ik vond het altijd vreselijk dus ik heb geen idee hoe ik haar hier op kan voorbereiden zonder dat ze er bang voor wordt? Nu heb ik zelf natuurlijk al praktisch mn hele leven ervaring met slechte ogen en een bril dragen (al draag ik nu al jaren lenzen), maar ik weet momenteel echt even niet hoe ik hier met mn meisje over moet praten. Ze zegt zelf vaak ook al als ik 's ochtends mn bril draag "mama, waarom doe je je lenzen niet in? Ik vind een bril niet zo mooi..."
Wees blij dat je erachter bent joh stel dat je er op 6 jarige leeftijd achter komt is het misschien nog erger en kan ze niet lekker meelopen op school.
Das waar Hier ook een grote kans op slechte ogen zowel ik (-6.5) als me vriend (-3.5) hebben slechte ogen mijn vader ook dave zijn moeder ook en zijn broer en zus ook...mijn moeder en me zusje hebben wel weer goede ogen maar jah we kijken het aan... snap dat je geschrokken ben hoor kris
Ik zou het feit dat er gedruppeld wordt niet al te groot maken. Kinderen kunnen dan juist bij voorbaat al bang worden. Het krijgen van een bril is nog helemaal niet zeker, de meting die nu gedaan is is bij kinderen waarbij niet gedruppeld is onbetrouwbaar. Dus rustig afwachten en de kans dat het meevalt is nog erg groot.
Tja, het is natuurlijk een indicatie, daar ben ik me ook zeker bewust van. Maar het is wel een feit dat haar ogen niet perfect zijn... Het kan maar zo zijn dat er straks bij de oogarts een meting van -1,5 uit komt (of misschien nog beter), maar goed is het iig niet.. Ik had al wat langer het idee dat ze moeite heeft met diepte zien (en dit heb ik zelf ook), maar of ze echt slecht ziet? Ja, dat kan zij ook niet zeggen natuurlijk; zij weet niet beter dan dat de wereld er zo uit ziet; scherp of (enigszins) wazig. Mijn dochter wil altijd alles tot in de puntjes weten vantevoren, als ze het namelijk niet of nauwelijks weet dan wil ze bij voorbaat al niet. Vandaar dat ik haar wel wil voorbereiden op het bezoek aan de oogarts en de druppels, maar ik weet gewoon even niet hoe? Gewoon vanwege het feit dat ik het zelf altijd als heel naar ervaren heb en er voor mij dus een negatieve lading aan zit. Ik wil die negatieve lading niet overbrengen...
Hoezo zouden haar ogen niet perfect zijn? Er is namelijk nog niks zeker. Er kan zelfs nog uitkomen dat ze +1.00 bijv heeft. Een sterkte waar je geen bril voor nodig hebt. Natuurlijk is het goed om ook te denken aan de mogelijkheid dat er wel een brilletje inzit, maar zou zo zonde zijn als je achteraf om niks druk hebt gemaakt! Wat betreft de voorbereiding op het onderzoek zou je met je dochtertje de website eye4kids.nl kunnen bezoeken. Succes, hoop dat het meevalt maar tegenwoordig heb je wel superleuke brillen voor kleintjes! Dus dat scheelt.
@cc93: Ik neem aan dat ze niet zomaar vertellen dat ze een bril nodig zal hebben...? Ze moest ook plaatjes kijken (zoals wij letters moeten bekijken), maar ze kon geen enkel plaatje zeggen; terwijl ze toch echt wel weet wat alle plaatjes zijn en ze deed echt haar best dus daar ligt het alvast niet aan. Nu vertrouw ik zelf niet op een plaatjes-test, deze doen ze immers ook op t CB en omdat ik dit niet vertrouw heb ik het vandaag dus bij de opticien laten doen. Maar in combinatie met de andere meting en nav wat ze zeggen neem ik aan dat ik er toch wel vanuit mag gaan dat ze weten waar ze t over hebben...? Zou het zo onbetrouwbaar kunnen zijn, zelfs met 2 testen, dat het nog steeds niks hoeft te betekenen??? (want dan ga ik natuurlijk weer heel veel hoop krijgen )
Ik zou gewoon tegen je dochter zeggen dat de meneer/mevrouw druppels in haar ogen doet dan even een poosje wachten en dan gaat de meneer/mevrouw in haar ogen kijken om te goed aan de binnenkant te kunnen zien. Geef aan dat je tijdens het wachten iets doet wat ze leu vindt neem bv pop of zo mee.ik had een boekje bij me, dat was minder handig aangezien ze wazig gaan zien door de druppels. Je kunt dan tegen haar zeggen dat ze nog even een beetje moeilijk zal kijken maar dat het weer overgaat. Ik heb het een maand of twee terug met mijn zoontje gedaan en behalve dat hij dus het boek ongeveer in zijn neus stopte om het toch te willen zien heeft hij verder gewoon zitten spelen. Ze zien nog wel iets, maar niet alles heel goed. Ik denk dat ze er zo jong nog minder lt van hebben dan als je ouder bent. Succes in elk geval. Hier was de ogentet overigens niet goed, maar toen de druppeltest nog wel....dus nog geen bril hier, mogelijk op termijn wel.
Het is wel een beetje voorbarig geweest van de opticien in mijn ogen. Hij hoort daar niks over te zeggen. Wat dat betreft kan je beter op het cb afgaan die getraind zijn op het screenen van de ogen van kinderen. Een vak apart, niet te vergelijken met het meten van volwassenen waar een opticien voor geleerd heeft. Nu moet ik wel zeggen nu ik lees dat ze de plaatjes niet wil zeggen is het wel een extra aanwijzing dat er wellicht iets mis is. Maar ook dit hoeft niks te betekenen, niks zo onvoorspelbaar als kleine kinderen, maar geeft zeker wel een indicatie om haar eens goed te laten nakijken. Nogmaals de kans dat het niks is blijft groot hoor, maar je hebt pas echt zekerheid na de druppeltest.
@Duikster: Hihi, nee een boekje is dan geen goede optie Ik heb het vroeger zelf ook heel vaak moeten doen bij de kinder-oogarts en ik zat altijd moeilijk te doen daarna om dingen goed te kunnen zien Het ergste eraan vond ik nog het daglicht; ik kon praktisch geen licht meer verdragen de eerste 3-4 uur na de druppels... Zou een zonnebril helpen hierbij? (nooit geprobeerd, dus ik weet t niet?) @cc93: Ze zijn bij deze opticien ook gespecialiseerd in het meten van de ogen bij kinderen (tenminste, voor zover je dat specialiseren kunt noemen; het is een vak apart natuurlijk) Niet zozeer de sterkte precies opmeten, dit mag alleen de oogarts doen, maar wel het indiceren ervan... Maar iig; hij zei dat het echt puur een indicatie is en de oogarts uitsluitsel zal moeten geven. Hij zei ook dat het sterk kan fluctueren nog op deze leeftijd; dit icm met jouw reacties geeft me wel hoop dat het straks bij de oogarts idd mee zal vallen! Maar dat haar ogen helemaal perfect zijn? Misschien erg pessimistisch, maar daar durf ik eigenlijk niet op te hopen... Gewoon vanwege dat ze de plaatjes echt niet kon zien... Zoals ik al zei; ik vertrouw niet op alleen een plaatjestest; je kind hoeft maar net geen zin te hebben en je komt er al niet meer verder mee. (vandaar dat ik dit ook buiten beschouwing hield in mijn OP) Maar icm de meting met het apparaat (weet even niet hoe zo'n apparaat heet? je moet dan door een klein gaatje naar een plaatje kijken welke van wazig naar scherp gaat ) baart het me toch zorgen... In ieder geval bedankt voor de reacties! Ik ga ermee aan de slag voor wat betreft de voorbereiding op de oogarts en ik hoop dat we over 2 weken met beter/goed nieuws naar huis zullen gaan
mijn jongen was nog geen 2,5 jaar toen hij zijn bril krijgt. hij draagt het wel netjes. het is ff vervelend met de prikjes maar mijn jongen huilde ni eens de laatste keer. tja, die plaatjes waren komkomers de laatste keer, maar ik mickey mause knuffel mee genomen die ik laat praten.en mickey kon dan echt ni goed zien. als mickey zei dat t een boom was zei hij wel:nee is geen boom mickey het is een vlag!!!!
hij kan het ondertussen zelf aan en uit doen. als jij zelf zo stress er over voelt krijg je kindje het ook en wordt bang. probeer te ontspanen!
En even een toevoeging over het druppelden. Ons meisje is ruim 4 en half. Heeft een bril sinds ze 2 is. En haar ogen worden al sinds baby regelmatig gedruppeld. Maar heeft er werkelijk nog nooit geen problemen mee gehad. Je kan vertellen dat een meneer een druppeltje in haar ogen gaat doen en dat ze dan een tijdje wat minder kan zien, maar dat het weer over gaat. En verder geen drama van maken. Misschien is het in je eigen beleving wel erger als het werkelijk is. Succes ermee.
Wij moesten een tijdje terug J.'s ogen ook druppelen. Moest in totaal 5 keer voor het onderzoek. Vond ze niet leuk, maar ja, het moest. Ik geloof niet dat ze er een gigantisch trauma van opgelopen heeft... Ik zou het niet groter maken dan het is: het moet en het is zo weer voorbij. Mbt het daglicht: een zonnebril hielp hier wel iets. En lekker in de kinderwagen of tillen, heeft ze er ook geen last van dat ze minder ziet. J. heeft er na het onderzoek ongeveer een week last van gehad (maar wij moesten dus 3 dagen druppelen, misschien dat dat nog uitmaakt?). En misschien je vriend/man haar laten voorbereiden als het voor jezelf zo'n probleem is? Want je dochter voelt echt wel dat jij er zelf moeite mee hebt, waardoor het voor haar ook groter wordt dan het is, denk ik...
Hoi, mijn dochter (volgende maand 3)kreeg met 2 jaar en 3maanden een brilletje (+4.5, +5.75), maar met ruim 1,5 al voor het eerst naar de oogarts, ivm scheel zien (hier nooit een arts gezien trouwens, ga naar een optemetrist) Wat wij deden, smorgens of een dag eerder vertellen dat we naar een mevrouw toe gingen in het ziekenhuis. En dat die in haar oogjes ging kijken. Druppelen wisten we niet, maar wij deden, ml hield haar vast, en ik trooste. Ook zijn we daarna wat lekkers gaan drinken/eten. NOg steeds weet ze, dat als ze naar de 'zieke vrouw' gaat, in haar oogjes gekeken wordt, en vind ze het prima. Ze is nu 2/3 keer gedruppelt, en ja het is even vervelend, maar wij merkte dat als je doet als of het normaal is, het snel weer over is. Wat misshcien wel prettig is, is een petje, tegen fel licht. Moest ook wel even slikken hoor, maar mijn halve famiilie is bril dragend, en zoals mijn moeder zei, tis geen houten poot! Vind haar gezichtje ook helemaal kaal als ze dr brilletje niet op heeft! Ik vond vooral vervelend dat ik nooit wat gezien heb, ja ze was wat stoetelig (dit verbeterde wel trouwens!) maar verder? We gingen omdat ze loensde als een gek, maar verder zagen we niets! Ze moest trouwens wel wennen aan dr bril, deed hem steeds af, maar wij hebben daar nooit problemen van gemaakt. Heeft een paar weken geduurd, en nu draagt ze hem altijd, alleeen als ze moe is, wil ze hem vaak niet, ook prima. oh trouwens, ze vond de meet aparatuur wel vervelend, wilde pertinent niet mee werken. De keer daarop, deden we het eerst bij mij, en toen wilde zij ineens ook! dr nieuwsgierigheid werd blijkbaar geprikkeld!
Mijn oudste zoon (net 3 geworden) heeft vanaf zijn 2de jaar een bril en schrik niet hij heeft +6 en +2 , erg slecht dus! Hij kan ook echt niet zonder bril want ziet gewoon helemaal niks ! Het is een aangeboren oogafwijking zei de oogarts van het zh! Ik heb hem helemaaal niet voorbereid omdat ik neit eens wist dat ze gingen druppelen etc, en als ik op controle moet zeg ik altijd alleen dat ze even naar zn oogjes gaan kijken verder niks. Omdat mijn zoontje nogal moeiklijk is en doet overal kan hij alleen maar meer drama maken als ik het hem uitleg... Succes met je meisje !