Vanmorgen bij de huisarts geweest naar aanleiding van wat vage klachten... Na onderzoek is hij erachter gekomen dat zowel mijn baarmoeder als mijn blaas verzakt zijn... En waarschijnlijk zit er door deze verzakkingen ook een rare kronkel in mijn darm, waardoor stoelgang nu ook een grote ellende is... Mijn baarmoederverzakking valt nog mee, maar mijn blaas is dusdanig verzakt dat er geen andere opties meer is als een operatie... Pfff ben behoorlijk geschrokken, want dit had ik niet verwacht. Wacht nu op een oproep van de uroloog en gyneacoloog. Zij gaan bekijken hoe het er daarbinnen voorstaat met de andere organen en wat ze precies gaan doen. Waarschijnlijk is de oorzaak, mijn laatste zwangerschap en de bevalling. Omdat ik erg bang ben voor operaties vroeg ik mij af of er hier dames zijn die er zelf ervaring mee hebben of iemand kennen die zo'n operatie heeft gehad. Heb al wel gegoogeld, maar dat is allemaal zo medisch...
Wat voor klachten had je door die blaasverzakking? Ik heb namelijk sinds de 2e bevalling al bepaalde klachten en durf eigenlijk niet goed naar de huisarts hiermee. En hoe doet de huisarts zo'n onderzoek?
Pijn in mijn onderbuik, hele moeilijke stoelgang, urineverlies, moeilijk kunnen plassen en pijn tijdens en na het vrijen. Nu ik afgelopen menstruatie zelfs mijn tampons er niet meer fatsoelijk in kreeg had ik echt zoiets van hier klopt iets niet. De huisarts heeft eerst mijn buik van buiten gevoeld en daarna inwendig onderzoek gedaan. Ik moest toen een beetje meepersen en toen kwam mijn blaas gedeeltelijk via mijn vagina naar buiten, dus dat was heel snel duidelijk...
Ojeetje dat zijn nogal wat klachten. Ik heb wel een aantal dezelfde klachten, maar gelukkig niet alles. Hopelijk krijg je hier nog wat antwoorden op je vraag. Succes in ieder geval met de operatie en ben je overal vanaf.
Mijn schoonmoeder heeft net een operatie ondergaan, ging heel erg goed. Na de operatie even een katheter, maar die mocht er na drie dagen ook uit. Eerste zes weken niet tillen, dat is wel heel belangrijk en ook bekkenbodemoefeningen doen voor en na de operatie. Zij heeft ook onderzoek gedaan naar de operatiemethode: een matje is niet aan te raden, stappen ziekenhuizen ook steeds meer vanaf. Dan liever 'ophijsen' zeg maar. Succces!
Sorry maar het is heel drastisch om ineens een operatie te laten doen. Vind het ook erg apart dat een HA dit zo kan beoordelen..... Hier een verzakking op gelopen na de vorige zwangerschap. Zowel voor als achterwand verzakking. HA heeft mn niet eens gezien. Ik ben rechtstreeks door gegaan naar de bekkenbodemfysio. Die heeft er meer verstand van dan een HA. Oefeningen gekregen en de klachten zijn stukken minder geworden tot bijna weg. Als het terug komt dan is het een optie om een ring te laten plaatsn die de boel op zn plek houd. Pessarium. Dus zonder OK. Zij raadde een operatie echt af. Zag nauwelijks mensen met verbetering hierdoor, zwaar herstel enz. Ik werk in de thuiszorg in de verzorging en hier meerdere vrouwen gehad die die operatie heeft laten doen. Matjes, ophangingen en weet ik veel wat. Die zijn weken lan zoet geweest en er niet bepaald van opgeknapt. Nee, ik zou me nog 3x achter mn oren krabben en eerst contact opnemen met een bekkenfysio. Dat is echt nog de meest makkelijke methode en zeker iets wat ik eerst geprobeerd zou hebben....
Ik ben afgelopen december geopereerd, ik had blaas ( minst erg) baarmoeder en darmen verzakt. Ik heb een sacrospinale fixatie gehad en een achterwand plastiek . Geen voorwand, de blaas zou genoeg mee omhoog komen met de operatie. Ik heb extreem veel napijn gehad, ruim zes weken aan zware morfine gezeten en een tweede keer opgenomen geweest. Nu blijkt dat mijn blaas als complicatie van de operatie overprikkeld is, staat te strak en ben nog steeds incontinent. Gaan nu kijken of ik baat heb bij medicijnen, de rest van mijn leven of dat ik nog een operatie moet. (tvt bandje) maar dat zie ik niet zitten. Mijn verzakking was erg, veel lichamelijke problemen en kon op het laatst niet meer lopen zonder pijn, voel me nu absoluut veel beter. Ben 22 kilo afgevallen om de druk in de onderbuik te verminderen. Heb geen spijt van de operatie maar het is verschrikkelijk tegen gevallen. Nu schijn ik een uitzondering te zijn..toch goed om die kant ook te horen, want de medaille heeft altijd een keerzijde. O ik ben van de huisarts naar de gyn gegaan, bekkenbodem specialist had geen zin meer. Ring paar keer geprobeerd maar viel er steeds uit, had geen andere optie. Wens je heel veel succes!
Een vagina wand verzakking is wel even iets anders als je blaas he! Ik heb zelf ook de wand verzakking gehad en dit is idd prima met een bekken therapeut op te lossen. Maar als je blaas/darmen in de verdrukking komen kun je serieuze problemen krijgen op lange termijn. De arts zal ts niet voor niets doorsturen. En mocht het echt niet nodig zijn gebeurd er echt geen o.k hoor. In het Zh zijn ze erg gespecialiseerd op de bekkenbodem poli.
Jee, dat is nogal een waslijst aan klachten... Mijn moeder heeft zo'n drie jaar geleden een operatie ondergaan, ook de blaas en BM verzakt. BM is verwijderd, onder haar blaas is een matje gekomen. Hoop gedonder mee gehad, matje bleek uiteindelijk niet goed te zitten, dus nogmaals onder het mes. M'n moeder is niet van het klagen, maar oh jee, wat is die operatie haar zwaar gevallen.
Idd de huisarts heeft mij direct ook uitgelegd dat mijn blaas al zover naar beneden zit (komt dus al uit mijn vagina) dat fysio niet meer zal helpen en een ring alleen tijdelijk een oplossing is aangezien die om de 3-6 maand vervangen moet worden en dan de rest van mijn leven. Waarschijnlijk wordt het dan ook ophijsen, maar ze gaan nu eerst bekijken in hoeverre mijn baarmoeder verzakt is en hoe mijn darmen ervoor staan. Ik snap dat een operatie ook nadelen heeft en zal mij ook goed laten voorlichten wat het beste is.
Ik kan me ergens vaag herinneren dat er bij radar een keer een hele uitzending is geweest over die matjes.. Dat was in iedergeval niet positief.. Heel veel succes ermee!
Hier ook een voorwand- baarmoeder- en blaasverzakking overgehouden aan mijn eerste bevalling (vandaag precies 4 jaar geleden ) Ik ben bij de gynaecoloog en bekkentherapeut geweest en heb een ring gehad, maar dit laatste was echt verschrikkelijk! Ik kreeg er ontiechelijke buik- en rugpijn van, inwendige drukplekken en ik voelde het continu zitten (diverse maten geprobeerd) Mij werd gezegd dat het wel 1-1,5 jaar na een bevalling kan duren voor je echt een goed beeld hebt van de "schade", in die tijd kan het namelijk nog vanuit zichzelf wat verbeteren doordat de weefsels aansterken/herstellen (tot op bepaalde hoogte natuurlijk). Toen onze oudste 17 maanden was raakte ik zwanger van de jongste en het was voor mijn baarmoeder en bekken best zwaar tot een week of 16-18, daarna was mijn baarmoeder zodanig "groot" dat ie vanzelf omhoog getrokken werd. Ik was erg bang dat het na de tweede bevalling erger zou worden, maar verbazingwekkend is het juist beter geworden daarna! Ik kan nog steeds geen tampons meer dragen (die zakken er gewoon uit), maar verder heb ik er eigenlijk weinig klachten nog van - een operatie zou ik dus ook niet meer willen (tenzij het weer erger zou worden om wat voor reden dan ook). Zouden jullie nog graag kinderen willen? Zo ja, dan wordt het sterk afgeraden om te laten opereren al, tenzij het echt medisch noodzakelijk is. Vaak zie je namelijk dat het na een zwangerschap weer terug bij af is na zo'n operatie. En die operatie is niet iets wat je zomaar even doet - lang en pijnlijk herstel e.d.
Ja vond ik eigenlijk ook , een ha gaat hier toch niet over? Dat doet de gyn. Hier had ik ook dat er door mijn vagina het een en ander als een bult naar buiten kwam. Ik heb dat door bekkenbodemtherapie weten te herstellen. Ook na mijn bevalling idd.
Mijn huisarts heeft het tot nog toe altijd bij het juiste eind gehad met andere aandoeningen en is ook niet iemand die "zomaar" wat roept. Ik ga er dus vanuit dat het idd op een operatie uitdraait, maar mochten de uroloog en gyneacoloog een ander oordeel hebben en is het niet nodig, dan ben ik daar alleen maar blij mee natuurlijk. Ik wil van mijn klachten af, dat is voor mij het belangrijkste.