Laat ik me hier ook maar bij voegen Niet zozeer omdat ik nog steeds ondergewicht heb, maar heb het wel altijd gehad! Ik heb tot een jaar geleden bij een lengte van 176 altijd 50 kilo gewogen... Ik kreeg opmerkingen van mensen op straat, op mn werk, familie, van iedereen. Opmerkingen als: Eet je wel genoeg? Ben je ziek? En op straat van leeftijdsgenoten 'hey anorexiafiguur!' Ik at alles wat los en vast zat, zat minimaal 1x per week bij de McDonalds, elke avond ging er een zak chips naar binnen... Maar nee hoor, ik kwam voor geen meter aan! Op een gegeven moment was ik het zat en ging ik er toch maar eens mee naar de HA. Die heeft mij toen doorverwezen naar een diëtiste. Die heeft mij een dieet voorgeschreven, waarbij ik 6 ! (brood)maaltijden per dag moest eten + nog allerlei extra dingen. Ik kreeg bijvoorbeeld tips dat ik ongeklopte slagroom door de yoghurt/vla moest doen voor extra calorieën, roomboter op brood ipv margarine, krentenbrood eten ipv normaal brood. Buitenlandse kazen eten ipv normale kaas, zoals roomkaas, brie etc. Ik heb er zeker 1,5 jaar over gedaan, maar ik kan nu trots zeggen dat ik 64 kilo weeg Ik heb nu maat 38 in broeken en 36 in shirts en ik vind het goed zo. Ook mn BH maat is er op vooruit gegaan dus ik ben tevreden Wat misschien ook een tip is om aan te komen: Ik heb een verpleegkunde opleiding gedaan en tijdens mijn opleiding moest ik eens voorlichting geven over voeding. Nu zeggen ze altijd dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag is, omdat het je spijsvertering bevordert. Dat is ook zo. MAAR als je eten zooo goed verteert wordt dat er dus niks blijft plakken, dan wil je juist NIET dat je spijsvertering bevordert wordt en kan je dus beter wat later ontbijten. Je lichaam gaat dan namelijk in eerste instantie teren op je reserves en hetgene wat je later binnen krijgt dus meer opnemen. Dus als je aan wilt komen, niet meteen ontbijten als je wakker wordt, maar 2/3/4 uurtjes later als het kan. Voor degenen die dat niet kunnen, begin met een lichte cracker/beschuit 's ochtends en een kop thee oid. 2/3/4 (ligt er maar net aan hoe lang je het volhoudt) uurtjes later kan je dan uitgebreid ontbijten. Ik doe het sindsdien ook zo en ik heb nu mn ideale gewicht bereikt. En ongezond ben ik absoluut niet!
Ik eet al jaren pas later. Kende de tip idd wel. Maar hier werkt het dus niet. Alleen een ongezond dieet hielp bij mij en dat is niet eens een blijvende oplossing (en niet iets om voor altijd vol te houden ) Fijn dat het er bij jou aanblijft Kristel! Hoop dat ik dat ook ooit weer kan zeggen
Wat ook nog wel wil helpen, 2 warme maaltijd per dag eten ipv een Toen ik nog in het ziekenhuis werkte at ik elke middag warm en 's avonds ook nog een keer. Thuis maak ik vaak tussen de middag tortelini of een andere soort simpele pasta. Jammie
Dreamer jij ook emetofobie? Hier ook, gelukkig al een heel stuk minder, maar als kind durfde ik niet te eten.. Voel me steeds 'dikker' in dit topic hihi zijn veel mensen die dunner en langer zijn. Maar Kristel goed gedaan hoor dat je zo bent aangekomen.. en dat je op dat gewicht blijft.
Yups! Heb het al zolang ik me kan herinneren. Heb er nooit niet door gegeten, maar wel anders gaan eten. Apart dat er gewoon al 3 emetofoben in dit topic zitten zeg! Maar ben er sinds kort zo goed als vanaf gelukkig
ja ik weet dat het zo heet. Ik heb het boek misselijk van angst ook al gelezen. En ja ik ben onder behandeling bij een psycholoog. het is al wel veeeeeeeeeeeel minder hoor. 6 jaar geleden durfde ik nix te eten. alleen brood en nu eet ik bijna alles weer. Hoewel ik nog wel heel veel met houdbaarheidsdatums bezig ben en als ik iets niet vertrouw, gooi ik het ook meteen weg. En toch wil ik nog n keer zwanger worden stom he. Ik weet dat daar voor mijn fobie ook consequenties aanzitten want je kan last hebben van ochtendmisselijkheid en ik weet niet hoe ik daarmee om moet gaan. Maar bij mijn vorige zwangerschappen heb ik daar helemaal geen last van gehad. Dus ik zie het wel. Ik zie het ook wel een beetje als uitdaging om misschien over (n deel van) mijn angst heen te komen. Bedankt voor je reactie.
hoe ben jij ervanaf gekomen dan? met psychische hulp? En hoelang ben je daarmee bezig geweest? Ik heb het sinds ik n jaar of 30 was. Dus nog niet zolang.
Ik ben een vreemde emetofoob hoor. Ik let dus nooit op houdbaarheidsdatums en dat soort dingen. Heb ook op het forum gezeten van emetofobie (opgericht door de schrijfster van dat boek) En merkte echt dat ik veel minder bezig was met dat soort dingen. Wel super dat het beter gaat en dat je ondanks je angst toch zwanger wil worden Hoop dat we alle 3 niet misselijk zijn tijdens de zwangerschap!
Ik heb zelf ook de angst om over te geven, als ik de neiging heb moet en zal ik het tegenhouden, maar ik heb niet het idee dat het iets psychisch is ofzo... Ik let ook op houdbaarheidsdatums en gooi snel iets weg, maar dat is gewoon omdat ik een keer zo ziek geweest ben van eten wat over datum was... Ik wist niet eens dat dit een of andere ziekte was Zo zie ik het ook helemaal niet... Wat houdt het precies in dan? (ik zeg nu niet dat ik het ook heb hoor, maar ben gewoon benieuwd )
Dreamer ik eet en drink ook dingen die over de datum zijn. Maar ik vind mezelf geen emetofoob meer, maar ik vind overgeven nog wel vreselijk en vies! Vooral die geluiden erbij bah bah Ik heb dat boek ook, een paar jaar terug gekocht. Vroeger ging ik altijd kijken als ik ergens heen ging als ik dan zou moeten overgeven waar ik dan heen zou moeten en werd dan helemaal misselijk..
Nee ben er niet afgekomen door hulp. Ik heb de laatste tijd veel overgegeven Mijn angst was om erin te stikken. Nu leef ik nog steeds en weet ik dat ik er niet in zal stikken. Weet nu ook dat wanneer ik rustig blijf dat ik dan na 2 seconde weer kan ademhalen. Heb helaas ook vreselijke migraine en wat je ook doet, tegenhouden lukt dan echt niet! Heb zelfs aan de dokter gevraagd of ze mn braakcentrum eruit konden halen, maar helaas Maar ondanks dat ik niet bang meer ben tijdens het spugen, ben ik nog wel altijd bang dat ik plots moet spugen. Dus helemaal over is het niet. Het zal sowieso altijd wel een deel uitmaken van mn leven, loop er mn hele leven al mee! Maar in paniek raak ik er niet meer van *klopt even af en hoopt dat het nooit meer erger word* @Kristel: niemand vind overgeven leuk (behalve Jackass mensjes) Maar als je leven erdoor beheerst wordt of je dingen doet of laat ervoor, dan kan je emetofobie hebben. Het is een vreselijke angst om over te moeten geven of om anderen te zien overgeven (of beide) Het is een fobie, dus echt iets psygisch.
Dat laatste doe ik dus ook altijd! Word nu minder, maar vroeger altijd hoor. Buitenste rij van de bioscoop, want dan kan je snel weg als je moet. Dat soort dingen. Het boek heb ik nooit gelezen. Kwam er per toeval achter dat het een naampje had en ik niet de enige was die het had. Tegenwoordig vind ik die geluiden grappig Hahaha ja verklaar me maar voor gek hoor Maar als ik me ervoor zou schamen zou mn angst nog meer groeien. Dus heb het maar over een andere boeg gegooid en ben het grappig gaan vinden. Maar o wee als anderen moeten, dan zitten mn vingers in mn oren en ben ik weg Dan zijn die geluiden wel ranzig en misselijkmakend Dus alleen mijn geluidjes zijn grappig Volgens mij krijgt dit topic nu een heel andere wending.
overal waar ik kom moet ik eerst weten waar het toilet is of waar ik het snelst naar buiten kan komen voor het geval dat........ Terwiljl de kans zo ontzettend klein is dat het gaaat gebeuren. het is echt iets wat tussen je oren zit. Alshet op tv komt, zet ik altijd iets anders op brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr
@Magreet: Gefeliciteerd! Geeft ook weer hoop voor ons, andere magere mensjes @Miepke: wat een verhaal zeg! Knap dat je je er overheen kon zetten tijdens je zwangerschap! Als ik s ochtends niet of later eet, houd ik het echt niet vol hoor, dan val ik vast flauw ofzo. Ik eet s ochtends yughurt oid, geen brood, dat krijg ik niet binnen. En dan gewoon s middags en s avonds, maar ook altijd wat tussendoor. Meestal zijn de tussendoortjes fruit. Maar s avonds durf ik gerust een halve zak chips naar binnen te werken Tja... ik wordt er toch niet dik van.... (slip er alleen van dicht)
ik heb precies het zelfde, ik weet nu dat mijn ondergewicht door de crohn komt maar voor ik ziek werd was ik ook altijd al heel dun. Overgeven is een echte traumatische ervaring voor mij, als ik het zie of hoor dat ben ik direct weg. Vroeger was het zo erg dat ik daarom niet ging stappen omdat ik bang was dat er iemand die dronken was over zou geven. Nu heb ik het nog maar al iets minder, omdat ik zelf zo ziek ben geweest dat ik het niet meer tegen kon houden (nou dan is het echt heel erg, ). Meiden wat ben ik blij om dit allemaal te lezen, nu weet ik dat ik niet de enige ben. Vandaag moest ik op controle in het ziekenhuis en de verpleegkundige zei gelijk dat ik meer moest eten en dat ik nu niet in de situatie zat om te lijnen Nou ik was echt over de zeik, ik kan er niets aan doen dat ik dun ben, de vorige controle was ik 4 kilo aangekomen en nu 1 afgevallen. Het is mijn lichaam die het doet ik kan er niets aan doen. Gelukkig begrijpt mijn gyn wel hoe het zit.
@Conny: Oh, zo irri als ze jou verwijten dat je dun bent terwijl je dr niets aan kunt doen! :x :x Ben ook wel blij te lezen dat er meer zijn die niet vrijwillig dun zijn! Dacht ook altijd de enige te zijn
Wat apart zeg dat zoveel mensen dus bang zijn voor overgeven. Ik heb echt jaaaaaren gedacht dat ik de enige was. Mn moeder verklaarde me echt voor gek als ik in paniek raakte als ik moest overgeven. Zij steekt gemakkelijk der vinger in der keel. Ben blij dat ik niet de enige ben! En wat gemeen dat een verpleegkundige dat zegt! Ze kan ook eerst vragen stellen voordat ze een oordeel velt. Ik krijg ook vaak te horen dat ik maar wat meer moet eten. Mensen snappen echt niet dat het daar niet aan ligt.
Ik ben niet bang voor overgeven, maar doe het liever niet. Kan ook niet zomaar een vinger in mn keel steken en gaan... Ze zeggen wel eens dat je dan dat je maar meer spek moet eten. Nou, ik doe niet lever! Maar het helpt niets voor mn gewicht.