Lieve meiden, ik zou graag een topic starten met meiden die ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap/Eug hebben of hebben meegemaakt en graag weer zwanger willen worden. Hoop op deze manier onze onzekerheden te kunnen delen en elkaar een hart onder de riem te kunnen steken. Op 3 maart had ik een positieve test in handen. Dat zou ons eerst kindje worden. Zo ie zo allemaal al spannend natuurlijk. Vrijdag 20ste beetje bruine afscheiding en zaterdag helder bloed verlies, niet veel maar toch verloskundige aan de telefoon gehad. Als ik maandag nog bloed verlies had moest ik terug bellen. Dit gedaan, kon dinsdag ochtend voor een echo komen. Niets in de baarmoeder te zien behalve zwangerschapsring (had 7 weken moeten zijn). Kreeg doorverwijzing naar gynaecoloog, waar ik binnen het uur moest zijn. Blijkt een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn. 3 dagen achter elkaar naar gynaecoloog om alles in de gaten te houden. Bloedprikken hcg is met kleine hoeveelheid gestegen. Toch ben ik naar huis gestuurd omdat ik er klinisch goed uit zag, geen buikpijn, pijn in schouder of gevoel dat ik zou gaan flauw vallen. Wel verdikking in de linker eileider te zien op de echo. Bij klachten gelijk seh bellen. Nu heb ik morgen weer een afspraak bij de gynaecoloog en gaan ze opnieuw echo maken en bloedprikken. Ook het verdere beleid bepalen, misschien toch o.k.? Het voelt nu alsof ik een tijdbom in mijn buik heb die elk moment kan afgaan. Zelf ben ik vooral bang dat er aan de binnenkant wat beschadigd en dat mijn wens om moeder te worden niet mag uitkomen. Ik zou het daarom fijn vinden om een groepje te vormen met meiden die het zelfde meemaken.
Wat ontzettend klote voor je.. Hier verder geen ervaring er mee. Misschien een idee om dit topic te openen bij "zwanger worden clubs". Sterkte!
Heel erg klote voor je meid. Ik ken het helaas. Ik heb een paar weken geleden een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Kreeg van de een op de andere dag buikpijn en een bloeding. In eerste instantie dacht ik aan ovulatiepijn/bloeding omdat ik in mijn vruchtbare week zat (was 2 weken ervoor ongi geweest) Maar de pijn werd erger. uiteindelijk de volgende dag in de middag naar het ziekenhuis waar "iets" werd gezien tijdens een inwendige echo. Na een bloedtest ,waar ik anderhalf uur op de uitslag heb moeten wachten, moest ik gelijk binnen blijven voor een kijkoperatie. binnen 2,5 uur lag ik op de ok. Bleek dus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te zijn en ik was al 6 weken (?!) ver. Herstel e.d. is goed verlopen, ook psychisch. Tuurlijk ben ik er wel kapot van maar helaas kunnen we er niets aan veranderen. 3 dagen na de operatie kreeg ik weer een menstruatie. Wel ben ik weer begonnen gelijk met ovulatie testen. Voor mijn gevoel kan ik dingen misschien beter in de hand houden, al is het maar voor mijn gemoedsrust. Nu zit ik op dag 34 van m'n cyclus (normale cyclus 33-35 dagen) en we hebben het wel gezellig gehad rond de positieve ovulatieperiode. Maar we zullen zien. Ik was ook bang dat we het verder konden vergeten, met mijn pcos verleden e.d. maar dat blijkt mee te vallen. Houd het in ieder geval goed in de gaten. Ik kreeg bloedingen omdat het bij mij al begon te scheuren en de pijn was op ten duur niet te houden. Ben zowat kruipend het ziekenhuis in gegaan die dag. Geef mij maar weeën dan zulke pijn. Houd het maar goed in de gaten, bij twijfel of erge pijn gewoon bellen. Waarschijnlijk gaan ze je hcg meten om te kijken hoe of wat. Misschien lost het lichaam het zelf op anders kan het zijn dat je medicatie krijgt. Succes!
Hier naast mijn goede zwangerschap ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Dit dus tegelijkertijd. Mij werd ook op het hart gedrukt dat zodra ik zou gaan bloeden of buikpijn zou krijgen ik direct moest komen. Doordat er ook een goed vruchtje zat werd ik niet direct geopereerd in de hoop dat mijn lichaam het zelf zou oplossen. Ik moest 2x per week komen voor een echo en gelukkig bleek na een paar weken dat het foute vruchtje aan het verschrompelen was en uiteindelijk is het opgenomen door mijn lichaam. Het goede vruchtje bleef het goed doen en ontwikkelde prima, we zijn nu 22 weken onderweg en alles is goed!! Succes en sterkte en luister goed naar je lichaam!
Bedankt voor de reacties. Amaranthas, wat vervelend dat jij dit ook mee hebt moeten maken. En ook gelijk voor o.k. Wel heel ingrijpend als het allemaal zo snel gaat. Maar je hebt wel snel de knop om kunnen zetten om weer verder te gaan. En morgen is dan je nod, spannend, hoop echt voor je dat je een mooie roze test krijgt! Laat je het weten? Vorige week bleef het hcg stijgen, hoop echt dat morgen de hcg is gezakt. Maar heb op alleen vermoeidheid na helemaal nergens last van. En zou dinsdag anders 8 weken zwanger zijn. Tazzy, dat is een aparte combinatie, en wat een geluk dat je lichaam het allemaal zelf heeft opgelost en je andere vruchtje mooi is blijven zitten. Lekker genieten van je zwangerschap, gefeliciteerd!
Hallo Izi, Ik begrijp helemaal wat je meemaakt. Wij hebben dit ook meegemaakt. Alleen wisten wij niet dat we zwanger (6wkn) waren omdat ik gewoon ongesteld was geworden. na gekke zw klachten toch een test gedaan en de dag erna lag ik al op de seh omdat mijn eileider was gescheurd en ik bloed had in m'n buik. Het was een lastige tijd maar het herstel was bij mij zowel lichamelijk en ook psychisch natuurlijk na 3 weken weer goed. Natuurlijk zo nu en dan een traantje maar dat is helemaal normaal. , het is zeker niet leuk en zwaar om een kindje te verliezen maar bij een bbz zit het gewoon verkeerd en daar kan of kon niemand wat aan doen dat overkomt je helaas.. Ik ben blij dat de technologie er is en ze ons zo kunnen helpen en voor onszelf had het ook anders kunnen uitpakken en ben blij dat ik er nog ben. De kans op een nieuwe zwangerschap is van de 100 nu voor mij 80% Het is zelfs zo dat de eileider die er nog is uiteindelijk het werk van 2 gaat doen! Ik wens je heel veel succes de komende tijd, het komt allemaal wl goed
Hey Iba, wat verdrietig dat ook jij dit hebt meegemaakt. Bedankt voor je verhaal. Zie dat je nu op het wachtbankje zit? Ik ga heel hard voor je duimen dat je een positieve test krijgt. Wanneer mag je testen? Ben vandaag weer naar de gyn geweest. Echo was onveranderd, met verdikte eileider en wat vrij bloed in mijn buikholte. Hcg was met 200 gezakt wat hem hoop geeft dat mijn lichaam het toch zelf aan het oplossen is. Het is wel een hele onzekere tijd met veel tranen.