Tot nu toe heeft onze zoon altijd beneden naast mij in zijn baby-nestje gelegen voor zijn slaapjes overdag. 's Nachts ligt hij in de co-sleeper. Hij heeft grote moeite met in slaap vallen en in slaap blijven als ik of mijn partner niet naast hem zitten of liggen, dus ik zou hem eigenlijk nog steeds graag beneden laten slapen. Maar hij is bijna zes maanden en wordt voor het nestje echt te groot en te bewegelijk. Voor andere ouders met baby's die nog niet klaar zijn voor een eigen kamertje: waar laten jullie je snel groeiende kindje liggen overdag?
Ik zou denken aan de kinderwagen? Of een stoel naast zijn bedje boven zetten en bij hem blijven zitten tot hij slaapt, zodat hij er misschien toch langzaam aan went?
De kinderwagenbak wordt ook al erg krap en hij zit constant tegen de rand te schoppen. Draagdoek slaapt hij soms in, maar is zeker voor langere slaapjes niet altijd praktisch. Dat geldt evenzeer voor op schoot natuurlijk. Misschien inderdaad een campingbedje beneden zetten! Is wel een beetje krap, maar het is maar tijdelijk.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, ons mannetje is juist veel te alert om te gaan slapen wanneer er mensen bij zijn.. hij slaapt alleen in zijn bedje overdag. Maar ik weet dat mijn moeder altijd bij mij bleef als ik ging slapen (dus aan mijn bedje staan). Zo leerde ik wel in mijn eigen bedje slapen, maar was ik niet alleen. En zo kan je dat langzaam afbouwen door steeds iets verder weg te gaan staan... klinkt misschien heel ge, maar zo hebben wij het ook met ons hondje moeten doen. Elke week ging zijn bench 10cm verder uit onze kamer. Zodra we het sneller deden konden we weer helemaal opnieuw beginnen, hij kon dan letterlijk de hele nacht janken. Wat dat betreft verschillen mens en dier niet zoveel van elkaar volgens mij
Kinderwagen idd. Ben ook een keer in bed naast hem gaan liggen. Ging gillen als ik opstond, toen heb ik mijn lijf verwisseld voor wat kussens (ongevaarlijke manier dan iiig)
Misschien is zo’n deryan tentje iets voor jullie? https://www.wehkamp.nl/deryan-infant-babybox-creme-16315587/?MaatCode=0000&gclid=EAIaIQobChMI_srjqaO75gIViLPtCh0hBwpiEAQYCCABEgL66_D_BwE&gclsrc=aw.ds
Ik zou hem toch echt gaan laten wennen aan zijn eigen bed en kamertje. Dan maar daar er naast zitten en vanuit daar afbouwen. Althans, ik ga er vanuit dat je wel graag wilt dat hij het slapen alleen gaat doen. Alleen al voor zn eigen rust zou ik hem zeker niet meer beneden neerleggen.
Hier lag ze tot een week of 5 geleden ook altijd voor alle slaapjes overdag in de kinderwagen.....maar daar wordt ze zo langzamerhand te groot voor. En wij waren het zat om steeds zachtjes te moeten doen voor haar. Dus begonnen met boven in haar bedje in de slaapzak in haar eigen kamertje en dat ging vanaf de eerste keer prima.....hier was het een kwestie van op tijd weg leggen bij de juiste slaapsignalen en ze valt zelfstandig in slaap zonder al te vaak voor een speentje terug te hoeven (hooguit 1/2 keer). Ze slaapt s’nachts ook al vanaf 6 weken op haar eigen kamertje, en is die week ook gaan doorslapen. ik zou idd gewoon proberen in zijn eigen bedje te laten slapen en als hij moeilijk in slaap valt er bij te blijven zitten net als dat je nu eigenlijk ook al doet met het babynestje....en dan idd proberen af te bouwen....het is op den duur natuurlijk wel makkelijk als hij gewoon in zijn eigen bed gaat slapen, vooral als hij wat ouder en groter wordt, dan zijn de opties beneden wel een beetje op.
Wij hebben een paar van onze tuinmeubelloungekussens in de woonkamer liggen als soort groot matras (niet van die dunne tuinstoelenkussens, wel goede dikke). Toen hij niet meer in de wandelwagen paste, legde ik hem daarop zodra hij bij mij in slaap was gevallen. En hij ligt er nu af en toe nog steeds op te slapen overdag
Bedankt voor alle adviezen en suggesties! Ik had toevallig nog zo'n tentje staan op zolder, helemaal vergeten, dus daar ligt hij nu in. We gaan op den duur wel oefenen met boven slapen, maar hij is nu ook al twee weken ziek en zielig, dus het is niet het goede moment.
Sinds +-2 maanden ongeveer in principe alle slaapjes in zijn eigen bedje. Tot die tijd is het, door medische oorzaken (reflux + allergieën), een enorme rommel geweest. De eerste 3 weken heeft hij 24/7 in de draagdoek geleefd (en hebben mijn man en ik wisseldiensten moeten draaien om zelf ook nog ergens 3-4 uurtjes te kunnen slapen wanneer het even "stil" in huis was). Na 3 weken kreeg hij medicatie tegen de reflux en kon hij eindelijk "plat" liggen en voor het eerst 2 uurtjes in de co-sleeper slapen. Sindsdien "sliep" hij 's nachts in de co-sleeper, naast mij, en overdag nog steeds in de draagdoek, tot zeker 3,5 maand. (Allergieën speelden heel erg in deze periode (ik gaf BV) dus het was nog steeds chaos). Hij werd alleen steeds zwaarder en ik had fysiek steeds minder energie door alles, dus het werd noodzakelijk dat hij overdag ergens anders dan de draagdoek zou slapen. We waren al voorzichtig begonnen met hem steeds vaker, vanuit de draagdoek, slapend in de co-sleeper te leggen en zijn hier steeds een stapje verder mee gegaan. (Nog niet wakker wegleggen, dat ging absoluut niet. Dat is iets wat nu pas langzaamaan begint te komen.) Na +-5 maanden tobben met de medische problemen kwam er eindelijk wat orde in de chaos en zijn we langzaam begonnen met hem aan zijn bedje op zijn kamertje te laten wennen overdag. Met +- 6 maanden zijn we begonnen om hem ook de nachten op zijn eigen kamertje te laten slapen. (Persoonlijk had ik hier liever nog even mee gewacht, maar door alle stress van de maanden ervoor sliep ik nauwelijks nog (doodmoe, maar te alert om te kunnen slapen) en was ik bij elk geluidje ineens meteen wakker in de paniekstand "oh help, het (huilen) begint weer!"...) Het gros van de tijd slaapt hij nu dus "gewoon" in bed; thuis wel in ieder geval. Bij mijn schoonouders, wanneer ze oppassen, gaat het wat moeizamer en zij moeten vaak dan ook meerdere keren per dag gaan wandelen om hem te kunnen laten slapen. Maar ook daar verwacht ik dat het steeds beter zal gaan; er zit vooruitgang in i.i.g.