ik ben 's nachts om 2:00 bevallen in het ziekenhuis. Om 5:00 was ik gedoucht en gehecht en toen was mijn zus in het ziekenhuis. 's ochtends rond 10:00 waren mijn ouders er en 's middags mijn schoonouders. Daarna hebben we het even een paar dagen rustig gehouden ivm pittig herstel na bevalling en we sliepen amper ivm omgekeerd dag en nachtritme van de kleine.
Luun-uit-Amerika: ik herken me helemaal in jouw gevoelens! Ik ben nu 21 weken ver en maak me nu al zorgen. Bij onze eerste kwamen beide ouderparen ook over (wij wonen ook in het buitenland). Alles liep mis in het ziekenhuis doordat het zo druk was en daardoor moest mijn man mij wassen/afdrogen en in de pyama helpen in spoedtempo, doordat het bezoek al voor de deur stond (en de verpleging geen tijd had). Vervolgens bleven ze allemaal een week. Gelukkig niet bij ons thuis, maar ze kwamen natuurlijk wel elke dag (uren) langs. En in plaats van een beetje rust en aandacht, waren ze eigenlijk vooral met zichzelf bezig. Mijn ouders zijn op zich best leuk, maar nu was het meer een soort opbieden tegen de schoonouders (wie heeft de grootste verhalen/houdt de baby het langste vast/krijgt het eerste lachje). Ook werd er veel te veel gedronken en kwam ze zelfs licht beschonken aan in het ziekenhuis. Op de dag dat ik heel emotioneel was (babyblues) vertelde ik dat in vertrouwen aan mijn moeder, omdat ik wist dat mijn nogal ongevoelige schoonouders dit niet zouden begrijpen. Vijf minuten later loop ik de kamer in en zie mijn moeder in geuren en kleuren uitleggen dat ik huilbuien heb omdat het me allemaal te veel wordt.:x Ik vind het heel moeilijk om nu tegen mijn ouders te zeggen dat ik het anders wil (over het drankgebruik kan ik totaal al niets zeggen, dan is het oorlog). Natuurlijk zullen ze nu ook aanbieden om op onze oudste te passen etc. Nog 19 weken om een actie plan te bedenken!
Hier worden mijn ouders meteen gebeld zodra de bevalling begint, want mijn moeder+eventueel vader en zusje passen dan op onze zoon, mijn schoonmoeder bellen we pas als de kleine is geboren, ze woont in Turkije en kan toch niet langs komen, dus die bellen we pas als alles achter de rug is de rest van mijn fam. ( broer en zussen ) worden gebeld na de bevalling en mijn schoonbroer en schoonzussen dat laat ik aan mijn man over ( band is al niet zo sterk dus dat laat ik aan hem over ) mijn fam moet overigens 2uur rijden, dus dan kan ik intussen tijd even lekker douche en bijkomen en genieten van ons 2e wondertje @Bernie: kan begrijpen dat je het HELEMAAAAAL niet ziet zitten dat iedereen aanzwezig is na de bevalling, pfff moeilijke situatie...
Mijn ouders en schoonouders komen wel meteen bezoeken. Ik zou ze ook niet willen missen. Ooms en tantes komen daarna wel, die zijn niet zo belangrijk.
Idd! Doen waar jij je goed bij voelt.. Ikzelf wil mijn ouders + zus een uurtje na de geboorte gaan bellen, wil eerst een uurtje met zn 3tjes! Daarna belt mijn vriend zijn ouders! De rest van de familie/vrienden komen in de loop van de dagen/weken wel en er zijn nu al zat mensen die aangeven naar een paar weekjes pas te willen komen (ze kennen zelf ook de kraamtijd )..
Mijn ouders en zus worden gebeld zodra de bevalling begint, ik wil hun er graag bij hebben! Ook wil ik een paar goede vrienden heel snel zien. De rest komt later wel Schoonouders zijn hier niet van toepassing
Ik heb met vriend nog geen specifieke afspraken gemaakt over hoe of wat, maar ik heb er wel zelf al een beetje over na gedacht. Mijn ouders en schoonouders mogen van mij direct langs komen. Voor mij zijn zowel ouders als schoonouders erg belangrijk! Het hangt er ook nog even vanaf hoelang wij in het ziekenhuis zullen blijven, hoe alles zal lopen. Daarnaast denk ik dat we op het geboortekaartje zullen zetten dat je op afspraak langs mag komen (met andere bewoording uiteraard ). Als je dan even rust wil, dan plan je gewoon niets in. En kan je van te voren afspreken hoe lang je visite blijft. Ik zou er niet voor kiezen om mijn ouders/ schoonouders een week te laten wachten. Ik wil mijn kleintje graag delen met hen. Daarnaast, als ik me in hun schoenen verplaats, zou ik het ook niet zo leuk vinden om een week te moeten wachten. Het zijn tenslotte de opa's en oma's en ze dragen die titel in ere! (Mijn schoonvader vertelt iedereen vol trots dat ie opa gaat worden, ik vind dat alleen maar vertederend!)
ik denk dat het wel verstandig is om er van te voren goed over na te denken wat je wil, maar uiteindelijk pas echt kunt bepalen wat je wil als de kleine er eenmaal is...ik denk namelijk dat als je dat kleintje eenmaal in je armen hebt je zo trots bent dat je het graag wilt delen met je familie...wel denk ik dat het heel belangrijk is eerst samen met je eigen gezinnetje rustig de tijd te nemen om van elkaar te genieten! maar eerlijk gezegd vind ik dat je het echt niet kan maken om je ouders 1 a 1,5 week weg te houden bij je kindje...voor hun is het minstens net zo bijzonder als dat het voor jezelf is! en zo'n eerste week veranderen ze ook zo snel, en ik denk eerlijk gezegd ook dat je er na een paar dagen wel aan toe ben om iemand anders te zien als je partner en de kraamhulp. maar goed ieder moet doen waar die zich goed bij voelt, en akls je na een paar dagen toch graag je ouders erbij wil hebben kun je dat natuurlijk altijd aangeven!
oh ja...misschien een tip voor degene die niet al te snel kraamvisite willen! stuur niet gelijk de geboortekaartjes maar wacht daar een paar dagen mee, dan staan ze niet gelijk op de stoep en beginnen ze ook niet gelijk te bellen! heb je nog even lekker rust! xx
(Ik was de originele poster) Helaas is het bij ons niet zo makkelijk dat we het op het moment vlak na de bevalling kunnen beslissen of we de moeders al uitnodigen. Zowel mijn moeder als de moeder van mijn vriend wonen in het buitenland. Ik had dus in mijn hoofd dat ik haar zou bellen als we bevallen waren, zodat ze daarna meteen kon komen (en het dan ongeveer een kleine week duurt voor ze er is). Maar nu zegt ze dus dat ze dat wel erg laat vindt en er eigenlijk meteen na de bevalling bij wil zijn. Wat uiteraard betekent dat ze eventueel weken lang zou kunnen wachten, want je weet natuurlijk nooit wanneer ons kindje zich aandient! Ze zegt dat ze dan wel in haar autobusje blijft slapen, maar ik voel me nu al bezwaard in het geval dat de bevalling lang op zich laat wachten. Ik word daar gewoon heel zenuwachtig van. En ik had al aangegeven het niet prettig te vinden als er logees bij ons zijn rondom de bevalling, daar ben ik wel heel stellig in. (Maar heeft ook wel wat te maken met hoe mijn moeder zich nu naar mij opstelt). Ik heb haar nu gezegd dat als ze een manier vindt langere tijd in Nederland te zijn we haar gewoon kunnen bellen als we daar behoefte aan hebben, dus een halve dag na de geboorte of een dag later. Maar ik wil me geen zorgen hoeven maken dat ze dag in dag uit gaat zitten wachten tot we bevallen zijn...
Ik moet erbij zeggen dat ik liever mijn beste vriendin en onze beste vriend vlak na de bevalling zou zien, dan mijn eigen moeder. Dus misschien zegt dat wat over hoe ik mij jegens mijn moeder voel... gewoon nog veel onverwerkte emoties. Misschien open ik daar nog eens een apart topic over.
hey dat maakt het inderdaad een ander verhaal asl ze niet in nl wonen! ik zou het lekker aan hun overlaten als ze het zelf geen probleem vinden een aantal weken hier te moeten wachten is dat aan hun toch? maar als je daar zelf geen lekker gevoel bij hebt gewoon pas laten komen als het geboren is...lastige situatie! succes!
Ik vond het heerlijk, de trotse opa's en oma's over de vloer. Niet veel later kwamen daar de broers bij en dat was het wel voor de eerste dag. We hadden een notitieblok bij de telefoon waar we de data opschreven, zodat we niet teveel visite op 1 dag hadden en dat werkte perfect.
Dat maakt het idd wel een lastig verhaal. Ik kan het me wel voorstellen van haar, dat ze toch in de buurt wil zijn. Mijn schoonouders hebben ook twee kleinkinderen in het buitenland (andere kant van de wereld) en hebben echt veel gemist; natuurlijk zijn ze daar wel verdrietig over. Maar het is natuurlijk ook niet de bedoeling dat jij je zenuwachtig gaat maken met een stel logées om je heen. Je zou de keuze bij haar kunnen leggen: mam, je kunt komen, maar dan wil ik niet dat je hier te dicht bij gaat logeren en ook niet dat je de deur hier plat loopt. Ga je eigen gang en als ik je bel, dan kun je komen. Als zij zich daaraan kan houden, is dat mss een goede afspraak. En anders zal ze toch gewoon moeten wachten tot na de bevalling.
Ik kan me helemaal voorstellen dat je haar niet voor de deur in d'r autobusje wilt hebben staan wachten, ik zou er zelf ook helemaal zenuwachtig van worden! Ik snap dat soort voorstellen eigenlijk ook niet, dat kun je je toch wel indenken als (schoon)moeder dat dat extra druk geeft rondom een toch al van zichzelf spannende gebeurtenis?? (Ik neem mij nu stellig voor om dit later nooit te doen met mijn schoondochter ) Zoals ik zelf al eerder heb gepost woon ik in het buitenland en de opa's en oma komen bij mij pas zo'n 2 maanden later. Ze komen dan meteen 3 weken in m'n huis logeren en aangezien ik geen hulp aan ze heb en ik zo brak ben als ik-weet-niet-wat van het slaapgebrek die eerste maanden ga ik ze echt niet eerder ontvangen. Als ze nou hielpen met de baby was het anders geweest, maar ja, als je een hotel verwacht...
Heb inmiddels reactie van mijn moeder... drama... Ik hou helemaal niet van dit soort dramatische situaties.. waarom moet ze alles zo opblazen? Heb het gepost in kraamtijd: http://www.zwangerschapspagina.nl/kraamtijd/265294-moeder-erbij-na-de-bevalling-dilemma.html#post9517617
Jammer dat je moeder zo reageert... tsja voor haar is het ook spannend natuurlijk... Ik zou heel graag willen dat mijn moeder meteen na de bevalling komt. Maar ja, mijn moeder is erg ziek (eierstokkanker) dus het is maar de vraag of ze dan niet net chemo heeft gehad... Toen de jongste geboren werd was het zelfs de vraag of ze nog zou leven... Gelukkig leeft ze nog maar ze heeft Femke pas gezien toen ze 4 dagen was. mijn vader is wel nog dezelfde dag langs geweest maar toch is dat raar... Je hebt maar 1 moeder en hoe het contact ook is dat zegt niets over hoe ze als oma zal zijn. Directe familie mag dezelfde dag langskomen. We bellen sowieso pas als we zelf zover zijn
Wij willen in het zh na de geboorte de opa`s en oma`s en mn zusje..... Verder de eerste echte kraamvisite na de 10 dagen kraamtijd pas. Wij hebben beide een paar broertjes/zusjes en die proberen we dan zoveel mogenlijk in 1x te laten komen. Ik wil de eerste dagen niet iedere dag mensen over de vloer. Maar gewoon genieten van ons kindje in alle rust.
wij gaan het dit keer heel anders doen dan bij mijn zoontje. bij hem kwamen de schoonouders en ouders een paar uur na de geboorte, de dagen erna broers en zussen, opa's en oma's, vrienden, buren etc. wel af en toe een dagje niemand en niet meer dan 2x visite op een dag (ik dacht toen dat als ik het zo regelde dat het dan niet vervelend zou zijn) wij moesten zelf erg wennen aan alles die eerste dagen/week, bv liep slecht, ik had zelf enorme spierpijn en last van hechtingen, we sliepen snachts amper en waren echt gebroken. Deze keer is er natuurlijk ook nog ons zoontje die in alle rust zijn broertje moet kunnen leren kennen. ouders/schoonouders ga ik alleen niet laten wachten, die komen snel even langs, mijn beste vriendin de volgende dag en de rest op het kraamfeest zo'n 2 weken na de bevalling. zijn we er mooi in één keer vanaf. ik vond het echt vreselijk, zóveel visite waar ik geen behoefte aan had en terwijl ik zelf een emotioneel en lichamelijk wrak was.