Wie heeft er ervaring met een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij je zelf (dacht) het vruchtje al te hebben afgestoten. Is dit allemaal goed gekomen of moest je alsnog onder het mes? Zijn er later nog complicaties opgetreden of ben je vrij vlot daarna weer zwanger geworden? En is dit goed gegaan? Men vermoed bij mij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar omdat de waardes dit tegenspreken (vandaag HCG van 204) en ik me verder goed voel mocht ik naar huis. Echter omdat de echo en het gevoel van de gyn toch echt naar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap wijzen moet ik maandag weer terug komen om nogmaals bloed te laten prikken en dan verder te kijken. Heb geen overmatig veel buikkrampen of buikpijn. Wel deed de inwendige echo / onderzoek best pijn (dit was maandag, ook een inwendige echo gehad, nog niet zo). Afgelopen zaterdag het vruchtje verloren en toen zat ik op 6+ weken. Liefs, K
Bij mij is ook geen operatie nodig geweest. Als je HCG goed daalt is dat niet nodig, dan zal het restant vanzelf oplossen... Het is wel belangrijk dan je HCG goed te laten controleren of het goed blijft dalen. Veel sterkte!
Zo te zien (gelukkig) niet veel ervaringen met buitenbaarmoederlijke zwangerschap (?)!! Mama van Dewi, heb jij er nog een lange nasleep van gehad? Of is het 'gebleven' bij een langere cyclus van 54 dagen? Uiteraard vuur ik mijn vragen maandag ook af op de gyn maar ik ben nogal geschrokken vandaar dat ik hier naar wat ervaringen van andere vrouwen zoek. x K
Inderdaad een lange cyclus en helaas wel bijna 3 maanden lang af en aan weer opnieuw bloedverlies. Het werd wel steeds minder maar heb nog lang met inlegkruisjes kunnen lopen... Ik heb alleen de stomme pech bijna nooit een eisprong te hebben. Volgende ronde met Clomid hopelijk wel! Ik hoop dat jij ook geen operatie nodig hebt en dat je HCG goed daalt. Als je HCG weer rond de nul is zal je weer een eisprong krijgen en komt je cyclus weer op gang. Dat dalen gaat vrij snel... 204 is ook niet echt hoog dus met een week of 2 zal hij wel rond de 0 zijn. Heel veel succes maandag!
Dank je! Ik hoop ook dat het allemaal mee zal vallen. Het afwachten is zo slopend he? Dat je een miskraam hebt is al erg genoeg maar dan ook nog 'on hold' staan omdat je niet weet wat er nog meer aan de hand is, pfffff.... Nou ja, keep my head up high! Van doemdenken wordt je niet zwanger! Hoop dat ik bij jou gauw een mooiere handtekening mag zien!!! Veel succes! K
Helaas hier een niet zo goede afloop. Ik kreeg bij 5-6 weken bloedingen, zonder pijn en zonder stolsels. Dus door het ziekenhuis is er toen een echo gemaakt waarbij bleek dat mijn baarmoeder schoon was. Naderhand is er niet meer terug te halen of er toen ook naar mijn eileiders is gekeken en wij waren zo opgelucht (ook een mk met 12 weken gehad) dat het allemaal schoon was we er ook niet aan gedacht hadden. Het bloeden stopte ook keurig binnen anderhalve week. Dus toen hadden we helemaal zo iets van nouja, jammer maar gelukkig minder heftig dan de mk met 12 weken. Helaas niks bleek minder waar bleek 2 weken later. We hadden een weekendje weg gepland staan en aangezien iedereen ons vertelde dat het goed (vk, echo) was en ik verder ook geen last van iets had zijn we ook gegaan. Nog geen 4 uur nadat we aan waren gekomen op de camping kreeg ik enorme buikpijn (+koorts + flauwvallen) en heb ik de vk gebeld of ik toch geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap kon hebben. Nee dat kon niet want ik had geen symptomen (buikpijn vooraf, of pijn in je schouders) en de echo wees uit dat het schoon was. Maar er werd aangeraden om toch maar naar het ziekenhuis te gaan. Daar bleek dus dat mijn rechter eileider compleet kapot geknapt was en dat daar dus het vruchtje had gezeten. In het ziekenhuis (Belgie) vertelde ze dat de uitkomst (weghalen eileider) waarschijnlijk niet te voorkomen was geweest maar het wel mogelijk was geweest om dit op tijd te zien, d.m.v. 2 simpele bloedtesten een paar dagen na elkaar waarbij ze kijken of het HCG stijgt. Mijn HCG lag die dag boven de 13.000. Twee weken na de operatie was het weer zo goed als 0. Het komt heel weinig voor dat je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt zonder symptomen (buikpijn en schouderpijn) maar goed je weet het maar nooit. 3 maanden later was ik weer zwanger dus wat dat betreft mag ik niet klagen. Ik hoop voor je dat je HCG snel daalt, en vraag misschien om nog een controle echo waarbij ze ook goed naar je eileiders kijken. Sterkte.
Hier hetzelfde verhaal! Een miskraam bij 5 weken,baarmoeder mooi schoon,2 uitgebreide echo's gehad. Ik had wel op een ochtend flinke steken rechts bij mijn eileider gehad,ik dacht zelf aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Volgens de artsen was dit niet mogelijk. Baarmoederslijmvlies was opgebouwd en de dagen daarna zou ik het vruchtje gaan verliezen. 3 dagen later verloor ik inderdaad iets wat leek op een vruchtjezakje, niet dus! Helaas hield ook het vloeien 4 weken aan..dan wel,dan niet. Ik heb totaal geen pijnklachten gehad totdat ik 4 weken later enorme schouder- en middenrifpijn kreeg. Dit is een typische klacht wanneer er bloed in de vrije buikholte aanwezig is! De volgende dag kreeg ik een echo,er zou een stolsel uit mijn eileider hangen. Toen ik uit de narcose kwam was helaas mijn eileider weggenomen,toch een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! ik ben nu 4 maanden later nog niet zwanger. Ik hoop dat het bij jou allemaal meevalt. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gaat niet altijd gepaard met pijn,vaak wordt ze gemist!
Hier ook zonder enige pijnklachten een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Met ruim 7 weken een echo om hartje te bewonderen maar helaas bleef het scherm zwart. Er zat niks in mijn baarmoeder dat leek op een beginnnende zwangerschap. Een week later hetzelfde verhaal, maar hcg steeg langzaam. Ze hebben nooit kunnen achterhalen waar het vruchtje gezeten heeft. Waarschijnlijk in de buikholte. Uiteindelijk is het dmv een mtx injectie vernietigd. We waren 8 maanden mbv clomid bezig geweest en wonder boven wonder werd ik snel na die buitenbaarmoederlijke zwangerschap weer (dankzij clomid) zwanger. Heel veel sterkte!
Hallo Meiden, Dank voor jullie eerlijke reacties! Bij mij is het vandaag vastgesteld. Desondanks blijft het vreemd. Vrijdag HCG van 204, vandaag 298. Niet echt alarmerend maar reden genoeg voor nog een echo. Deze arts zag duidelijk dat de rechter eierstok er niet goed uit ziet dus een kijkoperatie blijkt onvermijdelijk. Echter omdat ik toch nog wat gegeten heb vanmiddag kon dat niet per direct. Plus erg drukke dag, dus sta voor morgenochtend om 07.15 uur op de planning. Gelukkig mocht ik weer naar huis omdat mijn klachten niet erg zwaar zijn. Al moet ik wel zeggen dat de buikpijn nu iets begint toe te nemen, spanning in mijn buik neemt toe. Maar goed, dat kan ook heel goed komen door de stress... Overigens heb ik in de dagen vlak voor het bloed verlies begon pijn gehad in mijn rechter bovenbeen. Dit kan een aanwijzing zijn (als er iets niet goed is in je buik kan het doorstralen naar de zenuwen in je been dan wel benen). Julia: Wat doet Clomid precies? Ik dacht dat dit alleen aan te raden is in het geval je erg lange cyclussen hebt (wat jij denk ik dan ook had?) maar heeft het dan ook een gunstige bijwerking in het geval je een eierstok mist? Ofwel, is het raadzaam hier navraag over te doen bij mijn gyn? Liefs, K
Kweenie, wat je verloren bent is het opgebouwde slijmvlies van je baarmoeder, dat lijkt op een klein zakje wanneer het loslaat. Bij mij is het opgestuurd naar het lab en later bleek het niet om embryonaal weefsel te gaan. Hcg was bij mij 800 in week 5, week 6 400, week 7 280, week 8 190 Heel verraderlijk want bij mij werd gedacht dat mijn lichaam alles zelf aan het oplossen was. Tijdens de operatie is er een foto gemaakt. De zwangerschap incl stolsels zaten er nog, verdeeld over de hele eileider (5cm). Ik wens je heel erg veel sterkte meid, wat balen! Neem een lekkere warmwaterzak mee, ik had het steeds zó koud daar! X
Dank jullie wel meiden! Uiteraard gun ik het niemand maar het is toch wel fijn om ervaringen van anderen te horen en mijn eigen verhaal hier kwijt te kunnen. Op dit moment zie ik het allemaal even heel somber in (elke afspraak die ik had probeerde ik positief in te stappen en elke keer krijg je als het ware weer een klap in je gezicht) maar ik hoop dat het na morgen eindelijk weer de goede kant op gaat. En dat ik op den duur voorzichtig aan weer de hoop durf te hebben dat een zwangerschap er alsnog in zal zitten (weet dat de kansen op zich vrij goed (kunnen) zijn hoor maar toe maar...eerst dit maar even door). Hoe lang hebben jullie nodig gehad om te herstellen trouwens? Mag ik er rekening mee houden dat ik volgende week wel weer aan het werk kan (kantoorbaan)? Ben trouwens wel benieuwd wat ze aantreffen dan. Opgebouwd baarmoederslijm wat lijkt op een vrucht(zakje)? Ik zou toch echt zweren dat het weefsel was. Nou ja, kan wel gaan gissen nu maar daar heb ik niet zo veel aan. Ik probeer straks maar gewoon wat te slapen en dan zien we morgen wel weer verder.... Liefs, K
Oh wat een tegenvaller. Ik was 7 weken zwanger toen ik dacht weer een normale mk te hebben. Ik had er al 2 gehad en ik heb echt geen verschil gemerkt, behalve achteraf misschien een iets milder verloop. Een week later kreeg ik ineens verschrikkelijke buikpijn en de befaamde schouderpijn. Om 5 uur smiddags zat ik op de huisartsenpost en om 8 uur lag ik op ok. M'n hcg was op dat moment niet eens zo heel hoog. Rond de 800. Dat was de dag erna gedaald naar 600. En de daling zette door. 2 weken later voelde ik me weer zwanger. M'n hcg bleek weer gestegen. Een nieuwe zwangerschap was niet mogelijk en er bleek restweefsel achter te zijn gebleven. Het heeftbijna 3 mnd geduurd voor m'n hcg normaal was. Mocht je eileider gespaard worden, laat dan regelmatig je hcg controleren!! Daarnaast vond ik het best een pittige ok. Ik denk dat je over eer week maar moet zien hoe je je voelt. Reken er niet op dat je kunt werken. Veel sterkte!
Kweenie, Ik hoop dat je vroeg aan de beurt bent vandaag. Ik ben 2 weken thuis geweest. In week 3 een paar uurtjes per dag (4) gewerkt maar eigenlijk begon bij mij toen pas de verwerking. Ik was na 6 weken weer volledig aan de gang, ik heb dan wel geen kantoorbaan. Ik had 9 dagen na de operatie weer mijn regels en was mijn cyclus mooi op gang. Het klopt dat je weefsel bent verloren, dat heeft je baarmoeder in de weken dat je zwanger was aangemaakt. Wanneer je hcg zakt laat het slijmvlies los. Ik had het weefsel bewaard en laten zien aan mijn gynaecoloog. Ook zij dacht in eerste instantie aan een vruchtzakje. Uit de pa-uitslag bleek het om baarmoederslijmvlies te gaan. Het vruchtje zat in mijn eileider. 1 dag na de operatie heb ik een zwangerschapstest gedaan, die was negatief. Ik denk aan je vandaag!
Ha meis,hopelijk is alles achter de rug en is de operatie gelukt dmv een kijkoperatie. Neem alle tijd om te herstellen. Ikzelf vond hier op het forum veel steun door alleen maar wat te lezen. Sterkte! X
Kweenie, wat balen dat je toch een operatie nodig hebt! Ik hoop dat alles goed is gegaan en dat je nu kan herstellen! Knuffel...
Hallo Meiden, Dank wederom voor jullie lieve berichten. Ik ben vandaag thuis gekomen. Bij ons in het ziekenhuis kiezen ze er normaal standaard voor om de eileider te verwijderen. Echter zijn ze nu aan het onderzoeken wat nu eigenlijk beter is. Besparen (als de eileider bespaart kan blijven) of verwijderen. Ik ben akkoord gegaan met dit onderzoek en bij mij viel de loting op besparen. Dit scheen ook heel goed te zijn gelukt. Het vruchtje kon er vrij makkelijk 'uitgewipt' worden. De eileider zelf zag er verder ook nog vrij goed uit (behalve uiteraard de verdikking) weinig bloed etc. Het vruchtje zelf is voor de zekerheid nog door gestuurd naar het lab. Echter is nu inderdaad de vraag of het een goede keuze is. Stel ik word weer zwanger en het loopt weer via de rechter eileider...Zal dat goed gaan? Ik moet maandag a.s. en de week erop weer bloed prikken. Volgende week een telefonisch consult en de week erop dan nog een afspraak in het ziekenhuis. Daarna ga ik weer aan het werk (ze hebben me op het hart gedrukt de komende twee weken goed uit te rusten en tijd voor mezelf te nemen dus ik zal me daar dan maar braaf aan houden). Het valt mij ook wel wat tegen. Bij een 'kijkoperatie' verwacht je toch een iets minder heftige ingreep. Ben ook nog steeds zo verbaas dat dat 'vruchtje' wat ik dacht te hebben verloren dus niet echt een vruchtje is geweest.... de complete zwangerschap zat er inderdaad nog. Maar omdat het in een vroeg stadium al mis is gegaan (gelukkig) is het niet enorm groot geworden. Al met al mag ik op dit moment best tevreden zijn geloof ik. En ik hoop maar dat alles nu verder goed mag gaan. @ Zena en Roos76: Hebben jullie beide eileiders dan uiteindelijk nog? Liefs, K
Je eileider is de bespaard gebleven, dat lijkt me toch ook wel een fijn idee... Na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is de kans op een volgende iets groter werd mij verteld. Ik zou nu ook direct met de gyn moeten bellen als ik zwanger ben. Rond de 6 weken zal ik dan een echo moeten krijgen om de plaats te bepalen. Beterschap en sterkte voor de komende dagen! Nog even goed uitrusten en je lichaam de tijd geven om te genezen...
Hey meid, gelukkig heb je het achter de rug. Ik heb mn eileider nog. Wel weten we sinds kort dat er geen tweede meer zal komen hier, maar dat heeft niks met die buitenbaarmoederlijke zwangerschap te maken, is een heel ander verhaal. Ik vond het ook tegenvallen hoor, die operatie. Ik ben er echt wel 2 weken zoet mee geweest. Succes met opknappen!
He meid jeetje wat heftig. Ik heb 2x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, tijdens de eerste operatie hebben ze mijn eileider laten zitten, de 2x niet omdat het weer links zat. De meiden hieronder hebben gelijk. Ik krijg tussen 5.3 wk en 6wk een echo Heel veel beterschap