Omdat ons meisje wat vroeger dan verwacht werd geboren en vrij klein was, lukte het haar niet zo goed om aan de borst te drinken. Ze probeerde wel te happen, maar dat lukte niet, of ze hapte wel, maar deed vervolgens helemaal niets, of ze hapte en viel vervolgens na een paar slokken in slaap. Ze had er gewoon de energie niet voor. Mijn productie kwam hierdoor ook niet lekker op gang. Uiteindelijk hebben we in overleg met de verloskundige besloten om Ninthe eerst aan te leggen en daarna een fles te geven. Ik zou verder kolven. We hoopten dat het drinken aan de borst beter zou gaan als ze wat groter werd, maar dat bleek helaas niet zo te zijn. Het verloopt eigenlijk nog steeds hetzelfde; soms drinkt ze fantastisch, maar veel vaker hapt ze wel en doet ze vervolgens niets, of het lukt haar gewoon helemaal niet om aan te happen. Het aanleggen - fles geven - kolven, wat gemiddeld zo'n 2 uur in beslag nam, begon me ontzettend op te breken en dus ben ik daar een paar dagen geleden mee gestopt. Ik was op en hélemaal klaar met die borstvoeding. Mijn man heeft Ninthe een aantal nachten de fles gegeven en ik sliep regelmatig door, in plaats van ook wakker te worden en te kolven. Daardoor leverde het kolven overdag (logisch!) steeds minder op, waardoor ik me weer afvroeg waarom ik het überhaupt nog deed. Drie keer kolven om 1 voeding bij elkaar te krijgen; het kostte zoveel energie en tijd en het leverde vrijwel niets op. Toen we dus een dag naar de stad gingen en een dag naar de Sinterklaasintocht, heb ik ook overdag niet gekolfd en m'n productie nog verder om zeep geholpen.. En nu.. Nu heb ik daar zo'n spijt van. Ik las hier laatst van iemand dat ze 3 maanden gekolfd heeft en dat ze daarna gewoon live kon voeden; toen lukte dat prima! Als ik nu gewoon wat langer door had gezet, was mij dat misschien ook wel gelukt.. Ik kan wel janken als ik daaraan denk. Ik hoopte zo dat ik deze keer tot een maand of 6 BV had kunnen geven en dat heb ik nu zelf verkloot.. Wat ik me nu afvraag, is of ik de productie misschien weer op gang kan krijgen. Als ik nu weer flink ga kolven, ga ik dan ook weer meer melk aanmaken, of is dat nu zover teruggelopen dat het niet meer te herstellen is? Ik kolfde altijd gemiddeld zo'n 50cc, en een zeldzame keer 60cc (in totaal). Inmiddels levert een keer kolven nog maar 25cc op, als ik geluk heb. Het kan ook maar 20cc of zelfs maar 15cc zijn (ook in totaal). Áls het mogelijk is om de productie weer omhoog te krijgen, hebben jullie dan tips voor een kolf-schema? Zal ik om het uur gaan kolven? Nog vaker? Liever vaak wat korter dan minder vaak heel lang, toch? Tips zijn heel, heel, heel erg welkom!
pfff moeilijk. ik heb geen tips behalve je meisje vaak bij je nemen terwijl je kolfd. Hebben ze wel naar t tongriempje gekeken bij je meissie? Want dat kan een probleem zijn bij bv.
Borstvoedingshulpset gebruiken om je dochter te leren aan de borst te drinken is misschien een optie. Je kunt inderdaad beter vaak en kort kolven, dan weinig en lang. Heb je al met een lactatiekundige gesproken?
Ik heb bij mijn dochter de eerste 10 weken flink gemodderd. Elke voeding was: aanleggen met tepelhoedje, kolven, navoeden via sondeslangetje op mijn vinger. Als ik erg moe was sloeg ik het aanleggen ook wel eens over. In jullie geval: hoogstwaarschijnlijk kun je je productie wel weer op peil krijgen van de behoefte van je kind. Voor het aan de borst drinken zou ik contact zoeken met een lactatiekundige (jammer dat je verloskundige dat niet al voor jullie gedaan heeft). Die kan kijken naar hoe je dochter aanhapt, en je verbetertips geven. En ze kan kijken of er, naast de prematuriteit van je dochter, nog andere redenen zijn die het aan de borst drinken lastiger maken, zoals tongriempje of lipbandje. Mijn dochter was ook iets te vroeg, en die had simpelweg toen ze geboren werd de coordinatie over de verschillende reflexen nog niet. Lees iets dergelijks ook in jouw verhaal. Kan nog goed komen hoor, je dochter is pas 4 weken!
Ik zou sowieso zo snel mogelijk hulp inroepen. Volgens wat ik al heb gelezen ga je je productie normaal gezien wel terug op gang krijgen: Relactatie « Borstvoeding Aardig Het zou zelfs moeten lukken zonder ooit zwanger geweest te zijn Succes!
Hier oudste dochter, geboren met 36 weken, wel goed op gewicht maar toch nog niet de kracht om goed te drinken. Het heeft hier ruim 4 weken geduurd, toen was ze aan de borst. Wat mij opvalt in jouw verhaal, is dat de begeleiding (ondanks vast goede bedoelingen) niet optimaal is geweest. Niet via een fles voeden, maar via fingerfeeding. De kans op fles/borst verwarring is daardoor zo veel kleiner. En inderdaad, er had gewoon een lactatiekundige bij moeten komen. Om jou te begeleiden, steunen, een plan op te zetten, en ook om te checken of alles oke is met jouw kindje (drinktechniek, tongriempje etc). Want hopen dat iets beter gaat, tja,dat is hopen op iets dat wellicht nooit komt...jammer dat er niet actief is opgetreden door je VK. Wil je echt relacteren, natuurlijk kan dat Je beeb is pas 4 weken, dus je borsten snappen het nog wel. Maar dan heb je wel de begeleiding van een LK nodig. Waar vind ik een lactatiekundige IBCLC bij mij in de buurt? | NVL - Zoekfunctie lactatiekundingen Vraag om hulp, die is er! Het is zoveel prettiger als er iemand is waar je met je vragen terecht kan. Gewoon professionele hulp. En vraag ook je partner om steun. Ik zie ons nog zitten, midden in de nacht, ik met de kolf, hij met dochter op schoot. Heel vermoeiend, maar gelukkig, het is tijdelijk. Succes!
Kan zeker nog goed komen. Je dochter is nog zeer jong. Maar dan moet je, naast veel kolven, best ook gaan werken aan haar aanhappen en drinktechniek. Met alleen kolven gaart ook, maar is (nog) veel moeilijker. Power pumping of clusterkolven moet je eens opzoeken. Ik heb 3 weken voltijds gekolfd voor mijn oudste (prematuur geboren) en had na die 3 weken zeer weinig productie. Na die 3 weken kwam ze thuis en heb ik haar zoveel mogelijk aangelegd en wel 20 voedingen per etmaal laten drinken, steeds wisselend van borst. Ze heeft 6mnd exclusief gehad en tot 15mnd bij mij gedronken.
In 2011 heb ik geprobeerd om te relacteren (bij mij zat er alleen veel langer tijd tussen stoppen en herstarten) en heb oa hierover een topic gestart, er staan heel veel goede tips in, ook over kolfschema's, misschien heb je er iets aan: http://www.zwangerschapspagina.nl/borstvoeding/316740-verdrietig-3.html Het is bij mij destijds niet meer gelukt, maar niet omdat ik het niet geprobeerd heb! Uiteindelijk gaf het ermee bezig zijn en blijven proberen wel zoveel voldoening dat ik die periode uiteindelijk af kon sluiten zonder er met een naar en verdrietig gevoel op terug te kijken! Succes, en zet hem op, het zou nog moeten kunnen!!!
Bedankt voor alle tips! Mango, ik ga jouw topic zo zeker even doorlezen! Dirksmama, ik bedoelde inderdaad jouw verhaal over 3 maanden (of 10 weken dus ) ontzettend veel moeite doen en toen eindelijk live kunnen voeden. Er is in het ziekenhuis door alle verpleegkundigen, door de verloskundige en door iemand van het kraambureau wel steeds meegekeken met het aanleggen en volgens hen zou er met de techniek niets mis zijn. Nu zijn zij geen lactatiekundigen natuurlijk, denken jullie dat een lactatiekundige hier meer mee kan? En kan een lactatiekundige naar het tongriempje kijken, of moeten we daarvoor naar de huisarts? Zou het eventueel ook aan een 'te grote' tong kunnen liggen? Ons meisje heeft echt een behoorlijk tong, haha. Hangt ook regelmatig een beetje uit haar mondje als ze ligt te slapen. Wat ook al vanaf het begin zo is; áls het drinken lukt, is dat eigenlijk altijd links. Rechts lukt echt maar héél zelden. Nu is rechts wat groter en (was) ook voller. Er is toen geadviseerd om haar, in plaats van haar om te draaien, door te schuiven, zodat ze in de rugby-houding ligt, maar dat helpt niet. Ze gaven ook aan dat het een optie was om eerst een beetje af te kolven, zodat er niet zoveel spanning op zou staan en hij makkelijker te pakken zou zijn, maar dat heeft ook niet geholpen.. Hebben jullie op dat vlak nog tips? Ik ga de link van Zoe123 eens bekijken en op zoek naar een LK in de buurt! Mijn man is op dit moment een dubbele kolf voor me aan het ophalen, zodat ik in ieder geval een stuk minder tijd kwijt ben door steeds om en om te moeten kolven Ben in ieder geval blij dat jullie allemaal aangeven dat het nog een optie is om weer verder te gaan. Ik roep altijd heel hard dat ik geen moeder ben die per se borstvoeding móét geven, maar het stoppen zat me toch niet helemaal lekker en gisteren kreeg ik zóveel spijt. Misschien gekomen doordat m'n zoon gisteren vreselijk aan het huilen was vanweg pijn in z'n oog, dat ook enorm rood zag, en iemand adviseerde om er een druppel BV in te laten vallen. Na een minuut of 20 gaf hij al aan dat het minder pijnlijk werd. Uiteindelijk zijn we toch bij de huisarts geweest, waar hij oogdruppels voorgeschreven heeft gekregen, maar het liet me op dat moment wel inzien wat voor topspul BV eigenlijk is We gaan er gewoon weer voor!
Ik pak dit stukje er nog even uit, omdat ik zelf ook hiermee zat. Mijn oudste kon tot 8 weken moeilijk uit mijn rechterborst drinken, zonder tepelhoedje ging al helemaal niet, omdat die groter is en er ook meer spanning op stond. Mijn jongste is een stuk sterker en kan het zonder tepelhoedje, maar toch verslikt zij zich soms omdat er zoveel spanning op staat en bij de toeschietreflex de melk letterlijk eruit spuit. Andere houdingen werkten bij ons ook niet, ik voed nu nog altijd in de madonnahouding. Wat wel helpt voor het aanleggen is inderdaad die ergste spanning eraf kolven. Ik deed dat gewoon met de hand dmv borstcompressie en ving de melk op. Een paar minuten was genoeg, het spoot er echt uit. Zodra ik merkte dat de spanning weg was kon ik haar goed aanleggen. Dan zorgen dat je meisje met haar neus ter hoogte van je tepel ligt, en dat ze een grote mond maakt. Mijn dochter was nogal lui wat dat betreft Ze moet dan een beetje 'omhoog kijken' zodat haar halsje langer wordt en ze makkelijker kan drinken. Krijgt je dochter geen vat op je tepel of kan ze geen vacuum zuigen? Hoe lang probeer je haar aan te leggen aan die rechterkant (in de zin van minuten?) Hier hielp het ook als ze nog niet te hongerig was, anders werd ze enorm gefrustreerd en lukte het helemaal niet meer.
Je moet ook geen borstvoeding geven hoor! Het is voor iedere vrouw om te bedenken waar de grens ligt, tot hoe ver je wil gaan. Dat kan alleen jij zelf bepalen Als je een goed plan van aanpak hebt, besef dat borstvoeding soms een investering is op langere termijn, en steun van het thuisfront, dan is het verder kijken hoe het gaat. Hou je ons op de hoogte?
Nog even een reactie op Mango; Topic gelezen en jemig, wat een verhaal! Ik kan me voorstellen dat je daar ontzettend mee gezeten hebt.. Wel heel erg fijn dat je het af hebt kunnen sluiten en er niet meer negatief op terugkijkt!
Zo doen we het inderdaad! Het verschilt eigenlijk per keer. Als ze hongerig is lukt het inderdaad helemáál niet. Dat schudt ze heel hard met haar hoofdje heen en weer en wordt ze enorm boos als het niet lukt. Voor ons allebei heel frustrerend. Als ik het probeer als ze minder hongerig is, hapt ze bijvoorbeeld, zuigt heel even en laat dan meteen weer los. Soms doet ze dat zelf, omdat ze haar hoofd weer de andere kant opdraait (om verder te zoeken, lijkt het), maar soms gaat het ook vanzelf. Alsof ze de kracht niet heeft om de tepel in haar mondje te houden en hij er vanzelf uitglijdt. Ze begint daarna meteen weer te zoeken, maar het lukt niet om de tepel weer te vinden, of het bovenstaande herhaalt zich weer. Niet vacuüm kunnen zuigen zou ook best kunnen, want het hele 'ritueel' gaat altijd gepaard met heel veel charmante smakgeluiden Nu is m'n man net thuisgekomen met de dubbele kolf en daar zitten ook tepelhoedjes bij. Nooit bedacht dat die het haar wel eens een stuk makkelijker zouden kunnen maken (desnoods alleen rechts en met links verder naturel oefenen), dus dat gaan we zo eens proberen!
Tepelhoedje kan inderdaad heel veel schelen! Mijn beide dochters hebben het ook nodig gehad, de oudste wat langer dan de jongste. Succes, ben benieuwd of het verschil gaat maken. Sowieso gaan ze rond 6 a 7 weken meestal veel krachtiger kunnen drinken.
Ik wil je echt adviseren om contact op te nemen met een lactatiekundige bij jou in de buurt. Want onmogelijk is het zeker niet Ik wens je heel veel succes!
Ik wil alleen even zeggen dat ik veel van je dochtertje herken in mijn eigen meisje. Zij is met 34+4 weken geboren en had ook veel moeite met de borstvoeding. Het eeuwige geëmmer met kolven, nakolven, flesjes, tepelhoedjes, toch nog even oefenen aan de borst, niet goed aanhappen, niet vacuum zuigen, eventjes zuigen en dan weer opgeven, oh nee toch niet want ze blijft zoeken, iedereen die gruwelijk gefrustreerd raakt.... zucht... *flashback*. En dan ook nog, pas laat ontdekte, tongriempje en lipbandje ellende... pfffff... Ik wil je graag even een hart onder de riem steken. Het is zeker nog niet te laat om de borstvoeding weer flink op gang te laten komen. Er is zeker een (hele goede!) kans dat je dochter de borstvoeding onder de knie gaat krijgen. Maar het heeft allemaal (helaas) veel tijd en heeeeeeeeeel veel geduld en energie nodig. En ook goede begeleiding (lactatiekundige! onderschat dat niet, ik had er zelfs 3... Een lactatiekundige is écht nodig in dit geval en zal je ontzettend veel helpen). Maar ik kan je vertellen, voor mij: het was het allemaal dubbel en dwars waard! Vanaf dat mijn meisje 10 weken was kon ik echt zeggen: de borstvoeding is geslaagd, en we genieten!! Veel succes meid. Als dit is wat je wilt, zorg dan dat je door blijft bikkelen en niet opgeeft op zware tijden. Het wordt echt makkelijker, uiteindelijk Blijf dat tegen jezelf herhalen. En zorg dat de mensen om je heen, vooral je partner, dat ook blijft herhalen tegen je. Het zal je er doorheen slepen.
Heel veel succes! Ik hoop dat relacteren lukt. Hier was het erg moeizaam dochter aan de borst te krijgen, met tepelhoedje is het uiteindelijk, na 10 dagen, gelukt. Bij 3 maanden kon ik daar mee stoppen. Dochter is nu 22 mnd en nog steeds borstverslaafd, ze drinkt zeker 8-10x per dag bij me.
Allereerst gefeliciteerd met de geboorte van je dochter! Wat jammer dat het niet is gegaan zoals je voor ogen had. Maar gezien de termijn is het zeker niet te laat om te relacteren. Het advies dat je dat het beste doet met behulp van een goede lk is al gegeven! Wat ik niet begrijp is dat de vk een fles heeft laten geven. Juist een baby die de tepel nog niet goed pakt (om welke reden dan ook) geen je geen fles, maar die ga je fingerfeeden. Hier ook een verzwakte baby en verzwakte moeder na de bevalling en op dag 4 pas melk. En na nog eens zoveel dagen pas baby aan de borst. Kolven, fingerfeeden en weer dat hele ritueel kost inderdaad heel veel energie, maar het was het mij allemaal waard! Succes!