Ik vond het vreselijk dat ik heel pijnlijke rugweeen had en ze niet goed kon opvangen...raakte er een beetje van in paniek... Het persen vond ik geweldig...had met 4/5 cm al persdrang...dus toen ik eindelijk mocht was het een opluchting! De uitdrijving duurde ook maar 20 minuten!
Ehm... voor iedereen die nog moet bevallen en dit onderwerp wél gelezen heeft... Ik verwijs je even door naar http://www.zwangerschapspagina.nl/de-bevalling/153328-alleen-maar-positieve-verhalen.html
Ik vond de weeen storm echt niet leuk! 3 Weeen in 5 minuten en wat leverde het het op na 1 1/2 uur 1 cm. Bijna niks dus. Tijdens het persen die brandende pijn auwwww Ik heb tijdens de bevalling nog wel met een spiegeltje gekeken en ik moet zeggen dat vond ik echt geweldig. Vanaf dat moment dat ik alleen nog maar oke het doet vreselijk veel pijn maar niet lullen gewoon dom door persen. De hele uitdrijving duurde 30 min.
Het meest vervelende van de bevalling? Voor mij was dat het staan van het hoofdje. Dit deed zo veel zeer...en toen hielden de persweeën ook nog eens op. In totaal bijna 2 uur aan het persen geweest. Verder was ik ingescheurd en het hechten hiervan vond ik vreselijk. Dacht ik alles gehad te hebben...heb de vlk bijna van het bed afgeschopt, ondanks de verdoving.
Weeenstorm, echt verschrikkelijk en dat ze met haar hoofdje al heel diep lag, dus tussen de weeen door had ik daar ontzettende pijn van... Heb de eerste weken heel hard geroepen dat ik het nooit meer zou willen, maar nu denk ik alleen; ach die paar uurtjes pijn en je krijgt er zoveel voor terug!
Ik heb op 1 juli een keizersnede gehad. De bevalling begon wel natuurlijk. Het opvangen van de weeën gingen heel goed. Ik had ongeveer 3 cm ontsluiting toen ik naar de OK gereden werd. Ook de keizersnede viel me mee. Ruggenprik deed helemaal geen pijn. Ja, je voelt een prikje maar echt niet heel erg. Daarnaast verdoven ze de huid eerst. Wat me tegenviel was de napijn. Het duurde maar een paar dagen maar tjonge, jonge wat deed het zeer zeg. Zolang je gewoon stil blijft liggen is er niets aan de hand, maar zodra ik ook maar een beetje bewoog (bijvoorbeeld in mijn slaap) dan deed het echt heel erg zeer. Maar gelukkig duurde dit maar een paar dagen. Nu voel ik me alweer een stuk beter. Advies voor iedereen die een keizersnede krijgt; Neem daarna rust, rust, rust. Ook al heb je het gevoel dat het allemaal wel gaat. Laat je verwennen en blijf gewoon in bed liggen als je thuis komt.
Ik heb ook bijna 2 uur geperst, dat was behoorlijk zwaar. Maar het ergste vond ik de hechtingen en alle pijn van de kneuzingen ik dr aan over heb gehouden
De laatste weeën voor de volledige ontsluiting (of eigenlijk: het wachten op de vk terwijl m'n lijf al begon te persen). Achteraf viel het mee; deze fase duurde niet lang en ik bleek inderdaad al volledig ontsloten te zijn. Dat het hoofdje stond was niet fijn, maar ik wist dat het nu écht bijna zo ver was dat ik de kleine zou kunnen vasthouden, en daarmee was ik er erg blij mee dit te voelen.
Mijn 'fout' is geweest dat ik dacht 'dat doe ik ff'. Iets te nuchter ingesteld. Heb van 5 uur s ochtends tot 17.00 0m de 20 - 15 minuten wee-en gehad. Die waren goed te doen. Daarna werden ze sterker. De verloskundige heb ik om 18 u gebeld dat er wat gaande was. Om 18.30 kwam mijn vriend thuis en toen ging het hard.. om de 7 minuten en daarna om d 4. De vk kwam om 19.30 en toen had ik gelukkig wel al 4-5 cm ontsluiting. Ik was blij om dat te horen (dat ik al op de helft zat!). Maar toen begon de persdrang tijdens de wee-en die de wee=en kwamen om de 3 minuten.. om 22.45 vliezen gebroken door vk. Ik vond het een hel, maar dat komt echt doordat ik mezelf verloor in de wee-en en ze niet weg kon puffen en bijna ging hyperventileren. Gelukkig mocht ik persen om 0.30 uur. Ik had altijd gehoord dat dat walhalla was.. Nou Ik vond van niet. Tering wat doet het zeer als dat hoofdje vast zit enje het naar buiten moet persen. Na een uur is ons zoontje geboren. Het ging niet goed met hem waardor hij naar het zoekenhuis moest, mar ik was zo moe van de wee-en en het persen en de pijn.. Uiteindelijk komt ons zoontje morgen naar huis. En ik ben zooooo verliefd op hem. Ik zou de bevalling zo over doen. Zelfs als het meerpijn doet Een volgende keer zou ik echter beter voorbereid zijn op wat er kan gaan komen (ik onderschat het nu niet meer) en ik weet dan wat ik er voor terug krig,. Dat helpt ook wel denk ik, want nu dacht ik heel de bevalling geen een keer aan het feit dat ik het ergens voor deed, namelijk een prachtkind!!
Dat de ruggenprikken niet werkten tijdens de 8 uur durende weeenstorm. En het herstel van de sub-totaalruptuur en de aambeien van het persen.
meest vervelende was mijn gyn! en de ontsluiting dat na 6uur nog steeds op 2cm stond. Oja en die fijne ruggenprik bij de KZ!!! hufters prikten 5x mis! ben uiteindelijk bevallen via KZ, had wel 10cm ontsluiting na 15uur weeen maar kleine wilde niet verder indalen. Gyn die ik had in ziekenhuis was een (**piep**) ! Komt ie vrolijk de kamer binnen lopen kijkt op ctg scan en zegt: zo te zien heb je nog geen weeen.... Geen weeen?? wat is dit dan al 10uur lang? een picknick?! Tja kon m wel wurgen, hij mazzel dat er net een flinke wee aan kwam
Geen persdrang. Vreselijk. Had volledige ontsluiting en mocht (moest) gaan persen maar ik wou niet. Voelde geen drang en deed errug veel pijn. Ze zat ook nog vast dus ik heb me het leplazerus geperst, auwe! Gelukkig na bijna 2u persen wou ze er toch uit
De weeënstorm die ik kreeg, geen persweeën hebben, moest alles op eigen kracht doen. Het hoofdje wat stond....maaaaaaaaaaaaaaaannnnnnnnn...wat deed dat verrekte zeer heb een partij gevloekt en getierd in dat ziekenhuis ik dacht echt dat ik vanaf me grote teen, tot aan me kruin was uitgescheurd! Co-assistente die bijdehand deed, ik moest niet zo gillen, want het viel heus wel mee volgens haar. Echt die meid heb ik zo verrot gescholden, gezegd dat ze heel gauw moest maken dat ze wegkwam, want anders zou ik tussen me weeën door, haar eigenhandig de kamer uit gooien! Ik vond het hele bevallen gewoon geen ruk aan, ik dacht echt...dat doe ik wel ff...binnen een paar uur ben zijn we thuis met onze baby. Niet dus Ben benieuwd hoe het met de 2e bevalling zal gaan. Groetjes
eigenlijk viel alles mij tegen! had het veeeel lichter ingeschat.. alleen het moment dat de kleine eruit kwam dacht ik dat dat ontzettend veel pijn deed maar dat was juist het minst pijnlijke en de knip heb ik helemaal niet gevoeld.. persweeën heb ik helemaal niet gehad dus daar kan ik niet over meepraten
wat mij tegenviel??? gevoelsmatig; dat ik niet in de gaten had dat mijn kleine meisje al héél snel geboren zou worden! {bevalling van 3 uur} kwa pijn; de intensiteit van de weeën, de weeën slokte me op en had een "bevangen"" gevoel... persen was ook pijnlijk maar dat is echt de laatste fase.... Ik zie wél tegen deze bevalling op maar meer met de reden dat ik hoop dat mijn vriend het red als hij op zijn werk zou zijn... entja ik weet dat hij er niet op dezelfde manier uitkoment al hij erin gegaan is.
2 uur persweeëm tegehouden, 10x opnieuw infuus geplaatst, uiteindelijk mocht ik persen 2uur geperst en toch nog met vacuüm gehaald en de nabevalling kwam er niet uit!!!
Dezelfde dingen als jij Toen zijn hoofdje eruit was en ze zeiden dat ik weer moest persen riep ik tegen mijn man dat ik het niet meer kon haha Net alsof hij daar kan blijven zitten halverwege haha Maar even FLINK de tanden op elkaar en plop hij schoot eruit! (Helaas wel een klein scheurtje maar daar mag ik mezelf nog gelukkig mee prijzen als ik andermans verhalen hoor/lees) O ja en de weeenstorm viel me ook tegen! (ingeleide bevalling) ik dacht dat ga ik ff doen maar het was zo vreselijk die pijn! (om de minuut een verschrikkelijke wee!) Heb gesmeekt om een ruggeprik terwijl ik daarvoor anti-ruggenprik was en panish voor het aanbrengen! Nou als je zo'n pijn hebt dan wil je wel. En dat haalde de ergste pijn ook meteen weg, heerlijk was dat! Bij een eventueel volgende inleiding zou ik direct een ruggprik willen vanaf aanvang van de bevalling want het scheelt een hoop pijn en je kan alles beter aan. Eigenlijk ben ik van mening dat geen enkele ingeleide bevalling zonder verdoving moet beginnen want het is al meteen zo erg dat je echt ligt te gillen van de pijn. (En ik ben beslist niet kleinzerig)
Bij mn oudste dochter had ik met 30 weken al voorweeen. Ze is precies met 37 weken geboren, kon makkelijk de weeen zeg zuchten, af en toe douchen en wat lopen. Bij mijn tweede dochter werd ik ingeleid met 38w en 5 d, omdat ze maar twee bloedvaten in dr navelstreng had, dus ze had een groei achterstand. Had alleen al genoeg aan de gel, infuus niet meer nodig zo heftig waren de weeen (weeenstorm) de een na de ander.... Zat met mn knieen op bed en vermoorde mn kussen, en schreeuwde van de pijn (als ik een vrouw hoorde schreeuwen op tv dacht ik altijd wat een aansteller) Op een gegeven moment deden mn knieen zeer dus ging ik op mn rug liggen, en toen kreeg ik de drang op te poepen...de vk kwam en moest mn benen pakken en mocht gaan persen. Moest ook poepen en binnen x persen was mn dochter er eindelijk! Dus dat vond ik dus erg tegenvallen, mn eigen vk was er niet helaas, toen mn dochter er was kwam ze dus net te laat (sinds 2006 mochen ze het niet zelf doen in het zh). Dus ik hoop nu eindelijk op een thuisbevalling.