hallo,misschien een vervelende vraag,maar ik weet sinds gisteren dat er een kans is dat mijn zwangerschap buitenbaarmoederlijk is.ik vroeg me af wie van jullie hier ervaringen mee heeft,en hoe jullie er destijdsachter kwamen,....ik ben namelijk echt een leek op dat gebied en ookal is er veel over te lezen op internet,ik ga liever uit van iemand die het mee heeft gemaakt..ik zou het heel fijn vinden als jullie je verhaal met mij willen delen.ik had gisteren en zwarte echo,geen kind te bekennen dus,maar had wel een hoog hcg gehalte in het bloed,moet morgen terugkomen nogmaals bloedprikken en echo maken
Hoi Miranda, Helaas heb ik daar ervaring mee ja. Ik kan je geen symptomen van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap geven, omdat die er niet echt in het bijzonder aan te geven zijn, zeker niet zo in het begin. Voor mij was het zo dat ik met 6 weken en 2 dagen bloed begon te verliezen. Op de echo bleek niets te zien en na het bloedprikken daalde het Hcg. Toen werd een tweede echo gemaakt en werd ons kindje gezien in mijn eileider. Mijn advies: wacht rustig (ja, makkelijk gezegd... ik weet het) je tweede echo en bloedonderzoek af. Van een afstand kan je er helaas niet veel van zeggen. Ik hoop voor jou dat het niet waar is en dat je morgen een mooie echo en goed nieuws krijgt. Groetjes, Josien
Beste Miranda, Bij mijn eerste echo hadden ze ook niets opgemerkt, bij de tweede wel. Dus het is soms ook gewoon heel onduidelijk. Eén tip: mocht het misgaan en mocht je je kindje op een echo zien in de eileider, vraag dan of je de echo mag hebben. Ik heb gemerkt dat het voor mijn verwerking veel betekend heeft. Ik zou er niet op vertrouwen dat je aan de hand van een zwangerschapstest achteruitgang kan zien van het hCG. De bloedtest die ze in het ziekenhuis doen is heel betrouwbaar en zou ik daarom ook afwachten. Succes, Josien
Oh oh, niet door mij hopelijk... Nee, zoals gezegd: je moet nog niet wanhopen en rustig (proberen) af te wachten. Het kan nog alle kanten op... Succes nogmaals, Josien
Waarom denken ze dat? Je bent al 8 weken dus als er een vermoeden is, dan moet je vandaag nog naar het ziekenhuis voor ene echo hoor! Als het vruchtje nog groter wordt kan de eileider knappen! HCG wordt bij een NNZ overigens niet minder hoor. Je blijft gewoon HCG aanmaken. Als je test minder + wordt of je HCG daalt is er eerder sprake van een miskraam. Sterkte
Bese Miranda, Toen ik bij mijn vorige zwangerschap bij 7 weken een echo kreeg was er ook helemaal niets op te zien. Het HCG was wel hoog! Ik moest toen om de dag terugkomen voor een echo en bloedonderzoek maar helaas veranderde er niets! Ik had geen klachten! Na 3 slechte echo's kreeg ik een kijkoperatie en toen bleek dat in mijn rechter eileider het vruchtje zich had ingenesteld. Ze hebben toen mijn rechter eileider verwijderd. Ze waren er op tijd bij want het was al gaan bloeden en ik had al wat bloed in mijn buikholte zitten. Op een echo is het heel moeilijk om een eileider te zien! Bij mij zagen ze deze niet! Ik wens je heel veel succes en sterkte en hoop natuurlijk op een goede echo voor jou! Illy
Beste Miranda, Allereerst veel sterkte toegewenst. Bij mij hebben ze bij een echo van ruim 8 weken de buitenbaarmoederlijke zwangerschap ontdekt. Ik moest meteen opgenomen worden en geopereerd (ben een dag later geopereerd omdat ze vlak voor de operatie een ruis bij mijn hart ontdekten en het zekere voor het onzekere wilden nemen). Ook ik had voor de bewuste echo niet echt wat gemerkt. Had af en toe wel behoorlijke buikpijn en werd er soms duizelig van, maar de verloskundige stelde me gerust door te zeggen dat het waarschijnlijk mijn darmen waren. Ik had geen bloedingen. Wat ik vreemd vind is dat ze jou met 8 weken zwangerschap weer naar huis hebben gestuurd. Ik mocht het ziekenhuis niet uit totdat alle onderzoeken compleet waren en toen ze zeker wisten dat het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was, mocht ik al helemaal niet weg en werd ik voortdurend gecontroleerd. Laat je niet gek maken door allerlei mailberichten, bij iedereen is het anders. Mocht je ongerust blijven, dan zou ik gewoon het ziekenhuis bellen en vragen om direct nader onderzoek. Want ze morgen zullen zien, zullen ze vandaag toch ook ontdekken lijkt me? Nogmaals veel sterkte toegewenst.
Hoi Miranda, Ik sluit me aan bij Isabel... als je je echt heel veel zorgen blijft maken, zou ik gewoon nogmaals het ziekenhuis bellen. Ze hadden mij toen ook een spoednummer meegegeven. Ik neem aan dat als ze je niet daar gehouden hebben, dat ze wel heel veel twijfel hebben over een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik weet in ieder geval wel dat ze mij destijds niet meer naar huis lieten gaan. En ik weet nog wel dat ik dat toen heel stom vond. Ik had nergens echt pijn, dus vond het allemaal nogal onzinnig. @Luna73: je kan wel degelijk een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben en toch een dalend hCG. Er zijn eigenlijk drie mogelijke behandelingen bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap: 1. afwachten en hopen dat je lichaam het zelf oplost 2. een chemokuur om de 'ongewenste' celgroei uit je lichaam te weren 3. een operatie waarbij in 9 van de 10 gevallen je eileider verwijderd wordt met zwangerschap en al In mijn geval daalde mijn hCG de eerste dagen van dik 1700 naar dik 1100 punten en drie dagen later naar 325. Men wilde daarom afwachten. Maar helaas daalde het daarna niet verder. De eerste vier weken heeft men afgewacht. Maar omdat het, zoals gezegd niet verder daalde, ging men over op behandelmethode 2. Het kan dus wel... Groetjes, Josien
Ik heb in maart een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad, mijn symptomen waren alleen bloedverlies voor de rest voelde ik me gewoon zwanger. Ik moest ook om de dag bloed prikken en een echo maar helaas bleef de baarmoeder leeg. Op de echo konden ze niet zien of het in de eileider zat, het is echt een uitzondering als ze dat op de echo kunnen zien. Als je hcg boven de 1000 is moet er in de baarmoeder iets te zien zijn, bij mij was het toen rond de 4100 en nog niets te zien, ook op een uitgebreide echo niet. Voor ik er erg in had lag ik op de ok en hebben ze mijn linker eileider verwijderd. Na 6 weken kreeg ik de uitslag van de patealoog anatoom en er bleek inderdaad een vruchtje en placenta vorming in te zitten. Wat je goed in de gaten moet houden is dat als je hele erge buikpijn of schouderpijn (ik had dat pas na de operatie) of je wordt ineens heel erg ziek, beroerd, duizelig. Ga dan alsjeblieft gelijk naar de ehbo, als het een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en hij springt dan moeten ze daar optijd bij zijn. Sorry ik wil je niet bang maken, maar je waarschuwen. Weet je ook hoe hoog je hcg was? veel sterkte, conny
Wist niet dat dat zo was... ben blij dan dat dat bij mij wel zo was en dat ik in ieder geval nog een fotootje heb
mocht je nou van tevoren kramp krijgen vanwege een buitenbaarmoederlijke zwangerschap, kunnen jullie uitleggen in welke buurt die pijn of kramp dan te voelen is?ik heb nog steeds een soort menstruatiepijn boven mijn venusheuvel en onder mijn navel
Hoi Miranda, Ik heb dit voorjaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en het is ontdekt toen ik precies 7 weken was... Wel had ik vantevoren een paar keer heeeel erge pijn... Zo een pijn dat ik echt moest gaan liggen, zweten, duizelig, misselijk, gevoel naar de wc te moeten... die pijn zat bij mij linksoner in mijn buik (buitenbaarmoederlijke zwangerschap bleek ook links in de eileider te zitten)... Toen ik smorgens naar het ziekenhuis reed voor de 1e echo kreeg ik weer gigantische pijn, zweten, misselijk etc., maar nu veel erger... Het ging ook niet over... (De pijn is overigens waarschijnlijk dat er wat bloed verloren wordt bij de vrucht) Ik ben toen naar het ziekenhuis gebracht. Ik kreeg een echo en er was niets te zien in de baarmoeder... Ik moest daarom ook hcg prikken. Ik ben toen opgenomen omdat ze dachten aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap! Dus het vermoeden was er en ik mocht niet meer naar huis.. Een spuit gehad tegen de pijn en aan het infuus want ik mocht niets meer eten en drinken voor het geval ik plotseling geopereerd moest worden. Savonds nog een echo... weer twijfel.. Is het de dikke darm of toch een buitenbaarmoederlijke zwangerschap... Volgende morgen kreeg ik hcg te horen... 9736... Ik mocht dus echt niet naar huis... die morgen weer hcg geprikt... In de middag weer een echo... Hcg was weer gestegen en het was nu wel duidelijk... Het was niet geslonken en een bij een verstopping in de darm was dat al wel gebeurd... dus operatie! Volgende dag kon ik alweer naar huis en ik was alleen maar opgelucht dat het met een sisser is afgelopen.. Ze hebben mijn eileider gelukkig kunnen sparen! Maar meid... Het hoeft niet zo te zijn dat jij ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt... Het kan echt alle kanten op! Als je het niet vertrouwt en je witl morgen in het ziekenhuis blijven als ze je weer naar huis sturen, vraag er dan om! Laat ze weten dat je je ongerust maakt... Sterkte!
Miranda, Wacht nou even eerst met uitsluitsel van de vk. Jezelf nu zo onzeker (logisch ook hoor) Hier dan in een notendop hoe het bij mij is gegaan. Op het moment van testen gelijk 2 strepen. Toch voelde ik dat er iets niet helemaal klopte. Wij doen ivf en dan mag je al snel voor een echo. Dag na positieve test bloedverlies, en niet zo'n klein beetje ook. Mocht naar ziekenhuis komen, en baarmoeder konden ze nog niet veel zien, behalve een puntje. Bloedprikken en toen bleek het hcg hoog te zijn. Vanaf dat moment werd ik naar huis gestuurd en moest ik buikpijn in de gaten houden. Wist niet waar ik het moest zoeken. Op een gegeven moment zat ik in de auto en kreeg ik om de paar minuten krampen (achteraf lichte weeen) Wij naar ehbo in ziekenhuis. Iedere dag terug voor bloed, en iedere dag werd het hcg hoger. Ze konden niet zien waar het zat. Uiteindelijk hebben ze een buitenbaarmoederlijke zwangerschap in comibinatie met vermoedelijke persisterende trofoblast geconstateerd. Vanaf dat moment werd ik aan de lichte chemoinjecties gezet. Hier heb ik 4 injecties van gehad en na 13 wk en 5 dgn, was de zwangerschap en dus het hcg weg. Ik heb heel eerlijk gezegd heel veel geblocked van die tijd, ik weet alleen dat ik heel erg last had van menstruatiepijn en dat is voor mij eigenlijk het enige waarmee ik het kan vergelijken. Succes en blijf rustig meis. Groetjes, Elvira
ik heb voor die tijd geen klachten gehad, alleen wel het gevoel dat het niet goed zat! En ik heb met 5 weken bloedverlies gehad. ik wil je veel succes wensen en duim voor je dat alles goed is!