Hey lieve dames, Sinds een jaar ben ik samen met mijn nieuwe partner. We praten af en toe over een kinderwens. Ik zelf heb uit een eerder huwelijk al 3 prachtige jongens. Hij heeft helaas geen kinderen. Zijn kinderwens is er wel altijd geweest maar zijn vorige partner werd niet zwanger. Uit onderzoeken is toen gebleken dat de beweeglijkheid van zn zaad heel erg afnam. Het laatste onderzoek van ong 4 jaar geleden is dat er voor 98% geen beweeglijkheid is. Nu heb ik hem voorgesteld om eerst even te kijken waar we staan qua zijn kwaliteit. En dan kijken we verder.. Maar ik heb nu al veel veel vragen merk ik. Ik ben echt een leek wat dit betreft en weet niet waar ik goed kan zoeken. Kan er een icsi komen zonder IVF? Als de man onvruchtbaar is moet dan de vrouw ook in de mmm? En dan hormonen etc nemen? Wat zijn de opties voor een man die zo goed als onvruchtbaar is om op de meest natuurlijke manier een vrouw zwanger te laten worden?
Als ik dit verhaal zo hoor kom je directuit op ICSI. Dat doen ze meestal als de spermakwaliteit dusdanig slecht is. IVF vaker als het een de vrouw “ligt”. Het vervelende is dat de vrouw alles moet ondergaan. De man hoeft alleen maar een potje sperma in te leveren en wij als vrouwen moeten hormonen spuiten en een punctie doen, en daarnaast natuurlijk de terugplaatsingen.. Als je nog vragen hebt hoor ik het wel
Ja hij heeft idd zodanig slecht dat het uitkomt op een icsi. Is het idd alleen een optie dat de vrouw dus alles moet ondergaan qua het medische? Of zijn er ook nog andere opties?
Het rotte is van die hele medische molen: als vrouw ben je t bokje. Jij moet t ondergaan vooral. Bij heel slecht zaad lijkt icsi mij ook de enige stap. Ook omdat hij geen kinderen heeft verwerkt nog. Wel kun jij cryos terugplaatsen in het natuurlijk cyclus en dat scheelt wel in de hormonen Ik gebruik hormonen om mijn cyclus te ondersteunen en ik vind t qua bijwerkingen 100 procent meevallen. Elke keer tijd kwijt voor die echo's om cyclus te volgen vind ik echt minder....
Eiceldonatie en dan die cryo's terugplaatsen in natuurlijk cyclus als je zelf echt te erg opziet tegen alles ondergaan met punctie etc.
IVF en IVF ICSI is hetzelfde traject, enkel de bevruchtingsmethode (laboratorium) is anders. Bij IVF wordt een eitje op een petrischaaltje gelegd met daarbij honderdduizenden zaadjes. De bevruchting is dan relatief natuurlijk. De zaadjes zoeken zelf hin weg naar de eicel (hopelijk). Bij ICSI wordt er een zaadcel in de eicel geinjecteerd in de hoop op bevruchting. Bij zowel IVF als ICSI onderga je als vouw alles. Jij gaat +/- 2 weken hormonen spuiten en ondergaat dan een eicelpunctie. Daarna als er bevruchting is komt er een terugplaatsing. Zijn er meer embryo's zullen deze ingevroren worden als de kwaliteit goed is. Deze kunnen op een later moment worden teruggeplaatst. De man hoeft in dit verhaal 1x klaar te komen in een potje en de verdere bewerking gaat via het lab. Een andere manier is eiceldonatie. Dan hoef je zelf het hele traject van hormonen spuiten en eicelpunctie niet te ondergaan. Echter kan er dan geen eitje van jouw worden gebruikt. Als er geen reden is voor eiceldonatie (vervroegde overgang, ziekte, etc) wordt dit ook niet vergoed. Je dient het dan zelf te bekostigen. De kosten hiervan zijn erg prijzig (wij hebben dit gedaan ivm slechte eicelkwaliteit). Verder zijn er geen opties in dit traject. Het komt dus voor 95% op de vrouw neer, ook al ligt het probleem bij de man.
Wij zijn direct in de ICSI traject beland. Zie ons verhaal hier: https://www.zwangerschapspagina.nl/threads/na-5-jaar-zwanger.722743/
Als jullie een biologisch kindje van jullie samen willen klinkt dit als de enige optie. Een andere optie dan eiceldonatie is natuurlijk een zaaddonor. Voor jou een stuk minder ingrijpend, je krijgt ook samen een kind maar zonder zijn genetisch materiaal
Is dit vooral een zorg van jou? Want het antwoord hierop is "ja", de vrouw zal altijd alles moeten ondergaan, ook al is niet zij, maar de man verminderd vruchtbaar. De zwangerschap kan immers alleen door de vrouw gedragen worden. Aan een verminderde zaadkwaliteit is niets te doen, als dat is wat je bedoelt.
Het is niet helemaal correct wat je zegt “aan een verminderde zaadkwaliteit is niets te doen”. Het is niet 100% optimaal te krijgen maar met een gezonde levensstijl en goede en juiste vitamines is de zaadkwaliteit wel beter te krijgen. Mijn man had ook ene verminderde kwaliteit en met de juiste vitamines bleek zijn kwaliteit 3 maanden later echt een stuk verbetert. Een verminderd aantal is niets aan te doen nee als het daarom gaat.
Maar niet door middel van medicatie. Alle behandelingen zijn gericht op de vrouw. Van de man weten we vaak te weinig. Overigens is de kans dat je van een ICSI indicatie naar normale vruchtbaarheid gaat ook niet heel veel voorkomend.
De enige optie is ICSI. Als hij 4 jaar geleden al bijna geen bewegelijkheid had zal dat nu niet beter (eerder gelijk of slechter) zijn geworden. Daar kan je niets aan doen en op de natuurlijke manier is het zo goed als kansloos. Vraag jezelf wel heel oprecht af wat jij wilt. Hij heeft altijd een kinderwens gehad. Maar die van jou is al vervuld. Nu moet jij een heftig (want dat is het) medisch traject ondergaan. Terwijl je al 3 kinderen hebt. Daarnaast is jouw leeftijd natuurlijk ook van belang en hoe je uit eerdere zwangerschappen bent gekomen. Maar ivf en icsi vragen heel veel tijd en energie. En jij moet (terwijl jij gezond bent) veel hormonen en medicijnen slikken en medische ingrepen ondergaan. Weet je zeker of jij dit zelf ook ziet zitten?
Wat voor opties zouden er kunnen zijn? Om embryo's te krijgen via ICSI, moeten ze eicellen oogsten. Het is niet echt de moeite om elke behandeling maar één eicel te doen (uit een natuurljke cyclus), vandaar dat je als vrouw aan de hormonen moet om meerdere eicellen te laten rijpen. Het is wel klote, als het probleem niet bij jou ligt.