als mensen vragen: zwanger? hoe reageren?

Ha meis,

Ik heb het alleen direct mijn beste vriendin verteld en tegen de rest ook gewoon gezegd dat ik ongi was of er omheen geluld.
later toen het bekend was kreeg ik natuurlijk de opmerking "je hebt gewoon tegen me gelogen" ik heb toen mijn schouders opgehaald en gezegd dat ik het pas wilde vertellen als ik het "cruciale" moment voorbij was, uiteindelijk begrepen ze dit heel goed.

Liefs Shir

 

ik vond het gewoon ook heel speciaal een geheimpje van mij en mijn ventje en de baby verder niemand... helemaal super.

slaap ze meis!

 

Gewoon zeggen dat je een dikke ongi hebt. Gaat niemand wat aan.
Succes!

 

leugentje om eigen bestwil. het is nog pril er kan nog van alles gebeuren. als jij het nog even voor julliezelf wil houden dan moet je gewon even een leugentje om eigen best wil doen.

 

Als je al je vriendinnen vertelt dat je bezig bent....zou je ze eigenlijk ook "moeten" vertellen dat je zwanger bent.

Als iemand mij verteld dat ze zwanger willen worden....voel ik dat ook een beetje als dat ze dat willen delen.
Dus ik zou dan ook vragen tussendoor hoe het ervoor staat

Was misschien niet zo slim dus, om het te vertellen.

Je kunt er voor kiezen om te blijven liegen (niet zo netjes) of je zegt het.
Het is pril, oke, maar stel DAT er wel iets niet goed gaat...dan zijn ze er wel voor je om daar doorheen te helpen.

Succes met je beslissing!

*echte vriendinnen kan je denk ik toch niet lang in de maling nemen*

 

Zit ook wel wat in!

 

pffff kon t niet geheimhouden hoor!
vanavond was ik op een opening van een groot sportvoedingscentrum en daar zijn allemaal sportvrienden van mij en mijn man en 1 zegt goh joh jij word wat steviger zeker? en ik zeg meteen ja dat van mij mag dat van jou is een vetrol whahahha tja meteen verlul ik me dus

 

Whahahahahaha! Nou wel de mond gesnoerd!

 

...mee eens.
En het is zo leuk/fijn om alles te delen, ook je onzekerheidjes of het de 1e weken wel goed gaat.. en als het misgaat, en niemand weet dat je zwanger bent, hou je dat dan ook voor jezelf?
Is erg moeilijk, ik heb mijn zwangerschap (en helaas 2 miskramen) vanaf het prille begin gedeeld met mijn dierbaren, en waardeer hun vriendschap des te meer.

 

Als het echt nog stil wil houden moet je gewoon liegen. Hoe moeilijk ook.
maar idd. zeg dat je ongi bent,of niet lekker in je vel zit en 2 maanden pauze hebt ingelast.

kan je na die 2 maanden mooi vertellen dat je zwanger bent.

 

Je moet natuurlijk helemaal zelf weten wat je doet maar ik vind wel dat je in deze situatie mag "liegen". Ik zie het ook niet echt als liegen. Als iemand achteraf kwaad wordt vind ik dat toch jammer voor die persoon toch?!

Ik heb ook 2 miskramen achter de rug. Bij mijn eerste zwangerschap had ik het na 8 weken verteld (al hartje zien kloppen) maar daarna is het alsnog fout gegaan. Ik persoonlijk vond het erg vervelend om het verhaal elke keer weer opnieuw te vertellen. Bij de 2e keer heb ik het daarna niet verteld en toen het mis ging heb ik dat alleen gedeeld met de personen waar ik behoefte aan had.

Maar ja, iedereen is anders dus iedereen heeft hier een andere mening over denk ik.

Groetjes, Dora

 

ook ik vind dat je gewoon mag zeggen wat je altijd zegt: Dat je gewoon ongi bent geworden. Ik heb zelf ook glashard zitten liegen toen er onderling met collega's wat gegeint werd. Zo van geintjes, maar ondertussen houden ze je wel goed in de gaten of het toevallig niet waar is en dat je toch zwanger bent (er was al 1 zwangere collega) .

Verder weet ik dat mijn beste vriendin ook zwanger probeert te worden, ik spreek haar niet wekelijks, maar als ik haar spreek, denk ik er altijd aan, maar ik zal het nooit vragen en als het wel ter sprake komt om de 1 of andere reden, zal ik nooit verwachten dat ze mij de waarheid verteld, totdat ze daar zelf aan toe is. En dat ik het dan niet als eerste hoor vind ik echt niet gek of een belediging. Dus als ze hierover zou liegen, zou ik dat alleen maar logisch vinden, het gaat om haar wat dit betreft! Niet om mij!

 

Ik heb het vrij snel verteld aan iedereen, ik was namelijk 7 weken zwanger toen ik trouwde en op het feest savonds heb ik het gewoon gezegd.

 

Toen ik net zwanger was, belde mijn beste vriendin op en zei dat ze gedroomd had dat ik zwanger was. Tsja, toen kon ik mijn mond niet meer houden en heb ik het haar verteld.

Onze ouders, broers/zussen, schoonzus en beste vriendin wisten het voordat ik twaalf weken zwanger was. Anderen, zoals collega's heb ik het later verteld. Ik dacht ook, als het misgaat voor 12 weken, dan zal ik het ook vertellen aan mijn naasten/familie. Zo'n verdriet zou ik niet voor me kunnen houden.

 

Ik zou eigenlijk in februari met een nieuwe opleiding beginnen (heb er al wel een af), maar hoe dichterbij het kwam, hoe meer ik ertegenop zag. Gewoon vanwege het feit dat we dan minimaal 4 jaar moesten wachten met kinderen. En dat trok ik dus echt niet, die gedachte. En mn vriend wilde dat eigenlijk ook niet (hij is 30). Toen hebben we besloten dat ik de opleiding niet zou doen en dat we voor kinderen zouden gaan. Een opleiding kan altijd nog
Nouja, de familie wist dus dat ik naar school zou gaan en ze gingen vragen hoe het was gegaan, de eerste dag enzo. (waar i kdus niet geweest was) En ik wilde daar niet over liegen (duh).
Toen hebben we ze verteld dat we voor kinderen wilden gaan. Dus iedereen wist het al.
Nu had ik een week voordat ik wist dat ik zwanger was heel erg buikpijn en dat wisten een aantal ook al, dat ik ziek was.
We konden het dus ook gewoon niet voor ons houden dat die buikpijn kwam doordat ik zwanger was (toen we t uiteindelijk wisten). Ze maakten zich namelijk echt zorgen om me!

Wij hebben het dus allemaal meteen gedeeld met de familie en daar zijn we heel blij om. Zo kunnen ze tenminste rekening houden ermee als ik bijv niet lekker ben, of om bepaalde dingen te doen. Ik hou er niet van om erover te liegen of om dingen te verbergen.
Ook vind ik het fijn dat ik bij mensen terecht kan mocht het misgaan En ik kan bij de moeders en oma's terecht voor vragen

 

Vreselijk lijkt me dat, als iemand steeds aan je gaat vragen "en, zwanger?"
Ik zou geen zin meer hebben om diegene te zien, vooral als het niet raak zou zijn.
Een vriendin van mij is ook wat langer bezig geweest, maar ik heb haar nooit gevraagd of ze al zwanger was.
Het kan gewoon heel lang duren, en elke keer die vraag vind ik tactloos.

 

ik kon het niet voor mijn houden en heb tegen mijn beste vriendin ook verteld dat ik zwanger ben, ik weet ook dat zij ook graag kinds wil maar dat het moeilijker gaat vind dat wel jammer hoor, maarja kan daar ook niets aan doen hoop voor haar dat het ook keertje komt natuurlijk.
maar je mag natuurlijk hier over liegen, maar als het mis gaat is het ook fijn als je strakjes niet te hopen natuurlijk dat je er met iemand over kan praten bijvoorbeeld dan als niemand iets weet zou je het ook niet makkelijk vertellen.
maar snap dat je de prille periode wil afwachten, maar het is ook lekker om het te delen en er over lekker te babbelen.

succes