@Wachtende: Ik heb wel een kapje op mijn mond gehad, volgens mij was het lachgas, maar ik weet het niet zeker. Nou ja als ik mijn mannetje nu zie rondtijgeren en allemaal ondeugende dingen zie doen, ben ik helemaal blij dat ze snel gehandeld hebben.
Propofol dempt de ademprikkel. Als je een klein beetje geeft merk je er vaak niets van bij de baby. Er zijn echter genoeg anesthesiologen die het niet geven.
Lijkt mijn verhaal wel exact! Ook zo'n 12 tot 15 keer geprikt (man is op gegeven moment gestopt met tellen). 3 anesthisten en een blauwe plek die dubbel zo groot was als de jouwe. Altijd baas boven baas he En idd hadden ze ook in het AMC dit nog nooit meegemaakt en kreeg ik alle medelijden en respect van het operatieteam Ik had alleen geen stroomstoot in mijn kont, hahaha! Je zult de lucht wel ingevlogen zijn Wat was bij jou de reden dat het niet lukte? Bij mij was er te weinig ruimte tussen de wervels om de naald in te krijgen.
Ik zou ook ingeleid worden. Netjes op de afgesproken tijd gemeld. Kreeg eerst een half uur een CTG. Dat was prima. Toen van de arts assistent de gel aangebracht gekregen. Ik had al 1 cm ontsluiting. Dacht nog, altijd fijn al een cm waar je niks voor hoeft te doen. Na de gel ging het snel. Ik kreeg gelijk heftige (pers???)weeën. De hartslag van onze dochter dipte gelijk naar iets van 70 slagen/minuut. Voor het wist had ik heel veel personeel om me heen staan. Ik kreeg zuurstof en er werd een infuus geprikt. Binnen vijf minuten is toen besloten dat ik naar de OK zou gaan want op het middel dat ze ingespoten hadden werden de weeën niet minder en de hartslag van onze dochter verhoogde niet. Bij mij zijn ze dan ook met behoorlijke spoed naar de OK gerend. Ik ging even voor iedereen (met behoorlijk wat geklaag van dien, begreep ik later van mijn man). Door de grote angsten die ik had ben ik onder narcose gebracht. Ik was zo bang mijn meisje te verliezen en wist dat ze op die manier het snelst konden opereren. Inmiddels is ze vijf maanden en is het een wolk van een baby die het super goed doet! Wel heb ik nog regelmatig last van angsten. Een van die angsten is het krijgen van een 2e kindje. Mijn man zou dolgraag nog een 2de willen maar ik durf het nu gewoon nog niet aan. Ik wil dit alles niet nog eens meemaken ondanks dat de kans heel klein is. Wij praten en huilen er samen heel veel over maar voor buitenstaanders is het maar moeilijk te begrijpen! Ik denk ook dat ik mijn dochter meer verwen en vertroetel dan anderen misschien zouden doen. Maar voor mijn gevoel is het goed zo. Lekker genieten van mijn meisje.
Ooooh wat komt het weer dichtbij.... Hier ook een traumatische eerste bevalling (want zo mag je onze ervaringen echt wel noemen). Heel kort gezegd: overtijd, naderende zwangerschapsvergiftiging, inleiding, heftige weeën, ruggeprik, geen vorderende ontsluiting, weeënopwekkers, geen persdrang, hoge koorts, acute spoed, panische ik, gestresst personeel, reserve ok(?), mega angst, gezonde baby, enorme eenzaamheid op de verkoeverkamer, paniek niet zelf te baas komen, versneld naar de verloskamers, blote papa met blote zoon, eind goed al goed, goed herstel. maatschappelijk werk aan mijn bed gehad en na 8 weken een goed gesprek met de gyn. Maar toch zitten de emoties nog bijzonder hoog (lees hier ook weer met tranen in mijn ogen) ik ben inmiddels 3x bij een psychologe geweest (domstad babyblues) speciaal voor oa bevallingstraumas. Maar toch blijft het moment van totale eenzaamheid heel heftig en ook al weet ik dat ik niet heb gefaald toch voelt het wel zo! Nu zit ik hier dus weer te lezen omdat we straks naar het ziekenhuis moeten voor de overdracht aan de gyn. Ik ben goed voorbereid en heb zo bijvoorbeeld vanmiddag twee gesprekken; een intake bij een vp maar daarna ook een gesprek met een gyn (dit is niet standaard bij een normale overdracht). Ik heb samen met mijn psych een bevallingsplan opgesteld ( maar er komen nav dit topic nog wat puntjes bij). Hoe het verder gaat ik heb geen idee. Ik probeer zo veel mogelijk een goede voorbereiding te doen zodat ik zoveel mogelijk vertrouwen in mezelf heb... Maar eerlijk is eerlijk ik krijg steeds meer de zenuwen..... Nu ligt ze sinds vorige week ineens in stuit!? ( toen had ik s nachts erge buikgriep, vk gekomen, hoge bloeddruk, beetje eiwit dus toch maar voor de hele check naar het zh). Mijn bevallings verhaal staat hier ook op zp zal het eens zoeken..
Dit insmijt verhaal... http://www.zwangerschapspagina.nl/geboren/200740-sephs-bevallingsverhaal-inleiding-ontsluitingsfase-spoed-keizersnee.html
Als iemand vragen heeft over keizersnede, geef mij gerust een bericht. Mijn eerste was spoed, die overleefde ik bijna zelf niet. Tweede was planning, zoontje paar uur na de bevalling blauw en gestopt met ademen, gelukkig goedgekomen. Hij zat onder een dikke laag smeer tijdens bevalling. Derde ging perfect! Zoon zat heel mooi in het vlies. Vierde was een ramp, zoon zat heel hoog en vastgedraaid in navelstreng. Behoorlijk wat ribben gekneusd en gebroken maar zoontje was na een dag helemaal in orde. Binnenkort hoop ik zwanger te raken van nummer 5. Een keizersnede betekent helemaal niet dat je geen groot gezin kan krijgen. De gynaecoloog wilde mij niet steriliseren omdat het er nog prachtig uitziet. Enige risico is dat de placenta laag gaat liggen en daardoor verkleefd met litteken. En falen? Ik geef het iedereen te doen, zo'n keizersnede. Super sterke vrouwen zijn wij! Trouwens, na elke keizersnede gaat het herstel sneller. Na de laatste twee wilde ik na een nachtje weer naar huis. 1 keer mocht dat, 2e keer lag aan zoontje die iets te weinig woog... (2200 gram) uiteindelijk dag later toch naar huis. Oefening baart kunst
@meagan: leuk te lezen dat je zoveel ks hebt gehad (nou ja, je snapt wat ik bedoel denk ik). Ik krijg eind juni als het goed is mijn 3e ks. Ben ook heel benieuwd hoe mijn ks er dan uitziet. Een risico is wel dat ik heel grote kindjes krijg, dat zorgt weer voor meer druk op het litteken.
Ik heb bij de laatste 2 zwangerschappen heel veel pijn gehad aan het litteken, dan zat er een zenuw klem omdat die per ongeluk meegehecht konden zijn. Mijn gyn loste dat op met injecties! Na 2/3 keer was het weg. Hij voerde ook 2 keer een littekencorrectie uit. Resultaat is dat mijn litteken er nu uitziet alsof ik 1 keizersnede heb gehad. Merkte jij ook sneller herstel na 2e? Bij de 4e liep ik binnen een week te shoppen in mijn spijkerbroek, haha.
Ja, bij de eerste was ik na 5 dagen uit het ziekenhuis en bij de 2e na 2 dagen alweer. Fijn te lezen dat het nog sneller kan haha, na een week shoppen in spijkerbroek, super!
Ik denk dat het gewoon went Ik zie er ook niet tegenop. Mijn kinderen worden wel steeds lichter. 3720, 2630, 2625, 2225. Ik word ook steeds lichter. Begon eerste zwangerschap met 60 kilo, bij de laatste woog ik met 38 weken 56 kilo. Had jij dat ook?
Haha, nee juist niet. Ik ben bij de eerste (tot nu toen) wel steeds minder aangekomen, maar mijn eerste kindje woog met 42 weken 4960 gram en mijn tweede met 41 weken 4990 gram.
Ik ben 2 maanden geleden bevallen van een dochter, ook door een spoed keizersnede. Ik lag in het ziekenhuis met een zwangerschapvergiftiging, en werd ingeleid, naar 19 uur weeën en het laatste uur persweeën bleek dat ons meisje nog niet was ingedaald. Dus ze moest direct gehaald worden! Ik heb de bevalling zeker niet als slecht ervaren. Dat komt denk ik om dat ik heel neutraal in mijn zwangerschap stond en dus heel neutraal over de bevalling was! (ik had geen verwachtingen) Ik was ook al heel snel er weer bovenop, ik heb de kraamverzorgster eerder naar huis gestuurd! Ik ben er weer bovenop. Alleen baal ik er van dat mijn baarmoeder minimaal een jaar moet herstellen, en ik wil graag snel een 2e baby.
Woow!!! Mag je uberhaubt wel zoveel ks? Ons beleid in het zkh is max 3 keizersnedes! En raden ze daarna sterrelisatie aan. Jonnalal: Hoi!, Bij mij was Lucas in de 39e week nog in stuit gedraaid. Alsof het mij gewoon niet gegunt was een normale bevalling te hebben. Heb t er erg moeilijk mee gehad. Ze gingen met 39.2 een versie doen, deze mislukite maar kreeg er wel flinke weeen van. Deze stopte na een paar uur en op 40.1 is hij geboren met een ks.
@ Rono bedankt voor je reactie; Wij hebben gisteren afgesproken geen versie te doen. Wel gaan we nog even voor de moxa therapie. Als ze zelf nog draait (voor volgende week donderdag) dan ga ik het proberen anders spreken we donderdag een datum af en wordt het hoe dat ook een ks dan kan ik me voorbereiden...
De moxa therapie heeft niet geholpen inmiddels heb ik me er wel bij neergelegd. Deze keizersnee word sowieso anders dan de eerste. We weten nu ook al de datum, spannend