Nou de titel zegt t al.... Ik weet echt niet meer wat ik met mijn 3 jaar oude zoontje aan moet! Hij is vorige maand 3 geworden en zit in een vreselijke ''fase''..., althans ik hoop dat t een fase is! Hij kan ook lief zijn, maar dat zijn tegenwoordig nog maar weinig momenten helaas! Hij is brutaal ( stomme mama / papa of wie dan ook ) , slaat , steekt zijn tong uit, rent weg als ik hem roep en lacht me dan uit.. Vind t echt vreselijk op t moment en weet echt niet meer wat ik met hem aan moet! Staat vanmorgen 3 keer in zijn broek te plassen, 1 x voor de deur terwijl de deur open staat en hij normaal ook zelf naar de wc gaat. Gewoon pest gedragg / uitdagen of hoe ik t ook noemen moet. We hebben alles al geprobeerd voor mijn gevoel, en t lijkt wel alsof t alleen maar erger word. Genegeerd, op de gang, op zijn kamer....., positief benaderen ... alles maar niks helpt, ga steeds meer tegen hem schreeuwen en heeft al een paar keer een tik gekregen omdat ik t gewoon niet meer weet! MAar t intereseerst hem niks, het is dan voor ff over en kan hij lief zjin maar een half uur later begint hij weer en doet weer precies hetzelfde als t gene waar hij straf voor kreeg! Vind zelfs mijn vakantie niet leuk meer ! Nou dat is toch erg !! Wat is er toch aan de hand met hem, hij was zoooo lief en gezellig altijd , maar er is nu gewoon geen land meer mee te bezeilen! Alle tips zijn welkom want ik weet t niet meer. Kan vandaag om elke scheet wel mekken, zit er doorheen!! , dus voor de mensen die commentaar willen leveren... liever niet Kan ik er nu niet meer bij hebben.
Mijn zoontje is een jaar ouder, net 4 geworden. Precies een jaar geleden had ik hetzelfde probleem. En het ergste vond ik dat hij me gewoon uit stond te lachen. Ik zag ook op tegen de dagen dat ik alleen met hem was. Het is een fase geweest. Hij is weer hartstikke lief en behulpzaam en knuffelig. In die periode heb ik hem vooral genegeerd waar mogelijk en anders straf gegeven. Verder wel geprobeerd leuke dingen met hem te gaan ondernemen, want thuis zitten was helemaal drama. Succes ermee.
Hier soms ook van die dagen dat er geen land mee te bezeilen is..uitdagen, me uitlachen en ik zwaar in de stress. Ik weet er geen oplossing voor, alleen probeer niet te veel aandacht te schenken aan dit opzettelijke gedrag....dan is het ook niet zo leuk. Verder in plaats van boos te worden gewoon je kind even links laten liggen, koel je zelf ook weer een beetje af En vooral goed blijven uitleggen waarom je dit niet leuk vind, soms maakt mijn dochter de zin zelf al af.... Soms een beetje afleiden en hem betrekken bij klusjes en dan heel erg prijzen als hij goed zijn best heeft gedaan.
Vooral wel rustig proberen te blijven en consequent blijven straffen. In je broek plassen? Hem zelf op laten ruimen? Weglopen? Tuigje om? Uitlachen? Time-out en verder niet reageren. Verder misschien een beloningssysteem hanteren op positief gedrag? Bij zoveel positieve dingen een kadootje laten grabbelen? Maar boven alles: heeel consequent blijven. Mijn dochter doet het nu, die is ietsje later geloof ik, maar consequent blijven is wel echt de sleutel. Incalculeren dat dingen extra tijd kosten en zelf rustig blijven. Zorgen dat jij de regie houdt, dus bij weglopen hem niet achterna gaan, maar even roepen dat jij die of die kant op gaat. Als hij je een paar keer 'kwijt' is, heeft ie het ws snel genoeg afgeleerd? Bij uitlachen niet boos worden, maar gewoon time-out. Simpel zat. Dat gedrag wil je niet zien, kun je aangeven en doet hij het wel, dan time-out.
fase... dochter probeert het mot momenten ook, maar ze heeft na enkele weken wel al in de gaten dat het niet werkt. Rustig blijven, benoemen én afleiden.. dat zijn voor mij de 3 sleutelwoorden om de periode door te komen. VB, tv. uitzetten als ze moet slapen, douchen, naar de winkel of iets anders.. Rustig benoemen waarom hij uit moet, dan uitzetten en afleiden... wie het eerst boven is.. wie het eerst buiten is.. wie het eerst... En nu is ze me bijv. al voor.. eerst is het nee, nu nog niet... ik zeg haar dat we het toch gaan doen omdat,... en ze zet 'm dan zelf uit en roept... wie het eerst... Met de brutale mond idem; zeggen dat ik het niet netjes/ leuk vindt dat ze 'stomme.... ' zegt... en vervolgens probeer ik haar af te leiden door iets geks te zeggen, te rijmen. ( dat vindt ze momenteel om te grappig ) - bijv. stomme mama,.... niet leuk... dat wil ik hier niet meer horen.. mama- gamma... lol......
Deze fase kan ik mezelf nog heel goed herinneren, wat verschrikkelijk zeg. Stond echt op het punt om hulp in te gaan schakelen, maar op dat moment was het einde van die fase weer in zicht, wat waren wij blij. Ik ben ook tot de ontdekking gekomen dat ze in deze fase ook iets zelf voor het zeggen willen hebben, dus wanneer jij zegt dit is de laatste.....dat dan jou kind zegt, "nee hierna nog eentje. En daar moet je soms accoord mee gaan. Ze willen sommige dingen ook een beetje in handen krijgen en zelf beslissingen willen maken. Het klinkt heel raar, maar toen ik me hiertoe had gezet is het veel beter gegaan en nog steeds gelukkig. Ik was heel de dag tegen haar bezig om te corrigeren en naar mijn gevoel een compromis aan het sluiten, als je dit doet, dan.... En dat is niet meer sinds ze ook een klein beetje haar wil mag aangeven. Inderdaad overal bij betrekken, is ook iets wat ze geweldig vinden. Hierin kunnen ze dus ook een beetje hun eigen wil in aangeven, bijvoorbeeld, welke kleren wil je aan? deze of deze. Gaat hier heel goed, ze heeft zelf het idee dat ze haar kleren heeft gekozen en ik ben blij dat ze een van de twee setjes heeft gekozen die ik haar heb aangeboden. En dus geen gesim tijdens het aankleden 's morgens. (ik laat kleren altijd 's avonds voor het slapen gaan uitzoeken). Maar echt hoor, volgens mij vond ik dit wel de ergste en langste fase die ik me kan herinneren. Maar het is echt zo, dat wanneer je gaat denken dat je het niet meer gaat trekken, deze fase alweer op zijn retour is. Sterkte en succes he.
Hier ook precies rond die leeftijd! Vooral tegen papa was ze enorm onaardig, ze zei echt heel erge dingen!! Omdat ze wilde dat ik haar naar bed bracht. Papa is niet lief, ik hou alleen van mama etc. Zijn we ook heel consequent in geweest. Is niet aardig, mag je niet zeggen en verdere irritante jank-gedrag negeren Verder heel vervelend gedrag om aandacht te krijgen. Zorgen dat ze ophield en dan afleiden... Zat idd ook ff met mijn handen in mijn haren, maar heeft bij elkaar maar een paar weken geduurd. Ik heb dr overigens weinig gestraft, want dat vond ik niet echt werken en achteraf dus ook niet nodig.
Hier ook af en toe, pffff... Maar blijf consequent! Ik zou zeker niet af en toe toegeven, dan weet hij helemaal niet meer wanneer je het meent een wanneer niet. Keuzes geven werkt hier super goed. 1 waarschuwing, daarna mag ze kiezen: luisteren of in de hoek, kies maar! Kun je zelf rustig blijven en je kind heeft zelf de keuze! Idd regie geven is wel belangrijk, maar niet nadat jij al gezegd hebt dat iets moet. Anders leren ze nooit meer om gewoon meteen te luisteren!!
hier ook een 3jarige die in zo'n fase zit. het word al iets minder hoor gelukkig. Mijn jongste zoontje geeft hij gerust zomaar een duw of hij straft mijn jongste als hij iets niet mag van hem. Het niet luisteren naar mij en dan ook nog heel boos naar mij gaan staan kijken met zijn handen in zijn zij. '' IK MAG DAT WEL MAMA!!' roept hij dan. Mij ineens slaan pfff.. heb dagen dat hij wel 10 keer op de strafstoel zit, en hij weet het allemaal dondersgoed hoor.
Hier zijn we deze fase maand of 8 geleden gepasseerd; zooo vermoeiend! Ik dacht op dat moment ook echt "Wat hebben we gedaan dat het zo uit de hand is gelopen?!" Ze was zo brutaal en tegendraads; overal een weerwoord op, met niks meewerken, grote mond tegen papa (met name), etc. Mijn man kon er heel moeilijk mee overweg, werd snel "boos" en dat werkte echt enorm averechts (!), daardoor werd ze nog brutaler. Zelf geef ik niet zo snel straf, dan moet ze wel echt iets heel ergs doen (zusje slaan bijv), maar dat kwam en komt gelukkig zelden voor bij mij. Ik word gewoon zelden echt boos en ze weet dus ook dat als ik boos word dat ze echt te ver gegaan is... Wat hier goed hielp (en nog steeds helpt) als ze tegendraads is, is haar 2 keuzes geven; 1) de keuze die je wilt die ze neemt 2) een belachelijke keuze waarvan ik weet dat ze dat nooit zal kiezen. Bijv met aankleden: 1) je kan gewoon meewerken 2) je kan ook in je blote kont mee hoor? En als ze dan toch niet mee wilde werken, "prima, kom maar mee dan in je blote kont " "neeeeee!" "Nou, werk dan even mee" "...okeeee.... *zucht*" In het geval van bijv. expres in de broek plassen zou ik zoiets hebben van: "Tja, jammer dan.. ik ga jou geen schone kleren aantrekken als jij het expres doet" Natuurlijk zou ik wel schone kleren aan doen, maar absoluut niet direct! Ze mogen best eens even "zweten" bij iets dat ze denken dat je het serieus meent Ik merk dat dat hier echt enorm goed werkt!
Bedankt allemaal !! Ga de tips allemaal uitproberen!! haha Vanmorgen ging heel goed en was een wereld van verschil met gister, maar rond 13.00 was t weer drama....pfff Kan wel janken als ie zo doet! En ik denk idd ook vaak wat hebben we gedaan dat t zo uit de hand loopt elke keer... Denk vaak dat ik iets fout doe / heb gedaan waardoor hij nu zo is! T liefst straf ik ook niet de hele tijd, want ben eigenlijk helemaal niet zo, maar doe ik dat niet ben ik bang dat t helemaal uit de hand gaat lopen en dat het alleen maar erger word! T liefst wil ik ook een hele andere manier vinden om met hem om te gaan, maar zou ff niet meer weten wat??!! Hem toch maar niet straffen als ie zo'n grote mond heeft ?! OF stoute dingen doet ? MAar gewoon zeggen dat ik het niet leuk vind en dan negeren ofzo? En hij speelt verder veel buiten hier in de straat , dus hij heeft niet eens tijd om zich te vervelen, en hij is dan meestal ook wel lief tegen mij, maar als ik iets van hem wil.. ( bijv we gaan eten, douche,boodschappen of wat dan ook) dan gaat het gedonder beginnen! Hooooooop zoooooo dat deze fase snel voorbij gaat want denk niet dat ik dat nog lang aan kan. En hoe vinden jullie dan dat ik moet reageren op het stomme mama etc...?! Het straffen werkt dus niet want hij blijft het doen..., moet ik hem dan gewoon zeggen dat ik het neit leuk vind en waarom en het dan negeren ofzo? Ben zo bang dat ik een te makkelijke mama ben en alles maar toe laat en t dan helemaal uit de hand gaat lopen... Moeilijk moeilijk allemaal !! En vind t ook rot voor zn jongere broertje ( okt word ie 2) Want die zit er vaak midden in..., gister kreeg hij uit het niets een harde duw van hem dat ie met zn hoofd op de grond klapte, mijn man was woest en heeft hem op de trap gezet waar hij vervolgens weer vanaf kwam om naar mij toe te komen(ik was boven) en mijn man achter hem aan en hem op zijn kamer gezet. Wou dat die gekke fases niet bestonden!! haha Ben ook blij te lezen dat t niet alleen hier zo gaat! en dat t echt weer over gaat!! haha
Zat ik pas nog te vertellen dat het hier met me meisje nog mee viel. Nou deze fase is hier ook aan gebroken. Er is een ding wat ik geleerd heb met me oudste toen. ( Ben daar wel eens over mijn grenzen en zijn grenzen heen gegaan uit machteloosheid) dat ik nu met me dochter zo iets heb van. Ik tel bij me zelf tot 1000000 en terug en probeer de situatie in de hand te houden. En probeer te vragen wat ze wilt en hoe we het kunnen oplossen. Vaak dat deed ik met zoon toen ook al. Probeerde ik het met humor op te lossen. Of afleiden of iets anders aan bieden of soms er gewoon in mee te gaan. Heb ook geleerd dat een tik of wat uit delen niet het gewenst effect is en je. Je soms zo schuldig achter af kunt voelen dat het je helemaal niet waard is geweest. En schroom niet om hulp te zoeken als je denkt er niet meer uit te komen.( dat had ik veel eerder toen moeten doen) om het voor je zelf maar voor je peuter behappelijker te maken.
hier zegt dochterlief altijd "als je dat doet.. dan ben je niet meer mijn vriendin" meestal krijgt ze dan als reactie "nou en, ik ben je moeder." gek genoeg heb ik hem deze vakantie nog niet gehoord... blijkbaar is ze er klaar mee
hahaha Zegt mijn mannetje ook altijd! Anders ga ik niet meer met je spelen Of anders ga ik echt niet meer met je koekelen Of anders ben ik echt niet meer je vriend! haha
@justme28 zo herkenbaar, vandaag echt toppunt, huilen staat me nader dan het lachen, ik weet echt niet meer wat ikmoet doen. en wat je zegt zodra je weg gaat naar winkel bv, supermarkt is een ramp en vande week in een bouwmarkt ook. terwijl ze voorheen winkelen geweldig vond. iedereen zegt ik ben 2 en zeg nee, nou dat vond ik erg mee vallen, maar dit.............. vanavond heeft ze zich zelf zo boos gemaakt dat ze een bloedneus kreeg. ze ligt nu gelukkig te slapen, maar zie nu al tegen morgen op hier begon het vanochtend om half 8 al ............ tot 8 uur vanavond. ik zit nu zelfs te twijfelen om hulp te vragen. en zo hard te duimen dat het snel december is kan ze naar school (3 dag delen peutspeelzaal is te weinig en ze verveelt zich daar)
@guus: klinkt ook heftig allemaal ! Heb medelijden met je..., omdat ik weet wat je voelt ! Hier gaat t redelijk..., ik negeer veel dingen en probeer zo min mogelijk boos te worden! Samen met m'n man besloten gewoon weer een luier om te geven want hij heeft alleen nog maar " ongelukjes" vandaag 2 x op de wc geplast en de rest in zijn broek, had niet eens meer onderbroeken voor m ! Dus heb geen zin om die "strijd" ook nog aan te gaan ! Dus vanaf morgen gewoon weer een luier om en t zindelijk worden/ zijn komt vanzelf wel weer !! Hij is nog wel erg bozerig ammaar tegen mij of z'n broertje en dat doet me best wel verdriet, en waarom die zo doet...??!! Vraag me vaak af wat ik dan verkeerd doe... Maar goed ik denk dan maar t is een fase en gaat over...! Morgen weer naar de crèche toe en weer een beetje ritme , hopelijk helpt dat m en ons ! Het naar bed brengen s'avonds gaat me goed af moet ik zeggen, voorheen ging ik telkens terug naar binnen als ie lag te donderen/ huilen of wat dan ook, maar hij neemt me gewoon in de maling en t begon weer van voor af aan, en nu ga ik niet meer terug naar binnen, en moet zeggen hij houd steeds eerder op met boos zijn of roepen of huilen, dus lijkt wel effect te hebben!! Nou sterkte allemaal met deze boze fase !!!
Tranen in mijn ogen ... hier ook zo'n draak. Ik vroeg me werkelijk waar af waar ik alles aan heb verdiend. Het ene moment poeslief maar oh wee als ik zeg nu ga je even alleen spelen want mama gaat dat en dat doen (en dat moet dan ook echt!) nou dan vliegen de duplo blokken en little people om de oren. Vanmiddag was twee keer de druppel die de emmer ... bla bla ... ik kon maar een ding verzinnen en dat was met een dubbele rietberger de hoek in. Twee tellen verbaasd van wat gebeurd me nu maar dan hard huilen want hij was zielig. Gelukkig na twee tellen weer stil en kan ik hem na vijf tellen weer aan de hand meenemen om die G!@#$%^& broek aan te trekken (bij wijze van). Stront chaggie word ik er van ... maar goed heb nu al wel door dat hoe erger ik me er over opwind hoe erger hij het er van neemt!!! Succes allemaal ... hier volgens mij net een maandje in deze fase ... PLEASE VERTEL ME DAT IK ER BIJNA BEN
Wij hebben een erg druk kind die ook slecht heeft geluisterd en soms nog. Wat bij ons erg belangrijk was, is consequent één straf uitdelen. Bijvoorbeeld bij ongewenst gedrag ( maakt niet uit wat) één keer waarschuwen en bij een tweede keer in de eetstoel ( wij moeten hem wel met het tuigje vastmaken terwijl hij tijdens het eten los zit) Dit is dus de enige straf die hij krijgt en zo hoeven wij nooit een tik uit te delen. Als hij in de stoel zit negeren wij hem ook compleet. Als zijn vier minuten voorbij zijn gaan we naar hem toe en vragen wij aan hem waarom hij in de stoel zat. Dan zegt hij sorry geven we elkaar een kus en is het weer goed. In het begin zat hij ontzettend vaak in de stoel en nu bijna nooit meer. Het maakt natuurlijk niet uit of je een stoel als strafplek hebt of degnagmat of trap als je er maar één hebt, net als bij Jo Frost (die nanny) en volhouden dus. Ook al lacht je kind je uit ( deed die van ons ook) op een gegeven moment vind hij/zij het toch echt niet leuk meer en dan gaat het kwartje vanzelf wel vallen. Consequent zijn is dus het allerbelangrijkst, Spring met straffen niet van de hak op de tak van dan weer zo en later weer wat anders. Je kunt best met een kind onderhandelen inderdaad maar bij echt dwars en ongewenst gedrag raad ik dit iedereen aan. Succes!!