Dag allemaal, Ik ben momenteel tweedejaars student aan de UvA en mijn vriend en ik gaan binnenkort proberen om zwanger te raken. Hij is 10 jaar ouder dan ik en werkt al een tijdje en ik ben van plan om mijn studie af te maken. Nu zou ik heel graag in contact willen komen met andere studenten die in een soort gelijke situatie zitten zodat verhalen uitgewisseld kunnen worden. Ervaringen van moeders zijn ook welkom!
Er lopen hier wel wat uni studenten rond (waaronder ikzelf) maar veel willen toch eerst afstuderen geloof ik. Ik studeer zelf aan de uu en moet nog ongeveer 9 maanden voor ik mijn diploma heb. Het is nu in het masterjaar zo verschrikkelijk druk dat ik echt niet zou weten hoe ik het zou moeten combineren met een zwangerschap/ kindje. Je kunt het wel op halve kracht doen zeg maar, 20 uur ipv 40 per week, maar dan doe je er dus wel 2x zolang over. Wat zijn je plannen om gezin en uni te combineren? (en wat studeer je ben nieuwsgierig)
Ik ben sowieso nu hooguit 20 uur per week kwijt aan mijn studie. Gelukkig leer ik vrij makkelijk. Verder zal ons kind 3 dagen naar de kinderopvang gaan en de overige 2 dagen kan mijn vriend thuiswerken wanneer ik college heb en dergelijke. Dus ik hoef qua colleges niets te missen. Het zal alleen zwaar worden met studeren vermoed ik. Maar daar kan ik die drie dagen ook voor gebruiken. Verder overweeg ik wel om mij deeltijd in te schrijven in plaats van voltijd, maar dat moet ik nog overzien. Ik denk zelf niet dat het zwaarder is dan wanneer ik zou werken (wat ik ook zeker zou blijven doen naast kinderen).
Oh ik studeer trouwens Psychologie Ik denk dat dat trouwens makkelijker te combineren is dan een hbo studie omdat het overgrote gedeelte van de studie zelfstudie is en dus weinig groepswerk. Het enige beetje groepswerk ga ik volgend studiejaar in het eerste semester doen, vandaar dat wij ook nog heel even wachten met het proberen.
Hoi, Ik studeer, hopelijk , over een maand of twee eindelijk af. Afgelopen jaren waren echt niet gemakkelijk, maar zeker het laatste jaar was in combinatie met huishouden en gezin toch echt het zwaarst Op veel fronten. Niet alleen op studiegebied, maar ook op gebied van relatie met man en kind en dan nog niet eens over derest van de familie en vrienden te spreken. Ik ben zo blij dat het bijna achter de rug is. Het is geen aanrader en je moet er echt veel voor laten. Bovendien gaat de studie gewoon door, he. Als je ervan overtuigd bent dat het voor jullie beiden haalbaar is, en dan bedoel ik niet alleen oppas kunnen hebben voor jullie kindje en financiëel, maar ook op relatiegebied, zou het moeten kunnen. Ik heb geen ervaring met hele jonge kinderen en studeren. Onze dochter was al vijf toen ik aan een voltijdopleiding begon. Succes met jullie beslissing. Maine
Hallo, Ik ben dit jaar aan een 2 jarige HBO deeltijd studie begonnen. deze combineer ik naast mijn 32 urige baan. Ik ga dus 2 avonden in de week naar school. Maar we wilden niet langer meer wachten met onze kinderwens. Inmiddels ben ik zwanger en in de eerste weken van de zwangerschap had ik wel een heftige dip. Je lichaam veranderd zo, en dan nog misselijkheid en supermoe erbij. Dat was wel even pittig. Maar nu kan ik de draad weer goed oppakken. Maar wat jij zegt geloof ik ook wel. Het is denk ik niet veel anders dan een baan en misschien kun je zelfs met een voltijd studie je tijd zelf wat meer indelen. Ik denk dat het dus helemaal niet zo gek is! Wanneer willen jullie er voor gaan?
Dit is een fijn topic! Zelf ben in net begonnen aan een 2e graads lerarenopleiding via de LOI (afstandsleren). Het is geen vrijwillige keus. Omdat ik pabo heb gedaan en nu les wil blijven geven in het voortgezet onderwijs moet ik, om een vaste aanstelling te kunnen krijgen, een 2e graad halen. Maar ondertussen wil ik ook gewoon verder met mijn leven en niet steeds allerlei dingen moeten uitstellen, dus hebben mijn vriend en ik besloten dat we ervoor gaan. Nu is mijn situatie wel een beetje anders, omdat ik mijn studie zelf kan plannen. Ben niet afhankelijk van college's en deadlines. Maar als het zo mag zijn dat er een kindje komt dan zal het zwaar worden; studie, werk, huishouden, kindje, relatie, enz. Toch gaan we ervoor. De kans dat je heel snel zwanger raakt is niet bijzonder groot, bovendien zet ik mijn studie dan maar op een lager pitje en doe ik er wat langer over, het zij zo! Heel veel succes allemaal met studie en alles wat daarnaast nog belangrijk is!
Mijn vriend en ik willen het vanaf mei gaan proberen omdat ik dan na op z'n vroegst na het eerste semester uitgerekend zal zijn. Ik ben echter wel een beetje bang voor de reacties vanuit de universiteit en de studenten. Die zullen niet heel mals zijn. Dat was ook zo toen ze hoorden dat mijn vriend en ik gaan trouwen en dat zal nu al helemaal zo zijn denk ik. Uiteindelijk komt dat wel goed, maar ik zie er toch tegenop.. Wel fijn om verhalen van anderen te horen hoe ze dit beleven of beleefd hebben!
Volgens mij is het heel belangrijk dat jullie er zelf helemaal klaar voor zijn en je moet je zeker niet teveel aantrekken van wat anderen misschien wel 'zouden kunnen gaan denken'. Waarschijnlijk leid jij al een heel ander leven dan je medestudenten omdat je vriend 10 jaar ouder is en al werkt. Het zal allemaal niet makkelijk worden, maar daar kun je je ook op instellen toch?
Als jullie er klar voor zijn, waarom niet! Het zal wel pittig worden, want het is niet zo als met een baan dat je thuis komt en klaar bent voor die dag, je zou moeten leren s'avonds etc. Zelf doe ik een HBO studie, halverwege het tweede jaar gingen wij voor een kindje! Nu inmiddels bezig met het vierde jaar en nog geen kindje! Dus voor het zelfde geldt duurt het even, ik ben blij dat ik niet heb gewacht totdat ik afgestudeerd ben! Ik ben wel zwanger geweest (3x, maar 3x miskraam) en mijn tweede zwangerschap duurde bijna 16 weken, de eerste 13 weken was ik dood moe, ik liep stage en ik moest veel doen voor mijn studie, dus dat was wel pittig!
ik leer zelf ook makkelijk, maar een 2e jaar is even wat anders dan een master! ik zit voor de eerste keer ever echt dik 40 uur per week aan mijn studie, dat moet je echt niet onderschatten! maar los daarvan, ken ik het gevoel wel. ik wil al heel lang kinderen en word er ook al heel lang raar op aangekeken. andere mensen hebben daar toch niets mee te maken, en jong kinderen krijgen heeft heel veel voordelen! denk er goed over na, je studie wordt echt nog veel moeilijker dan het nu is en gaat veel meer tijd vergen. En als je met opdrachtgevers gaat werken wat je op een gegeven moment gaat krijgen, ben je veel minder flexibel. maar als je het goed regelt en flexibele opvang kunt krijgen, is het misschien wel te doen.
Hoi hoi, Ik hoor niet helemaal in het rijtje thuis hier, maar ik heb besloten om te wachten met een studie totdat ik kinderen heb die naar school gaan. Ik zou 3 maanden terug gaan beginnen aan een nieuwe opleiding (Pabo) maar ik kreeg het spaans benauwd bij de gedachte dat ik dan nog minimaal 4 jaar moest wachten met mijn kinderwens! Ik zelf zou namelijk nooit een studie willen volgen terwijl ik zwanger ben. Dat lijkt me zo zwaar. En als ik een studie volg wil ik m normaal af kunnen ronden zonder pauzes tussendoor. En aangezien je een periode ertussenuit moet voor zwangerschapsverlof zag ik dat dus ook niet zitten. Mij lijkt het gewoon hartstikke zwaar want je bent niet klaar als je thuis komt en ik wil me vol kunnen concentreren op mn kindje(s) als ze er zijn. Ik heb gewoon zoiets van: een studie kan je ook nog volgen als je 40 bent; kinderen krijgen op je 40e wordt al een stuk moeilijker
Tsja, ik leer nu ook niet 's avonds maar doe mijn studie volledig overdags omdat ik mij 's avonds sowieso al niet al te geweldig kan concentreren. Daarbij, wat ik eerder al zei, zou ik als ik niet zou studeren er ook 2 a 3 dagen naast werken. Dan is een studie toch wat flexibeler. Een master zal inderdaad zwaarder zijn dan een bachelor maar dat is dan niet anders. Ik onderschat het niet, ik zal er gewoon hard aan gaan trekken. Overigens zal ik sowieso een semester niet studeren, daar heb ik me al op ingesteld. Overigens doe ik nu de helft van mijn studie naast een fulltime bestuursfunctie (ja echt fulltime ) Meer verhalen/opmerkingen zijn welkom
hoop heel binnenkort af te studeren als leekracht bewegingsonderwijs.. dit doe ik naast mijn fulltime baan. Wilde eerst afstuderen voor we zouden stoppen met de pil, uiteindelijk was de wens om zwanger te worden groter als het eerst afmaken van de studie.. ben ook nog niet zwanger dus wat dat betreft maakte het voor mij niet uit. Ga er nu van uit dat ik niet zwanger ga afstuderen (hoop natuurlijk niet ) het lijkt me wel zwaar zwanger en studeren maar aan de andere kant. fulltime werken is net zo zwaar..
Ik ben 1,5 jaar geleden begonnen aan een universitaire opleiding en toen ook begonnen voor een kindje. Ik moet nu nog ruim een jaar en dan ben ik klaar. Ik ben van mening dat het heel goed mogelijk is om te combineren, ze zeggen ook wel dat de beste tijd is om kinderen te krijgen tijdens je studie is. Grote kans dat je wel studievertraging oploopt maar als dat geen probleem is zou ik er lekker voor gaan. Ik verwacht nu toch niet meer dat er een kindje komt voor dat ik afgestudeerd ben.
merleQ: zeker spannend! volgende week moet ik alles inleveren en dan eind april nog een eindgesprek en hopelijk dan mijn diploma! Ben wel van plan te blijven werken wij ooit een kindje krijgen. Bij ons ligt het zowiezo lastiger. Ik verdien meer dan mijn man dus finacieel is het gewoon handiger als ik meer blijf werken dan mijn man. Gelukkig is hij het er ook mee eens en wordt hij gewoon een paar daagjes huispapa ofzo. Eerst maar eens zwanger worden trouwens
Ik denk dat ieder voor zich moet bepalen wat de juiste tijd is om te beginnen, dat kan per persoon verschillend zijn. En het hangt ervan af hoe dringend het is om je studie af te maken (ik studeer omdat het moet, maar het is niet van 'levensbelang', want ik heb al een studie gedaan), hoe de omstandigheden zijn, hoe makkelijk je studeert, enz.
Ik ben inmiddels al afgestudeerd en helaas nog niet zwanger, maar denk dat de combinatie wel heel goed kan! MerleQ ik heb net zoals jij ook psychologie gestudeerd en met name in de bachelor lijkt het me gewoon heel goed te combineren. Inderdaad drie dagen studie is wel max en het lijkt me juist fijner dan een baan, omdat je je tijd beter kan indelen. Als je een keer moe of misselijk bent kun je uitslapen en een keertje collega missen ach... als je werkt is dat toch lastiger heb ik ervaren. Alleen het masterjaar van de studie was zwaar en heb ik zeker de 40 uur per week volgemaakt. Ik liep drie dagen stage, daarnaast mijn scriptie en nog vakken volgen. Als jullie financieel de mogelijkheid hebben, zal ik dit jaar in deeltijd (krijg je alleen geen stuffi of ov) of nog makkelijker in twee jaar doen (wel stuffi ). Ik ken genoeg studenten zonder kinderen die ook twee jaar over hun master doen. Veel succes met zwanger worden!