Heupdysplasie komt relatief veel voor. Ongeveer 2% van de baby’s wordt geboren met deze afwijking. Bij heupdysplasie is het heupkommetje van je kindje niet voldoende ontwikkeld. Daardoor wordt de zogenaamde heupkop onvoldoende vastgehouden. Hierdoor kan je kindje later moeite krijgen met lopen, of op jonge leeftijd last krijgen van heupslijtage.
Oorzaken van heupdysplasie
Het is niet duidelijk wat de exacte oorzaak is van heupdysplasie. Wel weten we dat er een aantal factoren zijn die zorgen voor een grotere kans op heupdysplasie. Deze factoren zijn:
- stuitligging
- andere aangeboren afwijkingen bij het kindje (bijvoorbeeld een open ruggetje of klompvoetje)
- te weinig ruimte in de baarmoeder bij een meerlingzwangerschap
- aangeboren heupafwijkingen in de familie
- meisjes hebben meer kans op heupdysplasie dan jongens
Diagnose en kenmerken
Kindjes met heupdysplasie kunnen hun beentjes niet goed spreiden. Daarnaast kan er sprake zijn van een beenlengteverschil of een extra bilplooi. Als de consultatiebureauarts dat bemerkt, zal hij je doorsturen naar een orthopeed. Deze zal je kindje onderzoeken en eventueel een echo van de heup maken. Soms wordt er ook een röntgenfoto gemaakt. Dit is echter pas zinvol bij een leeftijd van 3 à 4 maanden, omdat dan het kraakbeen voldoende is omgezet in bot.
Behandeling van heupdysplasie
Wanneer je tijdig start met de behandeling, het liefst voordat je kindje gaat lopen, geeft dit in de meeste gevallen een goed resultaat. Als de orthopeed heupdysplasie geconstateerd heeft, zal er zo snel mogelijk worden gestart met de behandeling. De behandeling bestaat uit het spreiden van de beentjes, zodat de heupkop optimaal in de heupkom geplaatst wordt, zodat de heupkom zich goed kan ontwikkelen. De behandeling duurt ongeveer vier tot zes maanden, maar langer kan ook. Dit is afhankelijk van de leeftijd van je kindje waarop het ontdekt is en de ernst van de afwijking. Tussentijds controleert de orthopeed de voortgang door het maken van röntgenfoto’s. Zes maanden na het einde van de behandeling wordt er weer een controlefoto gemaakt. Op het moment dat je kind goed loopt (rond de 24 maanden) is er weer een controle.
Spreidbroek
Het spreiden wordt in veel gevallen gedaan met een zogenaamde campspreider of spreidbroek. Een spreidbroek is een afneembaar harnas dat ervoor zorgt dat de beentjes in spreidstand blijven staan. Een spreidbroek moet dag en nacht gedragen worden. Alleen tijdens het aan- en uitkleden, verschonen en baden mag de spreidbroek af. Aan het eind van de behandeling wordt de broek vaak alleen nog ’s nachts gedragen. Meestal hebben kindjes er geen last van, maar ze moeten er soms wel even aan wennen. Zeker als je kindje al gewend is te kruipen of zelfs te lopen. De spreidbroek beperkt hen dan in hun bewegingsvrijheid.
Meestal is het dragen van een spreidbroek voldoende, in sommige gevallen is later alsnog een operatie nodig.
Praktische tips en adviezen
Kleding
De spreidbroek kan onder of over de kleren gedragen worden. Vaak is het prettig om er een legging, maillot of joggingbroek onder te doen. Gebruik het liefst katoenen kleding, dit zorgt voor de minste irritatie. Koop broekjes één of twee maten groter, dan zijn ze niet te kort. Koop een grote slaapzak. Deze is breed genoeg om de gespreide beentjes te bieden. Naai wel de armsgaten wat verder dicht in verband met veiligheid.
Vervoer
Als je kindje in een spreidbroekje of gipsbroekje zit past een normale autostoel niet meer. Maxi-Cosi heeft hier een speciale autostoel voor gemaakt; de Maxi-Cosi OpalHD. Deze stoel is niet te koop, wel te huur. Klik hier om naar de website te gaan. Gebruik je liever je eigen autostoel? Vul de zitting dan op met een kussen of handdoek, waardoor je kind wat hoger komt te zitten en de benen over de zijkant kunnen. Deze oplossing is alleen minder veilig dan bovengenoemde autostoel.
Ga je op de fiets? Denk dan eens aan een fietskar. Een fietsstoeltje van Yepp is ook geschikt.